28 มกราคม 2554 23:52 น.
				
												
				
								Salukphin
		
					
				
 
จนกว่าจะถึงวันตายลบลายช้ำ	
ที่ตอกย้ำซ้ำซ้ำเศร้าโศกเหงาหงอย
จนกว่าลมห่มใจยับดับรอคอย		
พัดริ้วรอยร้อยหนาวเหน็บเจ็บเจือจาง
จนกว่าหนามอารมณ์ลบคมแหลม	
ซอนซอกแนมเนื้อใจจนไกลห่าง
จนกว่าใยชีวิตปลิดเบาบาง		
ถอดทุกอย่างวางจบแล้วลบลืม
เพราะใจจริงหญิงรักผลักลืมยาก	
แข็งคือปากปิดใจช้ำร้อยด่ำดื่ม
หลอกลวงใจใช่เก่งนักรักให้ยืม		
ยังแอบปลื้มแอบฝันจนวันตาย.
        				
			 
			
				12 มกราคม 2554 23:48 น.
				
												
				
								Salukphin
		
					
				
  เมื่อยังเด็กเล็กนักจักทอฝัน
ด้วยวัยนั้นมองโลกใสไร้เดียงสา
บริสุทธิ์ดุจเมฆขาวทาบราวฟ้า
คาวมายายั่วจริตยากติดใจ
ฝันอยากเป็นคนดีมีคุณธรรม
เอื้อน้อมนำน้ำจิตมิตรผู้ให้
ยึดนิยามเสียสละรู้อภัย
โดยมิได้หวังผลลัพธ์ตอบกลับคืน
ยามเรียนจบพบนิยามความสับสน
เพราะผู้คนบนโลกนี้มีดาษดื่น
ต่างเสแสร้งแข่งยื้อยุดหาจุดยืน
ทุกแผ่นพื้นผืนดินต้องดิ้นรน
โลกมิได้สวยงามตามความฝัน
ยากจัดสรรปัญหาโกลาหล
ในสังคมถมวุ่นวายว่ายเวียนวน
เก็บดอกผลเพื่อสนองคลองอารมณ์.