หน้าส่วนตัว
วอนแสงดาวพราวพร่างส่วางฟ้า
ดวงดาราพาหัวใจไปให้เขา
วอนแสงเดือนเตือนหูเขาเบาเบา
ว่าตอนนี้ฉันเหงาปล่าวเปลี่ยวใจ
วอนพระจันทร์ช่วยฉันนิด
เพราะฉันคิดถึงเขามากฝากได้ไหม
ยามที่เขามองจันทร์ฝันถึงใคร
ยังมีคนที่อยู่ไกลส่งใจมา
ไม่มีแม้จดหมายมาทายทัก
เสียงโทรศัพท์เลือนหายไม่ห่วงหา
จากไปเลยไม่เคยติดต่อมา
ไม่รู้ว่ามีใครมั่นใจรอ
ไม่รู้ห่างหายหรือตายจาก
หรือพบรักคนใหม่หรือไรหนอ
หลอกให้คนอีกคนเฝ้าทนรอ
ให้ความหวังแล้วขอลาจากไป
ทุกวันนี้มีจันทร์นั้นเคียงข้าง
ทำให้คลายความอ้างว้างและหวั่นไหว
นั่งดูจันทร์ส่องนภาทั่วฟ้าไกล
มองจันทร์ฉายส่องฟ้าทั่วราตรี
1201
โอ้ หัวใจใยหนอช่างออ่นล้า
เพียง พบว่าออ่นแรงและสิ้นหวัง
คน ที่เคยอยู่เคียงร่วมเรียงกัน
เริ่ม แปรผันวันนี้เธอเปลี่ยนไป
ยามที่สายลมพัดพาใบไม้ร่วง
คนเคยห่วงหวงหาหายไปไหน
ในยามที่รักร้าวรานผลาญผล่าใจ
คนห่วงใยห่างหายไปไหนกัน
แสนช้ำน้ำตานองรินสองแก้ม
รักเคยแย้มเลือนหายใจกายสั่น
ซ้ำเหน็บหนาวรวดร้าวปานชีวัน
ความจริงคล้ายความฝันผันผวนแปร
แสร้งใจแข็งแล้วใยถึงรวดร้าวนัก
สิ้นรสรักสายใยสิ้นหรือห่างเห
ใจหนอใจแล้วใยจึงถึงรวนเร
ถึงหันเหห่างหายยามไกลกัน
ถอยกันคนละก้าวเล่าดีไหม
สานเยื่อใยในวันเก่าเติมสีสัน
ลืมเรื่องเลวร้ายให้หายกัน
ขอรักนั้นมาย้อนคืนได้ชื่นใจ
แต่กระไรไยเมินหลีกปลีกหนีหน้า
ทำเย็นชาปั้นบึง่บึ้งใส่ฉัน
น้ำตาไหลเธอใจร้ายหมายลวงกัน
เธอสร้างกำแพงกั้นให้แยกแตกไกล
เวลานี้หัวใจแสนออ่นล้า
ฝนพร่ำๆตกลงมาน้ำตาไหล
รักเลือนจำพรากลาจากไกล
คงเหลือไว้เพียงฉัน....อยู่เดียวดาย....
แดดแย้มอรุณยิ้ม
หยอดหญ้าปริ่มน้ำค้าง
หมอกอวลอาบนวลปราง
พรายสะพร่างปลุกกลางวัน
คืนผ่านบรรดาลพบ
คบไฟผิงในความฝัน
หนาวนักในรักนั้น
เธอมุ่งมั่นอยากดูดาว
พริบพริบระยิบแพร้ว
พรายแสงพริ้วระยับพราว
กายเนื้อแม้เหน็บหนาว
ใจกลับอุ่นกรุ่นกายใจ
เธอนั่งนับดวงดาว
ที่พราวพร่างสว่างไสว
เหมือนเสียงเรียกร่ำร้องไป
ให้ใครตอบคืนมา
ลาก่อนน่ะคนดี
ราตรีนี้หรี่ดวงตา
เก็บฝันที่ฝันฝ่า
วันออ่นล้ารับอรุณ
เรื่อร่ำเห็นรำไร
ลมหายใจเป็นไออุ่น
อุ่นหนาวกายใจกรุ่น
ยิ้มละมุนรับตะวัน
สวัสดีปีใหม่มาทายทัก
ให้มีรักคบคู่อยู่เป็นสอง
อย่าให้มีสามสี่มากมาย...มาก่ายกอง..
ไม่ปวดหมอง..เพราะมีสองคนเอง...
ขอให้มีเงินทอง..กองเต็มบ้าน...
ขอให้รวย.....เป็นล้าน..ทุกบ้านหนอ...
แม้นได้หวย....เลขเด็ด...อย่ารั้งรอ...
ทุกหวยหนอ...ทุกบ้าน...บานตะไท...
แม้นั่งลอกข้อสอบใครให้สำเร็จ
คอไม่เคล็ดตาไม่เหล่ไปทางไหน
ครูไม่รู้มองไม่เห็นไม่เป็นไร
จบจนได้สุขใจสบายเรา
ปีใหม่นี้ขอให้สุขน่ะทุกท่าน
รวยเป็นล้านเงินมากองของไม่หาย
สุขภาพแข็งแรงถ้วนทั่วประเทศไทย
ขออวยชัยให้สุขสันต์ทุกวันเทอญ..
ขอ....แค่ใครที่เข้าใจ......
ตะวันรอน ลาลับ จากฟากฟ้า
ดวงดารา เคลื่อนกาย ย้ายแทนที่
ความเหงาเศร้า เหมือนเงา ตามราวี
อยากให้มี ใครสักคน ที่เข้าใจ
ว่าในยาม เงียบเหงา และเศร้าทุกข์
คอยปลอบปลุก หัวใจ หายหวาดหวั่น
คอยนั่งชม ดวงเดือน เป็นเพื่อนกัน
ดูดวงจันทร์ ส่องฟ้า ทั่วราตรี
แต่กระไร หัวใจ ช่างบอบช้ำ
ความอ้างว้าง ครอบงำ ไปทุกที่
ยามนั่งอ่าน บทกลอน วอนคนดี
อยากให้มี คนรู้ใจ นั่งใกล้กัน
แต่เป็นเพียง ภาพฝัน แล้วพลันตื่น
ยามค่ำคืน หนาวเหน็บ เจ็บหนักหนา
ความมืดมิด บดบัง ห้วงเวลา
คร่ำครวญหา อาลัย ใจร้าวราน
อยากจะลบ แผลใจ ในอดีต
ไม่อยากกรีด รอยช้ำ ซ้ำรอยสอง
อยากตัดใจ อาลัยหา น้ำตานอง
ทุกห้วงห้อง หัวใจ ไยไม่ลืม
ขอแค่เพียง มีใคร เข้าใจบ้าง
ยามอ้างว้าง เหงียบเหงา และสับสน
อยากให้มี หัวใจ ใครสักคน
ช่วยดาลดล รักษาใจ ให้กับเรา
