19 ตุลาคม 2550 10:00 น.
Salukphin
สักวาหัวใจใฝ่หารัก
ต้องฟูมฟักถักใจใส่ความหวัง
เตรียมใจพร้อมยอมรับกับพ่ายพัง
เผื่อพลาดพลั้งใจมิเจ็บเหน็บเนิ่นนาน
พรวนดินใจใส่ปุ๋ยรักฟักรักษา
ทุกเวลาสานใจใยหวามหวาน
หยดน้ำผึ้งตรึงใจไล่ร้าวราน
ก็ซาบซ่านหัวใจในรักเอย.
19 ตุลาคม 2550 09:22 น.
Salukphin
รักอำพรางพรางไว้ไม่กล้าบอก
จึงช้ำชอกยอกใจให้ขื่นขม
เธอเก็บรักฟักไว้มิให้ชม
ใจจึงห่มชอกช้ำพร้อมน้ำตา
หากคิดครวญทวนคำย้ำตรองไตร่
ผิดข้อใหญ่คือใจที่ไม่กล้า
รักจึงเดินสวนทางดั่งร้างรา
เวทนานะใจโทษใครกัน
เพราะอำพรางพรางรักใจจักเจ็บ
ทั้งหนาวเหน็บเหนี่ยวเกาะเพาะตรมขวัญ
เจ็บเพราะใจไม่กล้าก้าวฝ่าฟัน
บอกรักฉันมันยากไปใช่ไหมเธอ
ก็จำต้องครองเศร้าเหงาเปล่าเปลึ่ยว
เหมือนคมเคียวเกี่ยวใจบาดขลาดพลั้งเผลอ
ด้วยดอกรักหักคาต้นยากค้นเจอ
ต้องก่นเพ้อเพราะเพลิงพิษฤทธิ์แรงรัก.
19 ตุลาคม 2550 08:32 น.
Salukphin
จะมีใครบ้างนะมาปลอบขวัญ
คนไหวหวั่นขวัญคว้างพรางหวั่นไหว
มาปลุกปลอบเป็นพี่เพื่อนเหมือนรู้ใจ
คอยชิดใกล้แยกแยะแนะแนวทาง
ไม่หวังในอำนาจวาสนา
หรือเงินตราสินทรัพย์นับเสริมสร้าง
มีจุดยืนของใจใช่สายกลาง
เป็นตัวอย่างพ่อพระนะอยากมี
จะมีใครบ้างนะ.......
เสียสละความรักเลือกศักดิ์ศรี
เสียสละหัวใจใช่ยอมพลี
เลือกหน้าที่ด้วยใจใส่กตัญญู
เลือกทดแทนพระคุณบุญท่วมหัว
ข่มใจตัวกลืนกล้ำคำอดสู
เพราะพระคุณบุพการีที่อุ้มชู
ยืนหยัดอยู่ด้วยธรรมน้อมนำใจ
จะมีใครบ้างนะมาละลบเศร้า
ที่แฝงเงาชอกช้ำซ้ำหวั่นไหว
มาฟูมฟักรักษาเยียวยาใจ
ปัดเป่าให้โศกร้างเหลือบางเบา
จะมีใครไหนเล่าเข้าอาสา
เป็นคนกล้าลบรอยพิษหงอยเหงา
ช่วยโอบอุ้มคุ้มขวัญปั้นรักเรา
และคุ้มเกล้าเกี่ยวใจให้ฝันดี.
16 ตุลาคม 2550 09:57 น.
Salukphin
ฝากไปถึงคนดีที่คิดถึง
ร้อยหวานซึ้งสานขวัญลบหวั่นไหว
ณ จุดจากฟากฟ้าหนึ่งอาลัย
โปรดรู้ไว้ฉันรอรักด้วยภักดี
ให้หมู่ดาวพราวพร่างกลางผืนฟ้า
กระซิบว่ารักมิคลายหน่ายแหนงหนี
ให้จันทราฉายแสงนวลยวนไมตรี
โลมใจนี้ให้อบอวลนวลแสงรัก
ให้สายลมพรมพลิ้วลิ่วละล่อง
ห่มหอห้องหัวใจด้วยใยถัก
ให้น้ำค้างรินรดจดฟูมฟัก
จารสลักไอเย็นเป็นธารใจ
ให้เมฆน้อยลอยรายล้อมห้อมห่อหุ้ม
แผ่ปกคลุมเริงระรื่นชื่นสดใส
ให้ตะวันวาดสายแสงแต่งลูบไล้
จุดเทียนไขไฟเสน่หามามอบเธอ.
16 ตุลาคม 2550 09:48 น.
Salukphin
แรกเจอกันก็ทักทายคล้ายผองเพื่อน
จากปีเดือนเลื่อนขั้นนั้นดูแปลก
ใจของเธอเผลอสับสนจนยากแยก
มันผิดแผกวิสัยคนจนยากเดา
ฉันมีเขาเคียงใจใช่เธอรู้
อย่ามาตู่ตี๊ต่างสร้างรอยเหงา
รักของเธอแท้นั่นมันบังเงา
จึงต้องเศร้าแรมร้างข้างพรหมลิขิต
ก็เห็นใจเหลือเกินเมินสงสาร
เธอต้องการเก็บเกี่ยวรักถักทางผิด
อ้อมแขนฉันนั้นไม่เอื้อเผื่อใกล้ชิด
มันต้องปิดสำหรับเธอที่เผลอใจ
โชคชะตาของฉันมันไร้อิสระ
ขอโทษนะหน้าที่แฟนแทนไม่ได้
ฉันรักเขาในความดีที่มากกว่าใคร
มิเผลอไผลใจโลเลเฉนอกทาง
ขออย่ามองน้ำใจซื่อถือว่าง่าย
เพราะสุดท้ายเธอต้องเจ็บเหน็บเหินห่าง
ขวัญต้องร้าวหนาวเศร้ายากเบาบาง
หยุดสานสร้างสะพานรักฟักลวงใจ.
หน้าส่วนตัว
923
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟSalukphin
