5 พฤศจิกายน 2546 17:32 น.
Rainsummer
ว้า..เขินจังเธอนั่งหันมามอง มาทำจ้องหน้าฉันมันเลยเขิน
ฉันเผลอแอบมองเธอซะเสียเพลิน จะทำเมินก็ไม่ทันเธอหันมา
ตายละว้าตายละวาเราคราวนี้ เขาจับได้ทันทีหนีไปไหน
กลัวจริงจริงสิ่งนี้อยู่ในใจ ขืนถ้าได้รู้กันฉันบรรลัย
ทำไงดีทีนี้หนีไม่รอด นึกค่อนขอดเราเซ่อเหม่อมองเขา
เห็นมั้ยล่ะเขาจ้องมองที่เรา จะให้เอาไงดีทีนี้เออ
แน๊ะคนอะไรไม่คิดเกรงใจบ้าง ไปห่างห่างอย่าเข้าใกล้ฉันได้ไหม
ใกล้กว่านี้ได้เจอแน่แม่ไม้ไทย ขอโทษไปขอโทษทีที่เผลอมอง
ไม่ได้คิดอะไรเลยซักนิด เธอแหละคิดไปเองเซ็งจริงหนา
ฉันมองเธอเพราะไม่เคยเห็นหน้า อย่าคิดว่าตัวหล่อเลยพ่อคุณ
คนมันเขินมาจ้องกันอยู่ได้ ฉันเฉไฉไม่รู้ชี้นี่แกล้งเอ๋อ
อย่าคิดมาหลอกถามเลยนะเธอ ฉันไม่เพ้อบอกความในให้รู้ไป
5 พฤศจิกายน 2546 05:03 น.
Rainsummer
หาดทรายเอ๋ยเจ้าช่างเศร้าเหงาจริงหนา โอ้อุราเจ้าคงหม่นหมองไหม้
เป็นเพราะเจ้าแอบหลงรักทะเลไกล ได้อยู่ใกล้ได้เพียงตัวห่างหัวใจ
เขาไม่มองไม่รักเจ้าอย่างใคร เขามีใจให้ฟ้าสางห่างไกลเขา
เจ้าทะเลไม่โลเลเหหาเจ้า ก็อย่าเศร้าหากเขารักเพียงใจเดียว
หาดทรายควรภูมิใจแม้ได้รัก อย่าเศร้านักแม้ทะเลไม่เหหัน
ได้รักเขาเฝ้ามองอยู่ทุกวัน อย่ามาบั่นทอนใจให้อาดูร
ทะเลเอ๋ยทะเลใสใยตัวเจ้า ไม่แลเขาคนที่เฝ้าห่วงเสมอ
ใยเจ้ากลับไม่มองคนละเมอ กลับพร่ำเพ้อหาคนไกลใจอาวรณ์
แม้ฟ้าสางเดินทางมาอยู่ใกล้ แต่มิได้มาพบเจ้าหรอกหนา
เขาแค่เพียงมองมาภาพลวงตา เขาไม่เห็นคุณค่าของเจ้าเลย
ใจทะเลช่างมั่นในความรัก ทะเลปักรักเจ้าฟ้าสางขาว
ทะเลเลยลืมไปทุกเรื่องราว ว่าหาดทรายคอยเฝ้าคอยเอาใจ
ฟ้าสางนะฟ้าสางช่างเฉยนัก ทะเลใสหลงรักไม่ผลักไส
หากไม่รักทะเลที่แสนไกล จงบอกให้เขารู้ความตามเวลา
หากฟ้าใสมีใจให้ทะเล อย่าหันเหห่างหายไปจากหน้า
เจ้าทะเลเฝ้าคอยทุกเวลา อยากพบหน้าฟ้าใสในใจเธอ
อันเรื่องราวสามเศร้าชาวฟ้าใส เหมือนบอกใครให้คิดคำเฉลย
หากรักเขาบอกไปให้รู้เลย อย่าทำเฉยเหมือนฟ้าใสนายทะเล
หาดทรายเล่าก็เศร้าอยู่แก่จิต ทะเลคิดถึงฟ้าเที่ยวมองหา
หาดทรายโดนน้ำใสทุกเวลา แต่หากว่าไม่ได้ใจเขาครอง
เรื่องราวทั้งสามเศร้ายังคงเดิน ยังดำเนินต่อไปไม่มีหวัง
ตราบเมื่อใดที่ทะเลใสคงยัง อยู่คอยฟังฟ้าสางที่ห่างไกล
5 พฤศจิกายน 2546 04:58 น.
Rainsummer
เสียงคลื่นซัดสาดฟาดกระทบฝั่ง หาดทรายยังทนอยู่คู่ทะเลได้
ไม่เคยห่างหนีร้างไปไหนไกล ยังทนให้น้ำทะเลเกรังแก
หากมองไปยังทะเลเวลานี้ ดูเหมือนมีขอบฟ้ามาชิดใกล้
มองดูคล้ายไยท้องฟ้ามาเอาใจ มาอยู่ใกล้ปลอบใจเจ้าทะเล
แต่วอนท่านพินิจดูให้ดีเถิด สิ่งที่เกิดภาพลวงตาน่าสงสาร
เจ้าทะเลใจอ่อนทนร้าวราน ท้องฟ้าพาลเอาใจให้คนชม
คนภายนอกมองมาฟ้าทะเล น่าสนเท่ห์บรรจบกันอัศจรรย์หนอ
สมกับที่เจ้าทะเลเฝ้าคอยรอ เฝ้าวอนขอรอทะเลเหว่ว้าใจ
แม้หาดทรายบอกทะเลเทใจมา แต่ทะเลเห่..หาฟ้าสางใส
ไม่เคยมองความหวังดีที่จริงใจ ไม่เคยรักเจ้าหาดทรายได้อย่างเดิม
หาดทรายรอเจ้าทะเลเทใจรัก ฟ้าสางมักถอยหนีทุกทีหลาย
เจ้าทะเลยังรอฟ้าด้วยหัวใจ แต่หาดทรายเจ็บเจียนตายทุกข์ระทม
ทะเลใสเดินทางไปไม่หยุดยั้ง ฟ้าสางยังอยู่ไกลเกินใจหมาย
ที่ร้อนรนทุกข์ทนคือหาดทราย แม้ตัวตายขอได้ใกล้แค่ทะเล
เรื่องทะเลใสหาดทรายนายฟ้าสาง ยังเดินทางต่อไปไร้จุดหมาย
น่าสงสารมากที่สุดคือหาดทราย หลงรักใครที่เขาไม่ใยดีตัว
5 พฤศจิกายน 2546 04:51 น.
Rainsummer
วันนั้นวันฉันเคยอ่อนล้า ปัญหาถ่าโถมโรมเร้า
มองไปไม่มีแม้เงา ใครเขาเข้าใจไม่มี
วันนี้มีใครอีกคนนึง คนซึ่งไม่คิดไม่ฝัน
ไม่เคยแม้รู้ใจกัน กลับหันมาหามาแล
เป็นไรเป็นไงกันบ้าง อ้างว้างเสียใจใช่ไหม
เธอปลอบเธอโยนจิตใจ รับรู้ความในที่มี
อย่าเลยอย่าคิดเหนื่อยหน่าย ผู้คนมากมายเขาหนี
แต่เธอกลับมีไมตรี ปลอบฉันคนนี้อุ่นใจ
กำลังใจมีมาไม่ขาด ไม่อาจทดแทนเธอได้
เธอผู้แสนดีกว่าใคร นางฟ้าในใจคนเดียว
เมื่อเขาย้อนคืนกลับมา เธอหาได้เป็นทุกข์ไม่
บอกฉันแล้วแต่ข้างใน จิตใจมีเขาหรือลืม
เธอบอกให้คิดให้ดี เธออยู่ตรงนี้เคียงข้าง
ฉันจะกลับไปปล่อยวาง เส้นทางเธอบอกขีดเอง
เธอเป็นนางฟ้าตัวน้อย แต่ไม่ด้อยกว่าใครเขาหนา
ฉันรับรู้ได้ทุกครา นางฟ้าในใจใช่เธอ
หน้าส่วนตัว
900
