25 กรกฎาคม 2554 21:10 น.

เงาในสายฝน

Salukphin



     สายฝนพรำฉ่ำชื่นทั่วผืนดิน			

เสียงน้ำรินหลั่งไหลไม่ขาดสาย

เสียงฟ้าร้องครางครืนใหญ่ไม่เว้นวาย	

	ใบไม้ส่ายสะบัดพลิ้วปลิวตามลม

นอกหน้าต่างรางเลือนริมเขื่อนน้ำ			

ตะคุ่มดำขยับไหวไม่ลุกล้ม

เอ๊ะอะไรในสายตาที่กล้าคม		

	อ๋อแท้ร่มกางไว้ใครวางลืม



				
25 กรกฎาคม 2554 20:59 น.

รอยแผลเป็นกลางใจ

Salukphin




         ก่อนเราเคยเคียงใกล้ใช่สนิท		

ทั้งร่วมคิดร่วมสร้างทางแห่งฝัน

มีสนุกสุขเศร้าคละเคล้ากัน			

	และแบ่งปันปลุกปลอบตอบแทนใจ




ปลูกต้นรักถักทอไถ้ใส่สีสวย		

	แต่งเติมด้วยด้ายสีทองป้องหวั่นไหว

ผูกโบแดงเด่นสง่ากว่าใครใคร			

ทำเรือไม้ใบพายหรูชมพูงาม




แล้วทำไมในวันนี้นี่มีเหตุ			

	เกิดอาเพศพลิกเปลี่ยนเขียนต้องห้าม

รักเราสองต้องปิดหยุดติดตาม			

เมื่อมีสามข้ามแดนกินแผ่นใจ




เธอมีเขาเราต้องจบพบละเลิก			

เริ่มบุกเบิกบาดแผลรักสลักใหม่

เป็นรอยกรีดอดีตช้ำซ้ำฝังใน		

	เจ็บหม่นไหม้ ไส้ขมตรมเดียวดาย




คงต้องใช้ใยเวลามาสมาน			

	รักษาสานไสผลักเจ็บเหน็บแหนงหน่าย

ลืมรักเธอทิ้งใจจากยากใช่ง่าย		

	สิ่งสุดท้ายที่ย่ำแย่คือแผลเป็น

				
25 กรกฎาคม 2554 20:50 น.

อารมณ์เหงา

Salukphin




          แค่อารมณ์เหงา			
 
อย่าพึงเหมาเอาว่าง่ายป้ายคาวฉัน

เพียงพูดคุยทักทายเล่นเช่นเพื่อนกัน		

ใช่ไหวหวั่นวาดหวังนั่งละเมอ

เป็นผู้หญิงจริงใจใช่จิงโจ้				

แล้วคุยโวโมเมหลอกหยอกยามเผลอ

คำว่าเพื่อนสะกดได้ใช่ไหมเธอ		

	อย่าพร่ำเพ้อเผอเรอค้างตู่กลางนา

เดี๋ยวก็เจอจอเอ็บเจ็บเหน็บในจิต		

	ไข้เพราะพิษสนิทลวงไร้ห่วงหา

กลับใจใหม่ใส่เกียร์ว่างวางตีตรา		

	จะรู้ว่าอารมณ์เหงาเท่านั้นเอง.


				
22 กรกฎาคม 2554 22:25 น.

เลิก...ไม่เลิก...เจ็บ

Salukphin

     
       เลิกรู้จักทักทายแล้วหายหน้า

กันปีกว่าก็ยังเจ็บเหน็บไม่หาย

แต่ทำไมใจมิเลือนเหมือนรอยทราย

ไม่แหนงหน่ายคิดถึงซึ้งสักวัน

เลิกคือจบจุดจากกันหันหน้าหนี

รักหลบลี้เร้นร้างสร้างไหวหวั่น

และวันนี้ที่ตัดตายสายสัมพันธ์

ไม่มีฉันและเธอเคียงร่วมเรียงใจ

เลิกลาร้างคว้างขวัญสั่นสะท้าน

เจ็บทรมานรานร้าวหนาวหวั่นไหว

นะนาทีที่เหินห่างร้างแรมไกล

เธอรู้ไหมใจฉันช้ำจำไม่ลืม.



				
22 กรกฎาคม 2554 22:20 น.

เธอยังมีฉันอยู่

Salukphin




      เธอมีเขาเคียงใจฉันไม่โกรธ		

กลับยกโทษยิ้มให้ไม่ถือสา

หวานฉอเลาะเยาะด้วยปากถากด้วยตา	

	ก็คิดว่าช่างเขาเราไม่แคร์




เป็นผู้ให้ใจสุขไร้ทุกข์โศก				

นับเป็นโชคยิ่งใหญ่ใจไร้แผล

รู้ว่าเธอใจดำซ้ำรังแก	
		
	เธอยอดแย่แค่ไหนใช่รู้ดี




เธอถูกเขาตีจากฝากรอยเจ็บ			

	ร้อยหนาวเหน็บหนามตรมซานซมหนี

ยังปลอบใจให้เอื้อเนื้อไมตรี			

หวังเธอมีแรงใจสู้อยู่อย่างคน




ไม่คิดหวังเคียงข้างอย่างคนรัก		

	เพียงเป็นหลักหลอมใจให้หายหม่น

เป็นนักสู้หัวใจใส่อดทน			

	แล้วค้นหารักใหม่ตามใจเธอ




ฉันยังยืนอยู่ตรงนี้ ณ ที่เก่า		
		
คอยเยี่ยมเย้ายิ้มเยือนเพื่อนเสมอ

มิพลั้งพลาดเผลอใจใส่เผอเรอ	

เรื่องเพ้อเพ้อฝันฝันฉันไม่มี.

				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟSalukphin
Lovings  Salukphin เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟSalukphin
Lovings  Salukphin เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟSalukphin
Lovings  Salukphin เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงSalukphin