๐ ค่ำคล้อยจึ่งเคลื่อนพ้น ขอบนภา แสงอร่ามสาดเวหา แจร่มเรื้อง พินิจนักขัตราชา นวลผ่อง สาคเรศ ณ บาทเบื้อง สะเทื้อนเทิ้มสะท้อนจันทร์ ๐ งามใดฤาอาจเทียบ ดวงบุหลัน พักตร์สะคราญงามครัน พ่ายแพ้ อันโฉมแห่งบุษบัน ฤๅเปรียบ เดือนนา อินธุพิลาสแท้ เลิศล้ำเลอสรวง
3 กุมภาพันธ์ 2550 09:50 น. - comment id 652281
ไม่ค่อยชอบมองค่ะ กลัวหมาป่าค่ะ อิอิ
3 กุมภาพันธ์ 2550 11:34 น. - comment id 652323
๐ อยู่สยามใยจึ่งคร้าม.........สุนัขไพร มนุษย์หมาป่าใช่ผีไทย....... แน่แท้ คนเทศช่างใส่ไคล้..............จันทร์เปลี่ยน คนเฮย ตโมนุทรพิสุทธิ์แล้...............ผ่องแผ้ว...ไป่เกรง
3 กุมภาพันธ์ 2550 13:25 น. - comment id 652352
สวัสดี ท่าทางจะชอบบทกวี ชักอยากจะรู้ตัวตนซะแล้วสิ ท่าทางคงจะแต่งมาตั้งแต่เด็กใช่มั้ยครับ นี่เมลล์เรา atinuch-atichat@hotmail.com ออนไลน์บ่อย แต่ช่วงนี้อาจจะออนบ้างไม่ออนบ้าง