หน้าส่วนตัว
กูยังคงห้อยโหน ต่องแต่ง ถูกสาปแช่ง
ความรู้สึกทะแม่งแห่งอารมณ์ บ้าบอ
การลิงโลด ผาดโผน เคยคนองหายไปไหน หนอ
ความผยองของกู หรือ ถูกฝังไปกับซากศพความว่างเปล่า
กำลังภายในของจอมยุทธ์ผู้ท่องตระเวณยุธภพ
คนธรรมดาที่อุปโลกตัวเอง สร้างสรรค์งานศิลป์
ความบ้าบิ่น แรงบันดาลใจ กระหาย
แม้ ความฝัน จินตนาการยังงคงค้างเติ่ง .....
15 กุมพาพันธ์ 2550
.
ศิลป์กีรติ ว่าโร๊ะ 15 ก.พ. 2550 19:41 น. - ID 98590 
1677
1
0
16 กุมภาพันธ์ 2550 12:16 น. - comment id 654254
เป็นอะไรไปหนาหรือว่าหน่าย หรือใครหักอกนายสหายเอ๋ย ไร้อารมณ์ล้อเล่นเหมือนเช่นเคย ไม่เสบยก็จงพักสักเพลา.. เป็นไรไปครับรมณ์บ่จอย..พักนี้ไม่ค่อยเห็นหน้าเห็นตาเลยนะครับ..งานยุงหรือเปล่า.. ผมเองก็ผลุบๆโผล่ๆแล้วแต่โอกาสครับ..คุณศิลป์สบายดีนะครับ...ถ้าเซ็งๆก็ไปพักผ่อนหย่อนสมองตากอากาศสักวันสองวัน..แล้วรีบกลับมาเขียนกลอนให้เพื่อนๆอ่านต่อนะครับ..รออยู่..หวัดดีครับ .
15 กุมภาพันธ์ 2550 20:08 น. - comment id 657601
เดี๋ยวแม่มดหาไม้มาสอยความรู้สึกให้ค่ะ รอแป๊บนะ
15 กุมภาพันธ์ 2550 20:25 น. - comment id 657615
เอาบันไดมาให้ช่วยเสริมค่ะ..
15 กุมภาพันธ์ 2550 21:00 น. - comment id 657643
นอนพัก หลับตา สักตื่น แล้วฟื้นขึ้นมา...แล้วทุกอย่างจะกลับมา หากเธอ...ปรารถนา
23 กุมภาพันธ์ 2550 10:48 น. - comment id 661706
ชอบกลอนเปล่าของคุณจัง...
15 มีนาคม 2550 13:56 น. - comment id 671098
สูดลมหายใจลึกๆแล้วคิดถึงตัวอ้วนสิจะได้หาย ................เดี่ยวมันก็ผ่านไป.....อีกไม่นาน
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด