....ไม่ได้ตั้งใจ....

ปราณรวี

หนูขอโทษอย่าได้โกรธหนูเลยนะ
ไม่คิดจะก่อเรื่องให้เคืองขุ่น
แค่รีบมากเกินไปใช่กวนคุณ
จึงทำวุ่นคุณตำรวจต้องกวดมา
รีบจริงจริงตอนนี้ยิ่งใจร้อน
เพราะงามงอนรอหนูอยู่นี่หนา
อย่าได้คิดโมโหหรือโกรธา
หนูเลยหนาคุณตำรวจผู้หนวดงาม
ถ้าหากมีใบสั่งอย่ารั้งรอ
เขียนเลยหนอเร็วไวใช่หยาบหยาม
เดี๋ยวแฟนหนูโมโหแล้วโทรตาม
จะเกิดความเดือดร้อนเมื่อตอนเย็น
เพราะนัดไว้ใช่แก้ตัวอย่ามัวถาม
ถ้าได้ความแล้วหนูต้องรีบเผ่น
ไหนใบสั่งมาไวไวจะได้เซ็น
ไม่ล้อเล่นยอกย้อนแต่ร้อนใจ
แค่ขับเร็วไปหน่อยเพียงร้อยยี่
หมวกไม่มีไม่รู้วางไว้ทางไหน
รับใบสั่งเอามาไม่ช้าใย
ต้องรีบไปแล้วหนา...โปรดอย่าตาม...อิอิ
ภาพ: forward mail  
....พ่อ....

ตั้งแต่จำความได้ไม่เคยเห็น
พ่อว่างเว้นเหน็ดเหนื่อยเมื่อยอ่อนล้า
เพราะกรำงานแสนหนักเนิ่นนานมา
ทุกเวลาคือเงินดำเนินไป
ไม่เคยท้อ..อดทนบนโลกนี้
ด้วยยังมีลูกรักคอยผลักให้
มุ่งก้าวเดินสานฝันปันแรงใจ
มีสายใยหล่อเลี้ยงเคียงคู่เรา
เงินทุกบาทไม่ขาดเหลือเผื่อวันหน้า
ให้ลูกยาสุขสบายไม่อายเขา
เพียงลูกยิ้มทุกข์พ่อก็บางเบา
เจ้าปัดเป่าเหนื่อยหายจากกายไป
หวังของพ่อคือลูกผ่านการศึกษา
มีวิชาอนาคตเจ้าสดใส
ประกอบกิจการงานใดใด
สำเร็จได้ด้วยดีมีผลงาน
มิหวังเจ้าร่ำรวยด้วยทรัพย์สิน
เพียงรู้อยู่ รู้กิน มีถิ่นฐาน
ใช้ชีวิตไม่ประมาทคาดเหตุการณ์
เพื่อพ้นผ่านเรื่องร้ายที่ไคลคลา
ให้เจ้าเป็นคนดีมีศรีศักดิ์
สมดั่งที่พ่อรักเจ้าหนักหนา
เพียรจดจำคำสอนแต่ก่อนมา
ปรารถนาของพ่อก็เท่านี้