13 ธันวาคม 2548 12:44 น.
Silky
พระไม่ช่วย
เช้าวันหนึ่งแจ่มใสไร้เมฆฝน
ดูผู้คนพลุกพล่านเหมือนวันเก่า
เสียงจอกแจกจอแจกันแต่เช้า
คุณพระเจ้าเสร็จโปรดสัตว์กลับวัดวา
หญิงกลางคนกลับจากไปจ่ายตลาด
เจ้าอาวาสนำทางอยู่ข้างหน้า
แกรีบเร่งเดินไปไม่รอช้า
หิ้วตระกร้ากลับบ้านสำราญใจ
ถึงสะพานข้ามคลองของหมู่บ้าน
คุณพระท่านเดินถึงครึ่งทางได้
สะพานเก่าผุพลันหักทันใด
พระจึงได้ตกลงไปในลำคลอง
หญิงกลางคนเดินตามด้วยความหวาด
กลัวพลั้งพลาดตกไปรายที่สอง
แกก้าวเดินช้าช้าไม่กล้ามอง
สุดท้ายต้องตกน้ำไปตามกัน
เสียงแกร้องดังว่า...คุณพระช่วย...
ไยจึงซวยอย่างนี้น่ะอิฉัน
ก็เดินข้ามอย่างนี้ทุกวี่วัน
ไงดันตกลงได้ให้เปียกปอน
คุณพระเจ้าได้ยินเสียงเพียงกล่าวว่า
อาตมายังได้ตกลงไปก่อน
คราวนี้พระก็ช่วยไม่ได้อย่างแน่นอน
แหม..แดดไม่ร้อนน้ำก็ใสเย็นไว้โยม
13 ธันวาคม 2548 12:08 น.
Silky
อยากขอโทษลูกรักสักร้อยหน
ต้องทุกข์ทนถูกตราหน้ากำพร้าพ่อ
ความอบอุ่นจากแม่แม้จะพอ
แต่ถ้าพ่ออยู่พร้อมลูกคงสุขใจ
แม่ทำผิดคิดพลาดประมาทเหลือ
แม่ไม่เชื่อคนทั้งผองจึงหมองไหม้
เขาเตือนแม่ว่าพ่อเจ้าเง่ากว่าใคร
แต่แม่ไซร้เห็นกงจักรเป็นดอกบัว
มาวันนี้ถูกทอดทิ้งทั้งแม่ลูก
ความพันผูกสูญสลายเหมือนหายหัว
ความรักใคร่ก็หายน้ำตามัว
แต่ความชั่วเด่นชัดถนัดตา
ทั้งใจจืดใจดำทั้งขี้งก
เลือดในอกก็ทิ้งได้ไม่อายหมา
แสนเสียดายในเวลาที่ผ่านมา
แม่ไม่หน้าตาบอดตลอดใจ
อยากฝากบอกเตือนใจให้เพื่อนหญิง
รักในสิ่งควรหวงแหนแน่นหนักหนา
รักศักดิ์ศรีเกิยรติยศกำหนดมา
รู้รักษาตัวรอดเป็นยอดคน
11 ธันวาคม 2548 23:08 น.
Silky
แอบคร่ำครวญหวลหาน้ำตาไหล
ไม่มีใครให้พึ่งพาเวลาเหงา
แอบมองลอดหน้าต่างข้างบ้านเรา
โอ้แม่เจ้า...เพื่อนเราพาใครมา
ใช้สายตา สอดส่าย เริ่มมองเห็น
เช้าถึงเย็น มาประจำ ไม่เว้นว่าง
ก็เพื่อนเรา เจ้ากรรม มันนำทาง
ทรัพย์เราจาง เจ้าหนี้มา หาทันใด
อยากขอบคุณ เพื่อนซี้ ที่น่ารัก
น้ำใจเพื่อน มากมายนัก เป็นหนักหนา
ช่างเกื้อกูล เพื่อนอย่างเรา ทุกเวลา
ใครถามหา พาหาให้ ใจโคตรดี
เจ้าเพื่อนซี้ สุดที่รัก ฟังทางนี้
ขอบคุณ น้ำใจไมตรี มีมาให้
รักเพื่อนมาก กัดฟันพูด ออกจากใจ
อยู่เฉยเฉย บ้างได้ไหม เจ้าตัวดี
11 ธันวาคม 2548 17:19 น.
Silky
" ไหนเคยสัญญา "
( เพียงสายลม)
ก่อนรักเราหวานชื่นสวยงามนัก
เพิ่มเติมรักไม่ทดท้อรอรอเห็นหน้า
เช้าถึงเย็นมาให้เห็นเป็นเวลา
แม้เหนื่อยล้ามาคอยเฝ้าแสนเอาใจ
วันเวลาผ่านไปใจพี่เปลี่ยน
รักหมุนเวียนเปลี่ยนไปหน่ายแหนงหนี
ลืมสัญญารักคงมั่นในทันที
ใจของพี่มอบให้ใครแอบไปครอง
ลืมแล้วหรือคำสัญญาก่อนลาจาก
จะไม่พรากหัวใจพี่ไปไหน
จะฟูมฟักรักน้องมั่นไม่ปันใจ
แต่แล้วไยพี่ลืมคำย้ำสัญญา
น้องแอบครวญหวลหาน้ำตาไหล
พี่อยู่ไหนเริ่มห่างหายใจห่วงหา
น้องหนาวเหน็บเจ็บช้ำคำสัญญา
โอ้....พี่จ๋าใจหน่วงเหน็บเจ็บเหลือเกิน
10 ธันวาคม 2548 00:04 น.
Silky
อยากพาหัวใจเธอไปเดินเล่น
อยากจะสอนให้หัวใจเธอมีเมตตากับฉันบ้าง
ให้รู้จักสงสารผู้หญิงที่จิตใจออ่นไหวและเปราะบาง
เธอจะได้ไม่เย็นชากระด้างอย่างที่เป็น
อยากให้เธอพูดให้ได้ยินว่า....รักฉัน....
รอฟังคำนั้นใจสั่นและหวั่นไหว
แต่คำตอบ...เออน่า..สวนกลับพลันในทันใด
แล้วจะรู้ได้ไหม...คืออะไร...ใครตอบที
ฉันติดรูปเธอไว้ที่กระจก
แถมแอบพกใส่กระเป๋าเก๋าหนักหนา
ยามคิดถึงนั่งมองดูทุกเวลา
แอบยักคิ้วหลิ่วตาไปหาเธอ
แต่เมื่อมาเจอกันเธอทำเฉย
ฉันก็เลยวางแผนเสนอหน้า
อยากให้เธอเห็นฉันทุกวันทุกเวลา
ก็รักรักรักเธอน่ะ....ใครจะทำไม...
หน้าส่วนตัว
1117
