12 ธันวาคม 2551 00:18 น.
Salukphin
ไม่คาดฝันวันนี้จะมีรัก
เสีย..สิทธิ์ศักดิ์ถักใจไปเสนอ
ดาย..เดียวไหมเพราะเผื่อใจแบ่งให้เธอ
ถ้า.พลั้งเผลอพลาดโอกาสคงขาดใจ
พรุ่ง...เพลาเลื่อนลับยากกลับหลัง
นี้ความหวังยังซึมซับรับหวั่นไหว
ต้องถนอมออมเอื้อเยื่อสายใย
ลา..ฝากไว้น้ำจิตมิตรไมตรี
จากกันไกลให้คิดถึงซึ้งห่วงหา
โลกวันหน้าอาจละลายพ่ายแพ้หนี
เพราะโอกาสวาดเปลี่ยนแปลงแย้งอาจมี
รู้ยากที่กำหนดกฎชะตา
ว่า.ใดใดในโลกล้วนอนิจจัง
เธอหยุดยั้งรั้งใจไร้เสน่หา
รัก..เราสองต้องผันผ่านม่านเวลา
ฉัน.มีค่าแค่รักเก่าเงาหัวใจ.
12 ธันวาคม 2551 00:12 น.
Salukphin
เธอ..มากมีน้ำใจให้อบอุ่น
คืออายกรุ่นละมุนหอมน้อมหลงใหล
ความดีที่มั่นคงตรงจริงใจ
ฝันคือได้ร่วมเรียงเคียงคู่กัน
เธอเป็นพี่เพื่อนปลอบใจในยามทุกข์
คือ.ความสุขส่งพลังใจไปรับขวัญ
ความ.สนิทชิดชอบตอบผูกพัน
จริงเพราะฉันชื่นชอบตอบรักเธอ
เธอ..ผู้พร้อมน้อมน้ำใจจริงใสซื่อ
คือยึดถือคุณธรรมนำเสนอ
ความซื่อสัตย์วัดใจใช่เผอเรอ
ฝันเสมอมั่นคงเขียนยากเปลี่ยนแปลง
เธอดุจเทียนสีทองส่องสว่าง
คือ.ผู้สร้างบานเบ่งเปล่งสีแสง
ความ.รักร้อยรอยพลังขลังเรี่ยวแรง
จริงใจแจ้งจิตประจักษ์รักนิรันดร์.
12 ธันวาคม 2551 00:06 น.
Salukphin
โอ้ละเห่เห่ครวญหวนละห้อย
ใจน้องน้อยบาดเจ็บเหน็บผิดหวัง
เพราะอนาถบาดแผลใจใคร่ชิงชัง
จำความหลังฝังใจไม่อาจลืม
ภาพพี่ชายเป็นนายใจในทุกที่
ยากจะมีวันหมดกำหนดปลื้ม
ด้วยความดีที่ร้อยใจใช่หยิบยืม
ซึมด่ำดื่มดูดใจไม่รู้คลาย
พรหมลิขิตขีดเส้นเล่นกำหนด
เขียนบาทบทจบร้างวางหมากหมาย
ให้เรียนรักถักผูกพันจนวันตาย
แยกพี่ชายคืนกลับลับสู่ดิน
เจ็บ เจ็บ เจ็บ เหน็บหนาวร้าวปวดปร่า
ใจถูกพร่าเยินยับแทบดับดิ้น
ธารน้ำตาบ่านองครองหลั่งริน
ทุกฐานถิ่นห้องหอใจใส่น้ำตา
จะกี่ปีกี่เศร้าเล่าจักหาย
โศกรู้คลายกำหนดหมดเสน่หา
ด้วยต้นรักถักใจไร้โรยรา
ดินกลบหน้าคงสงบจบปล่อยวาง.
12 ธันวาคม 2551 00:01 น.
Salukphin
เก็บ..ความรักภักดิ์เสนอเธอรักฉัน
ดวง..ใจนั้นพันผูกปลูกเกิดก่อ
ใจ.สนิทแนบเนาเข้าถักทอ
ใส่.เติมต่อแต่งเอื้อเยื่อไมตรี
ซอง..ชมพูคู่ใจใช่เฉิดฉัน
ของ...รับขวัญกำนัลใจใส่สันสี
ความ.ซื่อสัตย์วัดค่าใจในความดี
รัก..คงที่แท้มั่นฉันมอบเธอ
เก็บ..แหนหวงห่วงใยไม่แปรเปลี่ยน
ดวง..ใจเขียนเส้นสายรักถักเสนอ
ใจ.เกี่ยวก้อยร้อยโบทองคล้องปรนเปรอ
ใส่.เสมอหมุดเข็มรักสลักใจ
ซอง..สีทองรองรับประดับขวัญ
ของ...กำนัลในรักหนึ่งซึ่งยิ่งใหญ่
ความ.อบอุ่นกรุ่นแห่ห้อมหอมอวลไอ
รัก..ผูกไถ้ถุงทองคล้องนิรันดร์.
11 ธันวาคม 2551 23:55 น.
Salukphin
ใจร้องไห้..........
ทำฉันใดได้เล่าใจเจ้าเอ๋ย
ก็ก่นโศกโยกใจไว้คุ้นเคย
ยากเชือนเฉยชินชาน่าเจ็บใจ
ต้องบรรเลงเพลงเศร้าเคล้าสังคีต
บรรจงกรีดโน้ตช้ำซ้ำซ้ำใหม่
เหมือนแมลงเม่าบินเคล้าคลอก่อกองไฟ
อนาถไหมไม่ยอมแพ้แม้ตัวตาย
ก็คงเป็นกงกรรมนำชีวิต
เขียนลิขิตมาลัยช้ำซ้ำแพ้พ่าย
ใจหยุดโศกโยกช้ำซ้ำผ่อนคลาย
วันสุดท้ายที่สิ้นลมหยุดตรมตรอม..
หน้าส่วนตัว
1060
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟSalukphin
