31 มกราคม 2551 06:34 น.
Salukphin
แอบยิ้มรับกับน้ำตาบ่ารินไหล
ตื้นตันใจพี่กลับมาหาน้องน้อย
ชีพใช่ดับลับร่างห่างหลุดลอย
ใครนะปล่อยข่าวสร้างช่างใจดำ
พี่รู้ไหมใยรักมิถักเปลี่ยน
ยังขีดเขียนจงรักภักดิ์เสมอสม่ำ
สัตย์สัญญารักษาไว้ไม่ผิดคำ
ทุกเช้าค่ำครองใจไว้คอยรอ
แม้ใจเจ็บเหน็บหนาวร้าวแค่ไหน
ยังมั่นใจในรักฟักเติมต่อ
มิน้อยใจไผลเผลอบ่นก่นตัดพ้อ
เพียรห่มห่อหัวใจไว้รอคอย
ลานลำดวนอวลกลิ่นหอมล้อมโอบขวัญ
มะลิวัลย์พราวพร่างพรางเหงาหงอย
เล็บมือนางนางแย้มงามแช่มช้อย
ดุจน้องน้อยคอยรับพี่กลับมา
สารภึยี่โถแก้วแถวริมรั้ว
ชูช่อยั่วยวนใจอาลัยหา
จำปีปีบพิกุลและจำปา
ลมพลิ้วพาพัดล่องถึงห้องนอน
เสียงฟ้าร้องก้องสนั่นโถมฟันฟาด
ด้วยสัญชาตญาณปลุกลุกจากหมอน
เหลียวมองหาพี่ยาอย่างอาวรณ์
อกสะท้อนแท้ภาพฝันนั้นลวงใจ
มิมีพี่ข้างเคียงกายคล้ายวันเก่า
เหลือซากเงาเย้าขวัญยามหวั่นไหว
แม้คืนวันผันผ่านเนิ่นนานไป
ยังจดไว้ในกลางใจไม่เคยลืม.
30 มกราคม 2551 07:15 น.
Salukphin
ฝากไปถึงคนดีที่ฝั่งฝัน
ทุกคืนวันฉันมองจ้องดูฟ้า
บอกดาวเดือนเตือนย้ำคำสัญญา
ให้รู้ว่าใจรักถักอาลัย
ทุกเวลานาทีที่ผันผ่าน
ทรวงสะท้านเหน็บหนาวร้าวหวั่นไหว
อยากรู้ว่าคนดีที่แดนไกล
รู้บ้างไหมใครคิดถึงซึ้งผูกพัน
ฝากสายลมพรมพลิ้วลิ่วข้ามฟ้า
ถักเสน่หาล้อมใจลบไหวหวั่น
ฝากรุ้งทองคล้องสายใจให้คู่กัน
ฝากตะวันส่องใจงามตามติดเธอ
ฝากน้ำค้างกลางหาวพราวระยับ
ช่วยซึมซับไอเย็นส่งตรงเสนอ
ฝากจันทราจูนคลื่นใจให้เจอะเจอ
อย่าให้เพ้อเพียงฝันค้างอยู่ข้างใจ.
28 มกราคม 2551 06:20 น.
Salukphin
เธอคือคนของเขาเราหมดสิทธิ์
อย่าพึงคิดผิดศีลธรรมคำแม่สอน
จงตัดใจใยห่วงหาเอื้ออาทร
หยุดรักซ้อนย้อนใจไฟรักลวง
หมดโอกาสวาดหวังทั้งปรารถนา
อย่าอิจฉาหัวใจใส่แหนหวง
อย่าแอบคิดเคอะเขินขอเดินควง
อย่าร้อยบ่วงบาปกรรมช้ำเกี่ยวใจ
อย่าลืมอายขายเกียรติเหยียดศักดิ์ศรี
ข่มเลวดีสนองขวัญแสร้งหวั่นไหว
หวังชนะต่อต้านคัดค้านใคร
มันสิ้นไร้คุณค่าไม่น่ารัก
อย่าสนิทสนองใจไฟตัณหา
อย่าลืมว่าแจ้งใจได้ประจักษ์
อย่ามึนเมาเข้าตาอย่าทึกทัก
จงตระหนักเธอคือเพื่อนเหมือนวันวาน
อย่าหลงปลื้มดื่มด่ำคำพูดหวาน
อย่าซาบซ่านซึมซับในสิ่งไขขาน
อย่าหลงเชื่อเยื่อคารมถมร้าวราน
อย่าก้าวผ่านพ้นย่างลืมยางอาย
อย่าใจอ่อนอ่อนไหวเดี๋ยวได้แพ้
เพราะอ่อนแอแปรเปลี่ยนเขียนลืมหน่าย
ใช้สติไตร่ตรองมองอุบาย
อย่ามักง่ายโง่จนเจ็บเหน็บซานซม
ยอมถดถอยถอดใจในคำแม่
ยอมพ่ายแพ้เพื่อหัวใจไม่ขื่นขม
ยอมเพื่อศักดิ์ศรีใจไร้ระทม
คล้องห่อห่มคุณธรรมน้อมนำใจ.
27 มกราคม 2551 11:15 น.
Salukphin
เก็บหัวใจให้กันหมั่นรักษา
คำสัญญาให้กันอย่าหวั่นไหว
คำคิดถึงซึ้งชอบตอบห่วงใย
คำอาลัยอย่าลืมปลื้มจดจำ
เก็บอดีตดีดีที่มีค่า
เป็นมาลาของขวัญอันค่าล้ำ
บรรจงจัดบรรจุกรอบขอบคุณธรรม
เหนี่ยวโน้มนำหัวใจใฝ่ความดี
เก็บหัวใจใยรักถักอ่อนหวาน
เก็บร้าวรานซานซมห่มห่อนหนี
เก็บใจรักถักร้อยรอยไมตรี
เก็บหวังดีมีไว้ในกลางใจ
เก็บซาบซึ้งสายใจใยห่วงหา
เก็บน้ำตาไหวอ่อนเพราะอ่อนไหว
เก็บเกลียดชังขังไว้ใต้บึ้งใจ
เก็บสายใยปรารถนามาต่อเติม
เก็บคิดถึงคนไกลที่ใจรัก
เก็บฟูมฟักอาทรอ้อนส่งเสริม
เก็บรักไว้มั่นคงตรงที่เดิม
เก็บพูนเพิ่มทุกอย่างใช่วางลืม
เก็บซึมซับกับมุ่งมาดปรารถนา
เก็บแววตาเอมอิ่มพิมพ์ปลาบปลื้ม
เก็บน้ำตาอย่าอาลัยให้หยิบยืม
เก็บด่ำดื่มเอาไว้ใต้จดจำ
เก็บหวังดีมีมอบตอบเธอฉัน
เก็บผูกพันผันเกี่ยวก้อยร้อยขบขำ
เก็บจารจดรสถ้อยร้อยคมคำ
เก็บหวานล้ำรักเราเนาเนิ่นนาน
เก็บสิ่งดีมีไว้ใช่สลัก
เก็บรอยรักถักร้อยรอยอ่อนหวาน
เก็บคิดถึงซึ้งใจไว้เนิ่นนาน
เก็บซาบซ่านผูกพันความมั่นคง
เก็บแหนหวงห่วงหาอย่ารู้คลาย
เก็บเรียงสายสัมพันธ์มั่นเสริมส่ง
เก็บสัตย์ซื่อถือครองคล้องซื่อตรง
เก็บลุ่มหลงข่มไว้ใช้สติ
เก็บหัวใจใยรักสลักหวาน
เก็บซาบซ่านหวานรักก่อแตกหน่อผลิ
เก็บใจซื่อสื่อสัมพันธ์มั่นไร้ติ
เก็บทิฐิถมไว้ใต้เรือนใจ
เก็บคิดถึงซึ้งใจใส่เกี่ยวก่อ
เก็บเศร้าห่อห่มขวัญลบหวั่นไหว
เก็บความดีที่ถักร้อยรอยอาลัย
เก็บหัวใจใยรักมั่นฉันแด่เธอ
เก็บมุ่งมาดปรารถนามาถักสาน
เก็บใยหวานผสานใจไปเสนอ
เก็บกลิ่นกรุ่นละมุนหอมย้อมปรนเปรอ
เก็บคิดถึงซึ้งเสมอเธอคนเดียว
เก็บภาพฝันวันนี้มีความหวัง
เก็บความหลังห่มห่อหน่อรักเกี่ยว
เก็บซาบซึ้งซึ่งสายใจใยกลมเกลียว
เก็บคมเคียวคารมรักสลักใจ
เก็บชอกช้ำจำจดกฎการเจ็บ
เก็บหนาวเหน็บรานร้าวหนาวหวั่นไหว
เก็บระทมตรมตรอมออมข่มไว้
เก็บหมองไหม้หม่นทุกข์ซุกซมซาน
เก็บแรงฤทธิ์พิษรักหนักห่อนหาย
เก็บแพ้พ่ายเพลงชีวิตปิดร้าวฉาน
เก็บรอยรักสลักไว้ใต้ตำนาน
เก็บภาพหวานซ่านซึมไว้ใต้ความจำ
เก็บเสียใจในวันนี้ที่เรียนรัก
เป็นบทหลักทฤษฎีใจในรักช้ำ
ขีดเขียนกฎบทนิยามความใจดำ
ไว้กระหน่ำใจคนโง่รักโลเล
วัฏจักรรักวนเวียนเขียนเส้นสาย
ต่างเวียนว่ายคลื่นระทมห่มกล่อมเห่
ก็ใจคนก่นคร่ำครวญป่วนถมเท
ด้วยบุพเพเพลงกรรมที่ทำมา
เก็บความรักถักทอมาห่อห่ม
ด้วยชื่นชมใยรักถักห่วงหา
ร้อยหวังดีมีมอบตอบให้มา
กอปรคุณค่าจารสลักความภักดี
ให้หัวใจใสซื่อถือคงมั่น
เป็นของขวัญค่าเลอล้ำคำศักดิ์ศรี
จุดประทีปเทียนทองคล้องไมตรี
ระบายสีเรือนรักถักชมพู.
27 มกราคม 2551 10:19 น.
Salukphin
ฝากรอยยิ้มเปื้อนน้ำตาฟ้าสีโศก
คนอับโชคสิ้นไร้ใยสุขเกษม
ต้องสะอื้นกลืนกล้ำคำปรีดิ์เปรม
เหมือนเล่นเกมชีวิตปิดชะตา
ต้องซึมซับรับรู้ดูโชคเคราะห์
ความเหม็งเหมาะเจาะจงที่ตรงหน้า
กลิ่นคาวเลือดหลั่งรินไหลภัยบีฑา
เขาเข่นฆ่าฆาตกรรมทำรายวัน
คุณธรรมนำใจไม่มีแล้ว
ดุจเศษแก้วตำใจจนไหวหวั่น
คนทำดีดีดับลับลาพลัน
ชั่วกลับผันได้ดีไม่มีเลว
อนาถหนอน้ำใจในมนุษย์
บริสุทธิ์สลายลงตรงก้นเหว
มิเหลือซากกากเดนเซ่นไฟเปลว
ด้วยแหลกเหลวละลายหลบกลบเศษดิน
ณ ตรงนี้ที่ลานดินกลิ่นฝุ่นชอล์ก
เคยย้ำบอกแสงสว่างเลือนรางสิ้น
โรงเรียนวอดพระเพลิงเผาเถ้าโบยบิน
ครูดับดิ้นด้วยเพลงโฉดโหดควันปืน
เมื่อเทียนทองส่องทางสว่างดับ
มุมมืดกลับเจิดจ้าน่าขมขื่น
หมู่คนพาลมารร้ายรุกทุกค่ำคืน
ใครจักยื่นคาถามาปราบมาร
ต่างละเลี่ยงเกี่ยงกันไปไม่อยากยุ่ง
ด้วยมั่นมุ่งเมาอำนาจวาดฝันหวาน
ใครจักอยู่อย่างไรใช่กิจการ
ขอข้าผ่านสังเวียนใหญ่ใบเบิกทาง
เป็นนายคนเขานบไหว้ใช่สุดเฟื่อง
นักการเมืองมีระดับนับสรรค์สร้าง
เศรษฐกิจกระเป๋าตุงคับคุ้งบาง
คือตัวอย่างผู้แทนไทยในสภา
ฝากรอยยิ้มเปื้อนน้ำตาฟ้าแดนใต้
ให้คนไกลไตร่ตรองมองปัญหา
ใช่สับสนปนเปเร่ร้างรา
แล้วบอกว่าจิ๊บจ๊อยกร่อยเหมือนเดิม
ใจอยากเห็นรอยยิ้มพิมพ์สดใส
โยงสายใจใยมิตรภาพอาบส่งเสริม
ใจส่งใจไทยให้ยิ้มอิ่มต่อเติม
ร้อยพูนเพิ่มพลังรักพิทักษ์ไทย.
หน้าส่วนตัว
1151
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟSalukphin
