15 กรกฎาคม 2554 16:10 น.
Salukphin
เจ้าดอกรักร่วงโรยพับกับซากเศร้า
เจ้าคัดเค้าเข้าปลอบขวัญลบหวั่นไหว
เจ้าลั่นทมห่มขวัญเศร้าไล่เหงาไกล
เจ้ากล้วยไม้ไกวเปลเห่กล่อมนอน
เจ้าดอกอ้อช่อการะเกดริมเขตรั้ว
ขยับตัวเต้นระบำทำหลอกหลอน
เจ้าพิกุลบุนนาคฝากอาทร
เจ้าพุดซ้อนซ่อนกลิ่นไม่ยินยล
เจ้าเฟื่องฟ้าชบาแก้วนมแมวปีบ
เจ้าพุดจีบบอกทำใจไม่สับสน
เจ้ากาหลงชงโคย้ำคำอดทน
เจ้าโมกค้นคำหวานขานตอบมา
เจ้านางแย้มยั่วเย้าเจ้าประดู่
พวงชมพูกู่ก้องเมียงมองหา
เจ้าพุดงามสามสีจำปีจำปา
ยืนส่ายหน้าบอกระทมตรมทิ้งไป
เจ้าดอกบัวเบ่งบานขานบริสุทธิ์
เจ้าสายหยุดร้อยโอบขวัญไล่หวั่นไหว
เจ้ากุหลาบซาบซึ้งถึงแก่นใจ
มวลดอกไม้มิตรน้ำใจมอบให้กัน.
15 กรกฎาคม 2554 15:28 น.
Salukphin
แสงจันทร์นวลอวลระรื่นค่ำคืนนี้
ส่งรัชนีคลี่ม่านฟ้าท้าสดใส
หมู่ดาวน้อยถอยขยับลับร้างไกล
มิอาจไขให้แสงสู้คู่นวลจันทร์
เมฆใหญ่น้อยลอยละลิ่วดุจริ้วคลื่น
ไร้แรงฝืนฝ่าเคลื่อนเหมือนกีดกั้น
ลมบนโบกโบยบางเบาเย้ายั่วกัน
ดั่งภาพฝันเนรมิตจิตรกร
น้ำค้างหยดรดใบหญ้าเวลาดึก
ใจระทึกโหยหาห่วงทรวงไหวอ่อน
เรไรกรีดหรีดหริ่งเย้าเหมือนเว้าวอน
อกสะท้อนเหว่ว้าเหงาเศร้าเดียวดาย
อยากให้แสงจันทร์ซับดับหม่นหมอง
ไขขุ่นข้องทุกห้องใจให้ทุกข์หาย
มีรอยยิ้มพิมพ์ใจไม่เว้นวาย
และสุดท้ายของความฝันนั่นคือจริง
15 กรกฎาคม 2554 14:08 น.
Salukphin
ค่ำคืนนี้มีจันทร์ฉายอายอวลแสง
เจิดแจ่มแจ้งนวลระรื่นชื่นสดใส
ชาวพุทธพร้อมสักการะรัตนตรัย
ธูปเทียนไขระยิบระยับวะวับวาว
ณ ลานธรรมนำน้อมใจใส่บริสุทธิ์
งามผ่องผุดกายใจในชุดขาว
ประนมมืออธิษฐานใต้ลานดาว
และสวดกล่าวขอพรชัยให้ทุกคน
เพ็ญเดือนแปดสิบห้าค่ำจำให้มั่น
เรียกวันอาสาฬหบูชาอย่าสับสน
มาเข้าวัดขจัดเขลามอมเมาตน
เป็นเยาวชนรุ่นใหม่ใจมีธรรม.
11 กรกฎาคม 2554 21:06 น.
Salukphin
ขอเติมเต็มใจอยากปากโหยหิว
ขอหอบหิ้วกิเลสใจไฟตัณหา
ขอท่านแม่โปรดช่วยด้วยเมตตา
ขอเสื้อผ้าอาหารจานกองโต
ขอเงินทองคล่องมือถือจับจ่าย
ขอซื้อง่ายขายดีมีเงินโก้
ขอค่าแรงรายได้เด่นไม่เต้นโชว์
ขออุดโหว่วาดหวานวิมานลอย
ขอ..ขอ..ขอ..พอใจอยากปากร้องขอ
ไม่เคยพอโทษชะตาเทวดาปล่อย
มือไม่ทำซ้ำปากบ่นก่นรอคอย
บอกบุญน้อยในชาตินี้มีแต่จน
การศึกษาสอนคนโง่ให้ฉลาด
สอนนักปราชญ์ใจคดงอให้ฉ้อฉล
สอนคนดีให้อ่อนน้อมพร้อมอดทน
สอนใจคนซียากนักจักหยุดพอ
11 กรกฎาคม 2554 21:00 น.
Salukphin
เมื่อแรกเริ่มรู้จักกันสัมพันธ์รัก
สมานสมัครไมตรีที่แหววหวาน
หยดน้ำผึ้งซึ้งระรื่นอิ่มชื่นบาน
ใจสะท้านขานเขินรับซับไมตรี
รักผลิหน่อกอสวยด้วยสีสัน
เนิ่นนานวันไว้ใจมากยากเร้นหนี
เชื่อใจกันมั่นต่อรักร้อยภักดี
จากวันนี้จนสิ้นใจให้สัญญา
แล้ววันหนึ่งถึงกาลดับรักอับแสง
ถูกเขาแย่งความสำคัญกันซึ่งหน้า
เธอบอกเขาแค่เพื่อนเก่าเย้าเยี่ยมมา
และโปรดอย่าระแวงแคลงใจกัน
วันละนิดวันละหน่อยบ่อยบ่อยเข้า
คนที่เศร้าเสียใจใช่ตัวฉัน
ระหว่างเราเงามืดปลูกปิดผูกพัน
เข้าขวางกั้นบั่นทอนกัดกร่อนใจ
จากคู่สองครองสามตามทุกที่
แล้วอย่างนี้มีหรือฉันมิหวั่นไหว
ความสำคัญคือสำรองก่นฟ้องใคร
โง่ใช่ไหมไม่อยากยื้อโบกมือลา
แก้วที่ร้าวรานลึกง่ายสึกกร่อน
รักที่ซ่อนอำพรางสร้างปัญหา
จบเสียทีดีกว่าตรมห่มน้ำตา
ลบคำว่าคนของใจไม่ใช่เธอ.
หน้าส่วนตัว
1716
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟSalukphin
