1 กุมภาพันธ์ 2547 04:45 น.
Rainsummer
เธอจะน้อยใจไปทำไมเล่า
ในเมื่อเขาไม่ได้อยู่ในใจฉัน
ในเมื่อเรายังคงความผูกพัน
ฉันไม่หันไปแลแยแสใคร
เธอคนเดียวในใจหนึ่งเดียวนี้
แม้ไม่มีเธอใกล้ไม่ใจไหว
ยังคงรักและรอเธออยู่คนไกล
ไม่มีใครมาแทนใจแทนที่เธอ
เธอบอกว่าในใจเธอว่างเปล่า
ความเงียบเหงามันสุมอยู่ในอกฉัน
เธอรู้ไหมว่าฉันแคร์ใครกัน
เขาคนนั้นไม่มีทางได้ใจไป
เธอยังย้ำกับฉันว่าแสนขม
อกช้ำตรมบ่มความทุกข์ไว้เหลือหลาย
หลับตาลงมองเห็นฉันไปกับชาย
ไม่สบายในอุราน่าเศร้าจริง
ฉันล่ะงงแสนงงรู้บ้างไหม
ไม่เข้าใจเธอทำไมยิ่งกว่าหญิง
รู้บ้างเออเธอคือใจให้พักพิง
ไม่เคยอิงเอียงจิตคิดถึงใคร
คิดมากไปหรือเปล่าเล่าฉันบ้าง
อย่าอ้างว้างคนเดียวเดี๋ยวใจเขว
โปรดเข้าใจว่าฉันไม่เคยโลเล
ไม่เกเรชอบคนเท่ห์คนอื่นเลย
.....................................................
หน้าส่วนตัว
846
