เคยบ้างไหม..
@ เคยบ้างไหม..ไหวหวั่นวันว่างเว้น
จากการเห็นคนรู้ใจไม่มาหา
เริ่มรำพึงรำพันอั้นอุรา
เพ้อพบหาหน้านวลน้องขุ่นข้องใจ
@ เมื่อไรหนาเธอจะมาแวะหาบ้าง
ตัวฉันช่างหดหู่รู้บ้างไหม
เกิดอาการครุ่นคิดจิตมลาย
ท้อแท้หน่ายร้ายลึกรู้สึกตน
@ จึงหยิบรูปเธอดูรู้สึกแท้
ว่าฉันแพ้ความดีทวีผล
ซ่อนเก็บอยู่กลางใจในตัวตน
ของกมลคนงามแม่ทรามวัย
@ เพียง..เห็นเธอยิ้มพิมพ์พิตจิตสะท้าน
แย้มโอษอานรานรุกปลุกหวั่นไหว
เนื้อตัวสั่นพรั่นพรึงถึงกายใจ
อยากอยู่ใกล้น้องนางมิสร่างซา..
@ แล้ว..เก็บอารมณ์บ่มเพาะกระเทาะทิ้ง
นั่งนิ่งนิ่งอิงใจไล่คาถา
“พุทธ” หนึ่ง “โธ” สองท่องตรองปัญญา
เมียเขาหนาอย่าคิด..ผิดศีลธรรม...
27 กุมภาพันธ์ 2550 16:37 น. - comment id 663422
คนเรานะหากขาดสติย่อมไร้ศีลธรรม หากมีธรรมย่อมพร้อมด้วยสติครับ
แก้วประเสริฐ.

27 กุมภาพันธ์ 2550 16:48 น. - comment id 663436
สวัสดีค่ะ ช.อร่าม... หลายต่อหลายครั้งฟังเพลงร้อง ท่วงทำนองไพเราะเสนะหู ขับทำนองเรียงถ้อยร้องก้องกู่ ให้ใครรู้...รักคนดีมีเจ้าของ... อิอิ ร้องเพลงนี่ข่มใจตัวเองประจำเลย อิอิ "จะขอเป็นคนเลวที่รักเธอที่สุด ถึงใครจะมองแบบไหน?" และ "บุญบ่สมอ้าย คิดไปปวดดวงแด พ้อฮักแท้แต่อ้ายบ่โสด โอ้สวรรค์ให้รางวัลหรือทำโทษ จึงกำหนดให้มาฮักแฟนเพิ่น" ช.อร่าม สบายดีนะคะ ไม่ได้พบกันเสียนาน แต่ก็ยังคิดถึงเสมอนะคะ

27 กุมภาพันธ์ 2550 17:22 น. - comment id 663473
สวัสดีค่ะ แวะเข้ามาทักทาย....ความรักห้ามกันไม่ได้ค่ะ คิดที่จะรักก็ เก็บไว้ในใจ ไม่ได้ทำอะไรผิดก็ใช้ได้นะค่ะ....

27 กุมภาพันธ์ 2550 21:46 น. - comment id 663615
บางคนไม่คิดยังงี้สิ แต่คิดได้แบบนี้ถือเป็นบุญจริงๆ
