19 ธันวาคม 2548 15:13 น.
Silky
เมื่อผู้ชาย....อกหัก......
เมื่อหัวใจเจ้ากรรมมันทำเหตุ
คงเหลือเศษพิษหลงน่าสงสาร
เจ็บปวดจิตบาดใจให้ทรมาน
เธอสำราญเริงรื่นอยู่..คู่กับใคร....
แม้ว่า...ใจของน้อง....ถวิลสิ้นรักพี่....
บอกคนดี...ใจของพี่...มิห่างหาย..
ความรักพี่...ยังแนบแน่น...มิเสื่อมคลาย..
มิห่างหาย.....และหึงหวง....ห่วงได้เลย..
แม้หากน้อง....ไปพบใคร....ที่ดีกว่า....
พี่ไม่ว่า.......น้องสักคำ......พร่ำเฉลย...
ขอแค่เพียง...น้องปลอดภัย...น่ะทรามเชย
ไปได้เลย......พี่ไม่ห่วง.....แม้ลวงกัน
แต่วันใดน้องเหงาและเศร้าทุกข์
เมื่อความสุขเลือนหายกลายเป็นฝัน
ขอแค่เพียงอย่ากลับมาหาแล้วกัน
เพราะพี่นั้นน้องทิ้งไปไม่ไยดี
18 ธันวาคม 2548 20:45 น.
Silky
รักติดลบจบกันแต่วันนี้
ในวันที่เธอเมินหลบไม่พบหน้า
ใจแสนช้ำเธอลืมคำที่พร่ำมา
รักล้างลาเธอเลือนหายไร้ร่องรอย
ทิ้งให้ฉันโดดเดี่ยวและเปลี่ยวเหงา
ทนทุข์เศร้าทุกวันคืนสะอื้นหา
ไยเธอเมินทิ้งฉันไปไม่ร่ำลา
ไยหนีหน้าหลบเร้นเหมือนเช่นเคย
เธอทำไมทิ้งไปได้ง่ายได้นัก
ลืมความรักลืมหมดสิ้นสเน่หา
ลืมว่ามีบางสิ่ง...ก่อเกิด...กำเนิดมา...
รักร้าลา..ฉันเจ็บช้ำ...ซ้ำที่ใจ....
ขอสาบานตลอดชาติขอขาดรัก
เพิ่งประจักษ์ผู้ชายได้แล้วหนี
พร้อมขอสิ้นเยื่อใยและไมตรี
เพิ่งรู้นี่...สันดานชาย..ใจร้ายจัง..
17 ธันวาคม 2548 18:37 น.
Silky
ครูคือผู้สรรสร้างทางชีวิต
นำลูกศิษย์ให้เชี่ยวชาญการศึกษา
คอยพร่ำสอนอบรมบ่มวิชา
เพิ่มปํญญาให้แก่ศิษย์อุทิศตน
คอยเป็นเหมือนหางเสือคัดเรือท้าย
ส่งลูกศิษย์สู่จุดหมายด้วยใจหวัง
อุทิศตนแม้เหนื่อยยากมากพลัง
ด้วยความหวังให้ศิษย์ดีมีวิชา
แม้เหนื่อยยากเพียงใดไม่เคยท้อ
คอยเฝ้ารอสร้างศิษย์ได้ดั่งใจหวัง
ดุจเรือจ้างแทนพี่เลี้ยงเพียงลำพัง
ด้วยความหวังให้ศิษย์คิดสิ่งดี
ด้วยแรงกายที่มุ่งมั่นร่วมฟันฝ่า
ด้วยศรัทธาน้อมนำทำหน้าที่
ร่วมพลังช่วยสร้างสรรทำความดี
ทำหน้าที่...เพื่อลูกศิษย์..อุทิศตน...
16 ธันวาคม 2548 13:42 น.
Silky
.....ความแตกต่างระหว่าง....สองเรา....
ฉันกับเธอ....รับรู้ได้เท่ากันถึงความแตกต่าง.....
ฉันกับเธอ.....รับรุ้ได้ว่าเราไม่อาจร่วมทางกันได้...
ฉันกับเธอ....รับรู้ได้ว่าเราอยู่ไกลกันเหลือเกิน..
ฉันกับเธอ.....คงมีเพียงอากาศของฟ้าที่เราหายใจรวมกัน
ฉัน.....นอนมองดวงดาวบนพื้นทราย
ฉัน.....เห็นดาวเรียงรายมากมายบนผืนฟ้า
ฉัน.....ได้แต่สะอื้นรินรดหยดน้ำตา
ฉัน...พบเพียงว่า..ในท้องฟ้า..มีเพียงฉันอยู่อย่างโดดเดี่ยวและเดียวดาย
มีเรื่องราวมากมาย...ที่ฉันกับเธอ..ไม่อาจพูดออกมาได้..อยากบอกผ่านผืนฟ้าเมฆหมอกและขุนเขาผ่านสายลมที่แผ่วเบา...ว่าฉันเหงา..เหลือเกิน..
ความรักของเราไม่มีวันเลือนหาย...แม้ความตาย..ก็..ไม่สามารถมาพรากความรักเราจากกันได้
ขอเพียงเธอรับรู้ไว้....ทุกห้อง..ของหัวใจ...ฉันมีเธอไว้ชั่วนิจนิรันดร
ด้วยรัก
กระต่ายป่า
15 ธันวาคม 2548 14:28 น.
Silky
.......คนมีห่วง......
มาวันนี้ฉันมีห่วงแสนหน่วงหนัก
ห่วง ของรักที่มากมายมีหลายอย่าง
ห่วง กระเป๋าเข้าสิ้นเดือนไหงทรัพย์จาง
ห่วง ท้องจะว่าง...พุงแบนแฟบ...แบบหิวโซ
แถมห่วงหาอาลัยใครคนหนึ่ง
ยังคงซึ้งอยู่ในใจหาใครเหมือน
แอบเอาของเราไปไม่มาเยือน
อยากบอกเตือนขโมยจ๋า....มาคืนที..
แล้วมีห่วงอีกคราตามมาติด
ห่วงมิ่งมิตรแม่คนดีศรีสมร
เงินที่ยืมคืนได้ไหม..แม่งามงอน..
ตอนนี้...เราเดือดร้อน..เงินมันหมด...แทบอดตาย
โอ้...คนเราเกิดมาก็มีห่วง
ห่วงรักลวงหรือรักเล่นเป็นไฉน
ห่วงไปว่าวันนี้จะนอนอยู่ที่ใด
ไม่เป็นไร...ยังมีหมอนสองใบแนบกายเอย
หน้าส่วนตัว
1600
