21 ธันวาคม 2550 06:11 น.
Salukphin
หยุดหวังวาดปรารถนาตามหาฝัน
หยุดคืนวันปั้นแต่งแฝงหลอกหลอน
หยุดเยื่อใยไห้โหยหาด้วยอาวรณ์
หยุดไหวอ่อนอ่อนแอแพ้นะใจ
หยุดไต่ตามถามไถ่วิ่งไขว่คว้า
หยุดคิดว่าเขารักแต่ผลักไส
หยุดคำนึงถึงนิยามความห่วงใย
หยุดหลงใหลในคำหวานที่หว่านลวง
หยุดแก้ตัวกลัวเขาเข้าใจผิด
หยุดใช้สิทธิ์ของคนรักถักแหนหวง
หยุดหวังวาดปรารถนามาคู่ควง
หยุดวางบ่วงห่วงอาลัยที่ไม่จริง
หยุดคิดว่าเขาจะกลับมารับขวัญ
หยุดเสกสรรคณานับสรรพสิ่ง
หยุดคารมถมถ่วงถามท้วงติง
หยุดคือนิ่งถือสงบละจบวาง
อย่ารั้นดื้อถือใจใช่อวดเก่ง
หยุดตัวเองนะใจปล่อยให้ว่าง
หยุดระคางหมางเมินเดินสายกลาง
เพื่อทุกอย่างยุติลงปลงอภัย.
21 ธันวาคม 2550 05:52 น.
Salukphin
เมื่อความรักเข้าตาเซ่อซ่าโง่
ใจเจ็บโซเซซังนั่งหัวหมุน
พิษสวาทประหลาดนักชักชุลมุน
มันคุกรุ่นกำจายอายระทม
แรกรักเริ่มผลิบานกลิ่นหวานหอม
ครั้นหลงออมเอื้อใจได้ขื่นขม
เจอะซับซ้อนย้อนใจให้ตรอมตรม
เจ็บเกินข่มซมซานประหารใจ
เกิดแผลรักแผลร้าวกลิ่นคาวหืน
ต้องทนฝืนกลืนช้ำซ้ำหวั่นไหว
ยากจะบอกออกปากฝากความใคร
อกหม่นไหม้ไห้โหยโรยน้ำตา
ต้องซึมเศร้าเสียใจใครจักเห็น
ต้องมาเป็นผู้ให้ไร้ปรารถนา
เสียสละอภัยใจกรุณา
ริษยาฆ่าฟันนั้นไม่มี
ยามรักจรจำพรากจากเหมือนฝัน
ก็จบกันผันผายใช่หน่ายหนี
ด้วยตระหนักรักรุมเร้าเข้าราวี
เจ็บครั้งนี้จำขึ้นใจไม่กล้ารัก.
20 ธันวาคม 2550 07:25 น.
Salukphin
เกือบจะหมดสายใจใยชีวิต
กรรมลิขิตหรือชะตาน่าสงสาร
เพราะคนเถื่อนถ่อยกระหายหมายก่อการ
ลอบสังหารด้วยบอมบ์หมู่หลายผู้คน
ทุกเวลานาทีอันมีค่า
ปฏิบัติมาเป็นกิจวัตรใช่ขัดสน
จนมองเห็นเป็นธรรมดาเหมือนสากล
เดินข้ามถนนจากร้านสู่ประตูโรงเรียน
ชั่วลัดนิ้วมือเดียวเสี้ยวโอกาส
เกือบถึงฆาตละหน้าที่มีขีดเขียน
เสียงบึ้มดังสนั่นใช่ใกล้โรงเรียน
เหตุการณ์เปลี่ยนสับสนจนวุ่นวาย
ทั้งเด็กครูผู้คนอลหม่าน
ที่หน้าร้านต้องประสบพบเสียหาย
มีตำรวจชาวบ้านรับอันตราย
บาดเจ็บหลายภาพหดหู่ดูเศร้าใจ
เสียงเซ็งแซ่ไถ่ถามแล้วตามหา
หนูนางฟ้าตัวดีอยู่ที่ไหน
ต้องพานพบประสบเหตุอาเพศภัย
บ้างหรือไม่ใครรู้หาดูที
ขอบคุณค่ะขอบคุณในความรัก
ที่พิทักษ์อันตรายภัยพ่ายหนี
ขอบคุณในน้ำใจอ้อมไมตรี
ในวันนี้นางฟ้าปลอดรอดขอบคุณ.
19 ธันวาคม 2550 06:33 น.
Salukphin
เมื่อความเหงาเข้ามาอย่าร้องไห้
จงทำใจให้แข็งแกร่งเสมอ
อย่าเชียวนะน้ำตาอย่าได้เจอ
ห้ามพลั้งเผลอเอ่อนองท่วมห้องใจ
ยามหงอยเหงาเศร้าโศกอับโชคหรือ
ความใสซื่อไมตรีอยู่ที่ไหน
ความทะนงคงมั่นนั่นที่ใด
ขวัญจึงได้ไหวกร่อนเกือบอ่อนแอ
ทุกเรี่ยวแรงโรยราอ่อนล้ามาก
เหมือนลำบากเพราะไฟพิษฤทธิ์ร้อยแผล
ต้องซมซานซ่อนใจไว้ดูแล
เยียวยาแก้สมานผสานใจ
เก็บใจซื่อดื้อรั้นหยุดหวั่นหวาด
เลิกเขลาขลาดพรึงพรั่นเพราะหวั่นไหว
อย่าหลั่งรินน้ำตารดอาลัย
เก็บเอาไว้ตกผลึกลึกกลางทรวง
เมื่อลมเหงาเย้าเยี่ยมเยือนดุจเพื่อนเก่า
เจ้าความเศร้าโศกคลายหน่ายแหนหวง
ไม่มีความปวดร้าวหนาวหลอกลวง
มาถมถ่วงทำร้ายเสี้ยวสายใจ.
19 ธันวาคม 2550 06:14 น.
Salukphin
หัวใจเศร้าไร้พลังนั่งเหงาหงอย
ใช่เหม่อลอยปล่อยใจให้ว้าเหว่
แต่ใจเจ็บเหน็บมิคลายยากถ่ายเท
ด้วยร้างเร่รักระทมตรมขื่นใจ
ต้องเตือนตนก่นคำย้ำอย่าร้อง
แม้เศร้าหมองหม่นขวัญอย่าหวั่นไหว
เก็บรอยรักพักริมทางแล้วขว้างไป
อย่ายื้อไว้ให้ยืดเยื้อเบื่อระอา
เมื่อรักลาลบใยทิ้งให้หมด
เขียนเกณฑ์กฎบทรักใหม่ไร้เสน่หา
ทอใยรักฟักซ่อนไว้ใต้แววตา
ข่มคุณค่าขอเมินเดินสวนทาง
หนทางรักหนทางใจใครกำหนด
ยากจารจดนิยามความเหินห่าง
อุปสรรคหนักเบาเข้าคั่นกลาง
ทุกทุกอย่างคือเงาเข้าลวงตา
ตั้งแต่นี้สอนใจให้ปล่อยวาง
หยุดเคว้งคว้างล้างเล่ห์เสน่หา
ละความเหงาเศร้าโศกฝังทั้งแรมรา
ยิ้มเต็มหน้าอีกครั้งนะอย่างทะนง.
หน้าส่วนตัว
3148
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟSalukphin
