
หากคิดรักผลักไสใจเหว่ว้า
ต้องซ่อนหน้าอาลัยใฝ่ถวิล
เก็บน้ำตาบ่านองครองหลั่งริน
แทบด่าวดิ้นเพราะเจ็บเหน็บหนาวใจ
อนาถนักรักมีกรรมช้ำคือเจ็บ
ซอกซอนเก็บเจ็บจำทำไฉน
แม้ปีเลื่อนเดือนผันวันวานไป
ยากตัดไฟใยรักหักร้างรา.

ถนนรักถนนใจในวันนี้
ถนนมีคำตอบชอบห่วงหา
ถนนรักล้นใจใช่โรยรา
ถนนล้าเพราะเศร้าเหงาโศกซม
ถนนเจ็บถนนจางรักห่างเหิน
ถนนเดินดื่มสะอื้นใจขื่นขม
ถนนต้องพลัดพรากฝากระทม
ถนนห่มอ้างว้างว่างเดียวดาย
ถนนพบโค้งคดมากลดเลี้ยว
ถนนเสี้ยวอารมณ์ตรมห่อนหาย
ถนนรอร้องไห้ไม่เว้นวาย
ถนนสายสุดท้ายปลายตะกอนใจ.

เจ็บน้ำตาบ่านองสองแก้มนวล
เจ็บคร่ำครวญหวนไห้ใจแห้งเหือด
เจ็บดั่งถูกคมบางวางเฉือนเชือด
เจ็บจนเลือดแห้งกรังหนังไหม้เกรียม
พิษคำรักถักลวงบ่วงอารมณ์
มันห่อห่มแพ้พ่ายพ่นอายเหนียม
ใจขี้แยแพ้คมคำซ้ำต้องเจียม
ด้วยขลาดเขียมข่มใจมีใยยาง.

ขวัญเจ้าเอ๋ยมาสู่ขวัญนะวันนี้
ถักบายศรีโอบขวัญรับหมั้นหมาย
ปัดเป่าทุกข์รุกเร้าเศร้าผ่อนคลาย
ร้างมลายเรือนโศกโยกเรือนใจ
ขอขวัญเริงร่ายรำนำส่งเสริม
หนุนนำเพิ่มพูนทรัพย์รับสดใส
ขวัญอยู่ดีมีสุขไร้ทุกข์ภัย
ตลอดไปนะขวัญเจ้าเนานิรีนดร์.

จำเลยใจในวันนี้มีคำร้อง
หยุดก่นฟ้องฟังนิยามใช่หยามปลื้ม
พี่มากรักถักใจใส่ลบลืม
ไยด่ำดื่มจนพร่ำเพ้อเผลอเบือนความ
ก่อนน้องจากฝากคำคิดสักนิดหนึ่ง
พี่เคยซึ้งสักเสี้ยวใจเกี่ยวไหวหวาม
มีรอยหยักรักบ้างไหมใฝ่ติดตาม
คือคำถามง่ายง่ายท้ายคำลา.