29 ตุลาคม 2547 22:09 น.
Rainsummer
# ตัวสำรอง...ไม่ต้องการ #
หากเพียงเห็นฉันเป็นตัวสำรอง
ที่จะมองเลือกไว้เผื่ออกหัก
คงต้องบอกกับเธอว่ายากนัก
คนอย่างฉันมันต้องหลักไม่รองใคร
เพียงเพื่อแลกกับรักที่มีค่า
เสียเวลาคงไม่มากไปใช่ไหม
บอกเธอนี้เฉดศีรษะไปไกลไกล
มันน้อยไปให้รู้ไว้ที่ฉันทำ
คิดตรองตรึกนึกดูให้จงดี
เพียงเท่านี้นี่แหละแม้น่าขำ
เลือกจากไปหรือจะให้ฉันใจดำ
อย่าให้ย้ำก่อนฉันทำเธอปางตาย
คนอย่างฉันเกิดมาแม้ชาติเดียว
ก็ไม่เหลียวแลหรอกหากใจหลาย
แม้ไม่มีเธอคนนี้ไม่ฟูมฟาย
ไม่เสียดายคนมากมายรอมีใจ
.....++++++++...........++++++++.....
27 ตุลาคม 2547 11:49 น.
Rainsummer
ที่ปรึกษา
คงทำได้แค่เพียงปลอบโยนเธอ
ยอมละเมอเพ้อไปอยู่เสมอ
รักแค่ไหนคงได้ใกล้แค่พบเจอ
น้ำตาเอ่อร่วงรินยินเธอครวญ
รักเขามากหากเธอเกิดปัญหา
จึงวิ่งมาปรึกษาร้องไห้หวล
อยากให้เธอทั้งสองคิดทบทวน
คนที่กวนรั้งเธอนั้นคือใคร
ที่ปรึกษาเธอมาเพียงแค่นั้น
ใจหวั่นไปไม่รู้ว่าวันไหน
เกิดปรึกษาพบหน้าแล้วหัวใจ
ฉันหวั่นไหวใครกันช่วยฉันทัน
หน้าที่ฉันมันเพียงแค่ปรึกษา
มีปัญหาปลอบไปจนใจฉัน
กลัวเหลือเกินกลัวนักว่าสักวัน
ใจจะสั่นบอกไปว่ารักเธอ
24 ตุลาคม 2547 08:03 น.
Rainsummer
บอกให้อีกกี่ครั้งยังพูดได้
ไม่มีใจจะรักเธอรู้ไหม
หมดเวลาที่ผ่านมาแล้วกันไป
หมดหัวใจที่จะเจ็บกับคำลวง
ไม่ได้รักชัดเจนไหมที่ได้ยิน
ฉันชาชินสิ่งเธอทำช้ำใหญ่หลวง
เสียเวลาทนนานมาสิ่งทั้งปวง
จะไม่ทวงคำรักที่ให้เธอ
ไม่ต้องการทรมานคนไม่แคร์
ที่เคยแพ้น้ำคำซ้ำเสมอ
ต่อจากนี้จบเท่านี้พอแล้วเออ
เก็บใจเธอเอากลับไปไม่ต้องการ!
........................................................
http://www.kapook.com/musicstation/newmusicstation/play.php?id=2124
24 ตุลาคม 2547 08:01 น.
Rainsummer
ถึงเวลาที่เธอต้องเดินจาก
น้ำตาพรากรินหลั่งครั้งหนหลัง
หมดเรี่ยวแรงสูญสิ้นไร้พลัง
หมดความหวังยังมีใจยิ้มให้เธอ
เมื่อก่อนนั้นฉันอาจร้องไห้ฟูมฟาย
เจ็บเจียนตายใจละลายอยู่เสมอ
เมื่อก่อนนั้นฉันอาจเศร้าเฝ้าละเมอ
อาจพร่ำเพ้อเพียงเธออยู่เรื่อยมา
แต่วันนี้มันไม่มีที่เคยทุกข์
เมื่อเธอสุขล้นใจกับใครหนา
ฉันก็อยู่อย่างสงบจิตใจมา
หมดน้ำตาให้นองหน้าไม่มีเลย
ใจมันยอมรับได้เมื่อไหร่นะ
ฉันรู้ล่ะเมื่อครั้งเธอยังเฉย
ฉันทำใจได้เมื่อเราไม่ลงเอย
จะไม่เอ่ยอะไรให้ใจมัว
แค่เกิดมาพบเธอแค่เจอกัน
เพียงแค่นั้นแม้คืนวันมันสลัว
สิ่งต่อไปในข้างหน้าจะไม่กลัว
อยู่กับตัวอยู่กับใจไม่ง้อคน
ได้เป็นคนที่เธอเคยนึกรัก
ก็ดีนักแม้ใจหักชักเลิกสน
เพียงเท่านี้จบแค่นี้เริ่มสุดทน
ไม่เคยจนอับคนรักมีมากมาย
คนอย่างเธอรักใครไม่ยืดนาน
ชักสงสารแม่น้ำตาลเสียมากหลาย
เอาเถิดนะบอกตอนนี้คงไม่วาย
ว่าก้าวก่ายเรื่องส่วนเขาเราแส่ไป
อยู่เฉย-เฉยรอดูละครจบ
เธอคงพบเส้นทางสว่างใส
ก่อนจะรู้ว่าใครไม่จริงใจ
คงร่ำไห้ไปหลายกระบวนความ.
9 ตุลาคม 2547 18:05 น.
Rainsummer
หยุดดีกว่าหากอยากมาเพียงแก้ตัว
กลบความชั่วด้วยถ้อยคำพร่ำหวานหู
เสียเวลาเสียดายน่าไม่อยากดู
คนเขารู้ทั่วกันเธอเป็นไง
ใจโลเลชอบร่อนเร่โปรยดอกรัก
คิดอยากหักหัวใจใครใช่ไหม
พอเสียเถอะหยุดวันนี้แล้วออกไป
จำเอาไว้ไม่เสียใจไม่เคยแคร์
คิดจับปลาทีเดียวเสียหลายตัว
อย่ามามั่ว! คิดไม่ดีนี่แสนแหล..!
ขอโทษทีคนแถวนี้ไม่อยากแล
นิสัยแย่แหมบอกให้ไม่อยากมอง
บอกชอบฉันนั่นปะไรไม่ขาดคำ
อยากจะขำเป็นบาลีนี่หนสอง
ตกยามเย็นเห็นกับตาภาพมันฟ้อง
ไม่ได้จ้องจะจับผิดเพียงบังเอิญ
โกหกเก่งแสนกะล่อนซ่อนหัวงู
คิดว่ารู้ไม่ทันเธอแกล้งเขิน
ตบสักเปรี้ยงให้หน้าแหกแล้วมองเมิน
ให้ยับเยินไปม่อใครไม่ได้เลย
ไม่เสียดายสักนิดคิดใหม่ได้
คนอะไรช่างหลงใหลตัวเองเฉย
บอกเอาบุญเผื่อเกื้อหนุนคนคุ้นเคย
ชกสังเวยกำปั้นนั้นฉันให้เธอ
.................................................
หน้าส่วนตัว
2070
