25 เมษายน 2551 10:09 น.
Salukphin
ฉันถักทอหัวใจให้เพราะรัก
ร้อยสลักภักดีที่ยิ่งใหญ่
สานคิดถึงซึ้งผูกโบโซ่สายใย
มามอบให้เธอคนดีที่ศรัทธา
ไร้มณีเงินตราเอามากอง
ไร้เพชรทองสินทรัพย์นับล้ำค่า
มีเพียงใจใสซื่อสัตย์จัดส่งมา
และหวังว่าเธอซึมซับรับไมตรี
ไม่กำหนดกฎใดไปผูกมัด
หรือเร่งรัดรุกโรมใจจนหน่ายหนี
อย่าตัดรอนค่อนบ่นนะคนดี
ด้วยฉันนี้รักมากยากตัดใจ
แม้หมื่นคำจำนรรจ์สรรเรียงร้อย
จารจดถ้อยถักสาส์นเรียงขานไข
ก็มิหมดจดคิดถึงซึ้งห่วงใย
รักตลอดไปจนกำหนดวันหมดลม.
24 เมษายน 2551 17:52 น.
Salukphin
ใจของฉันมันซับซ้อนซ่อนอ่อนไหว
กลัวเผลอไผลใจสะท้อนซ่อนขวยเขิน
กลัวสายตาตัดพ้อล้อหมางเมิน
กลัวต้องเดินขวัญคว้างร้างเดียวดาย
กลัวความรักภักดีที่มอบให้
ถูกผลักไสไร้ค่าน่าเบื่อหน่าย
กลัวใจเจ็บเหน็บช้ำซ้ำปางตาย
กลัวอับอายขายหน้าว่าไร้ยาง
กลัวคำค่อนย้อนยอกหลอกก่นด่า
กลัวน้ำตาบ่านองแต้มแก้มสองข้าง
กลัวร้อยฤทธิ์พิษสวาทบาดระคาง
กลัวรอยร้างรักแรมไกลไปมิลา
กลัว กลัว กลัว จนขยาดเหมือนขลาดเขลา
กลัวคำเย้าเศร้าพรึงพรั่นขวัญผวา
กลัวดอกโศกแตกกอหน่อร้างรา
กลัวดั่งว่าใจฉันนั้นแหลกราน.
24 เมษายน 2551 10:27 น.
Salukphin
เธอบอกย้ำคำรักรักแด่ฉัน
เหมือนภาพฝันนั้นลวงล่อล้อเสนอ
ด้วยไหวหวั่นหวั่นไหวใจเผอเรอ
เพราะพลั้งเผลอพลาดไปใช่จีรัง
วันนี้รักพรุ่งนี้ลืมเหตุปลื้มหลง
ความมั่นคงของใจไร้ความหวัง
ใจคนรับจึงเศร้าเหงาพ่ายพัง
เจ็บเซซังเพราะคำเธอที่เผลอลวง
หากจะเผลอเซ่อซ่าหาความรัก
ใจต้องจักหวาดหวั่นพรั่นถมถ่วง
ต้องไตร่ตรองมองซึ้งถึงแก่นทรวง
ติดบาศบ่วงห้วงเหวรักจักถึงตาย
เผลอริรักสักครั้งต้องยั้งคิด
พลั้งพลาดติดกับดักรักสลาย
ใจคงยอกชอกช้ำซ้ำเจียนตาย
บทสุดท้ายที่กำนัลขวัญน้ำตา
เผลอรักเธอทำไมให้ใจช้ำ
คนใจดำทำลายสายเสน่หา
ขอห่างไกลไม่พบจบร้างรา
ขอหนีหน้าแหนงหน่ายคล้ายแรมไกล
ด้วยเธอคือคนผิดคิดย้อนยอก
แถมกลับกลอกร้อยเล่ห์เห่เหลวไหล
อย่าคร่ำครวญทวนคำย้ำเห็นใจ
สายเกินไปสำหรับเธอผู้เผลอรัก.
24 เมษายน 2551 10:10 น.
Salukphin
เผลอรักเขาเข้าแล้วไงใจเธอบอก
ยังซ้อนยอกหลอกกันได้ไม่อายผี
คนอะไรใจเบาไม่เข้าที
เจอะโน่นนี่ก็ถูกใจบอกใช่เลย
แหวะ แหวะ แหวะ สุดเอียนเลี่ยนแขยง
เข้าขันแข่งคารมถมเอื้อนเอ่ย
พ่อจิ๊กโก๋โล่ทองเก๊เท่ห์เฉิ่มเชย
ปิดเฉลยคิดว่าลับเขาจับทัน
เผลอรักเขาเข้าแล้วไงใจเธอบอก
ยิ้มไม่ออกหรือไงไยมิขัน
เคยหัวเราะเยาะใครจำไหมนั่น
ทับถมกันเป็นเรื่องโจ๊กโลกหุยฮา
เจอเข้าบ้างมาดกร่างก็เลยจ๋อย
ยิ้มเลยกร่อยฝืดเฝื่อนเจื่อนสีหน้า
สะเก็ดรักสนิมใจใครเข้าตา
บ่นเหมือนว่าบ้าใบ้ใกล้จะตาย
แล้วเลี้ยววนหว่านรักฉันขันมิหยอก
ช่างย้อนยอกหลอกเหลวไหลใช่น่าหน่าย
นี่แหละหนาใจชีกอหนอผู้ชาย
รักเร่ขายจ่ายแจกแถมแลกไป
ฉันคือฉันวันนี้ที่เธอเห็น
ใช่อยากเป็นนกต่อตัวล่อใหม่
อย่าสร้างภาพเพื่อลวงล้อขอแรงใจ
ฉันมิใช่คนใจบุญชอบจุนเจือ.
23 เมษายน 2551 11:47 น.
Salukphin
เปล่าทอดทิ้งเธอไปไยคิดมาก
จำต้องจากจรไกลไปพักผ่อน
วางภาระผละไปใจอาวรณ์
อกสะท้อนอ่อนระโหยใช่โรยรา
เติมพลังสายใยให้ชีวิต
เหมือนเปิดปิดวงจรซ่อนห่วงหา
เหนื่อยจากงานอยากพักบ้างบางเวลา
ใช่หลบหน้าจงใจนิ่งทอดทิ้งเธอ
เมื่อเปลวไฟได้เชื้อเจือพลังแสง
กลับกล้าแกร่งมาเคียงใกล้ใฝ่เสนอ
พร้อมโอบอุ้มเอื้อออมใจไร้เผอเรอ
หรือพลั้งเผลอเผื่อใจมอบตอบผู้ใด
อยากให้เธอเข้าใจฉันอย่าหันเห
แกล้งเกเรยอกย้อนซ้อนหวั่นไหว
ทั้งขุ่นข้องเคืองขัดอัดอั้นใจ
รู้หรือไม่ใจฉันเจ็บเหน็บระทม.
หน้าส่วนตัว
1249
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟSalukphin
