8 เมษายน 2552 11:20 น.
somebody
คอยไขว่คว้าหารักมาเติมฝัน
ใช้คืนวันไม่รู้หมดไปเท่าไหร่
ก็ไม่พอไม่เต็มพื้นที่ใจ
วาดหวังไว้ให้เจอคนรักจริง
เคยทั้งนั่งเศร้าโศกและเสียใจ
วันที่ใครคนนั้นเขาทอดทิ้ง
หมดอาลัยคิดว่าไร้คนแอบอิง
ที่พักพิงทางใจหมดสิ้นกัน
คิดถึงแค่ตัวเองอยู่อย่างนี้
และหลบลี้คนที่รักในตัวฉัน
และหลงลืมเสียสิ้นความผูกพัน
ทุกคืนวันผันผ่านไม่คิดทวน
ร้องเรียกหาความรักจากคนอื่น
แม้ขมขื่นอยากให้เขานั้นคืนหวน
ได้หลงลืมรักพ่อแม่ที่รัญจวน
รักทั้งมวลหาเทียบรักพ่อแม่เรา
จะสนใจทำไมกับคนอื่น
คงจะฝืนได้นานกับความเหงา
ไม่เป็นไรหากว่าใครนั้นลืมเรา
ช่างเถอะเขาคนนั้นไม่สำคัญ
เพียงแค่เราอย่าหลงลืมทั้งพ่อแม่
ที่ทั้งแคร์และห่วงใยไม่แปรผัน
รักของพ่อและแม่มีทุกวัน
ไม่ต้องหันเรียกหารักจากใคร
เขาลืมเราแล้วเราเล่าลืมใครบ้าง
รักตกค้างใช่มีแค่เราที่ไหน
ทั้งพ่อแม่ท่านดูแลและใส่ใจ
แล้วทำไมเราถึงได้เผลอลืมลง
จากนี้ไปไม่สนใจใครคนอื่น
ใจได้ตื่นขึ้นแล้วที่เคยหลง
จากนี้ไปในหัวใจได้ปลิดปลง
ไม่พะวงรักแท้พ่อแม่มี
3 เมษายน 2552 18:05 น.
somebody
วุ่นวายสับสนเหลือเกินหัวใจ
จะมีใครคนไหนเข้าใจฉัน
เขาคนหนึ่งทุกวันนี้ที่คบกัน
ทำให้ฉันสับสนในหัวใจ
ควรจากไปหรือว่าควรที่จะอยู่
ความรู้สึกที่พร่างพรูเพราะหวั่นไหว
ฉันคิดมากหรือว่าเป็นเพราะใคร
ตอบได้ไหมฉันควรทำไงดี
เธอห่วงใยและแคร์เขาคนเก่า
กลัวจะเหงากลัวจะไม่สุขขี
ฉันไม่สนที่ผ่านมากับท่าที
ที่เธอมีให้เขาอยู่เรื่อยมา
ในวันนี้รู้ตัวดีไม่ไหวแล้ว
ใจเริ่มแป้วเมื่อรู้เธอห่วงหา
ยังอาลัยคนเก่าที่จากมา
ทุกเวลาคงจะห่วงและหวงกัน
ฉันคนใหม่ในใจสุดจะช้ำ
ต้องกลืนกล้ำไม่คิดจะหุนหัน
ไม่อยากคิดเรื่องอะไรอย่างฉับพลัน
ให้คืนวันพิสูจน์ให้แน่ใจ
ในวันนี้ผ่านมาก็นานนัก
ก่อความรักในใจฉันมากแค่ไหน
ยากเหลือเกินหากจะคิดเดินจากไป
เหลือทิ้งไว้เพียงหัวใจรักของเธอ
เพราะรักเธอมากมายเกินถอนออก
ใช่ลวงหลอกเคยบอกเธอเสมอ
รักที่ให้มาจากใจมอบให้เธอ
ครั้งแรกเจอไม่คิดจะเปลี่ยนไป
แต่ครั้งนี้เธอคนดีชัดเจนนัก
ว่ายังรักเขาคนเก่าไม่ไปไหน
ฉันสับสนเหลือเกินในหัวใจ
ทำอย่างไรควรจะอยู่หรือไปดี
3 เมษายน 2552 17:47 น.
somebody
ที่ผ่านมาไม่เคยจะรู้ซึ้ง
วันหนึ่งหนึ่งมีค่ามีความหมาย
คิดเอาเองว่าไม่ต้องอยู่เดียวดาย
เพราะข้างกายมีเธอไม่ห่างกัน
ทุ่มเทใจหมดใจรักครั้งใหม่
ยกให้ไปเพราะเป็นเธอชายในฝัน
วันคืนผ่านก่อสานความผูกพัน
แต่ละวันมีแต่สุขไม่ทุกข์ใจ
ในวันนี้ใจหายที่ได้รู้
ไม่อยากสู้เพื่อฝันอันสดใส
เพราะว่าฉันเป็นเพียงคนนอกใจ
ซึ่งร้างไร้มากค่าความสำคัญ
เธอยังมีเยื่อใยให้กับเขา
คนเก่าเก่าที่เธอเคยร่วมฝัน
ตัดไม่ขาดเหลือเพียงแค่เพื่อนกัน
และบอกฉันคือคนของหัวใจ
บอกรักฉันวันนั้นซาบซึ้งนัก
ซึ้งในรักที่เธอได้เอ่ยไข
ได้รับรู้ก็แสนซาบซึ้งใจ
และสดใสที่ใจเธอมีฉันครอง
เพิ่งได้รู้วันนี้ว่าคิดผิด
เมื่อเพิ่งพิศความจริงครั้งที่สอง
ทั้งหัวใจไม่มีฉันนั้นจับจอง
เป็นเจ้าของดังคำเธอพูดมา
เป็นแค่เพียงคนนอกใจไว้คิดถึง
ไว้ทำซึ้งไว้คอยให้ห่วงหา
แต่ไม่เคยมีค่ามีราคา
และไม่ปรารถนาอยู่ในใจ
แล้วจะทำอย่างไรจากวันนี้
ฉันคนที่ทุ่มรักเจ็บแค่ไหน
ที่อยู่อยู่เพิ่งได้รู้ความเป็นไป
ว่าภายในใจเธอไร้ฉันจริง
3 เมษายน 2552 17:33 น.
somebody
คิดถึงเธอเหลือเกินในใจนี้
ยากหลบลี้เลี่ยงได้หัวใจฉัน
รักเราสองที่เคยได้ผูกพัน
ยิ่งนานวันยิ่งแน่นหนาในหัวใจ
วันนี้ใจรู้สึกเหมือนแปลกแปลก
เหมือนถูกแยกจากกันให้หวั่นไหว
เพราะฉันคิดไปเองหรืออย่างไร
หรือคนไกลแปรเปลี่ยนไม่รักกัน
คำว่ารักที่ให้และคิดถึง
คำซึ้งซึ้งมีค่ากับใจฉัน
ในวันนี้ยังคงมีมาทุกวัน
แต่ใจนั้นกลับรู้สึกว่าเปลี่ยนไป
ให้สงสัยว่าที่ให้ใช่รักหรือ
หรือว่าคือความรู้สึกที่อ่อนไหว
คำที่พูดระหว่างเรามาจากใจ
จริงแค่ไหนอยากรู้ทำไงดี
ไม่เข้าใจเกิดสงสัยและอยากรู้
เพราะอยู่อยู่ใจเริ่มล้าไม่สุขขี
ก็จริงอยู่เหมือนเราสองนั้นต่างมี
ความรู้สึกดีดีให้แก่กัน
เธอรักฉันเพราะอะไรจากไหนแน่
หรือเธอแค่เห็นฉันมีความฝัน
ยอมรับเธอและพร้อมก้าวไปพร้อมกัน
เพียงเท่านั้นหรือเปล่าในใจเธอ
ที่เอ่ยคำรักในวันนั้น
เพราะว่าฉันมั่นใจจึงเสนอ
เธอเอ่ยถามตัวฉันเมื่อพบเจอ
ไม่ใช่เผลอเพราะรักเธอจากใจจริง
แล้วเธอเล่าที่ว่ารักจากใจไหม
รักที่ให้คือรักแบบชายหญิง
รักที่ให้เกิดมาจากใจจริง
หรือพักพิงแค่น้องสาวกับพี่ชาย
3 เมษายน 2552 17:22 น.
somebody
ที่ดีกับฉันเพราะฉันดีกับเธอ
คิดเอาเองเสมอคำที่เธอบอกรักฉัน
ในวันนี้ที่ผ่านไปคืนและวัน
ความผูกพันในใจฉันมีมากเกิน
แต่ไม่เคยคิดถึงใจเธอสักนิด
ว่าปกปิดความจริงไว้ทำห่างเหิน
ในวันที่เราสองร่วมก้าวเดิน
แต่ต่างเมินความรู้สึกภายในใจ
คิดว่าเธอรู้สึกเหมือนกับฉัน
คงรักกันไม่เคยจะหวั่นไหว
แต่เป็นฉันคนเดียวคิดไปไกล
จากเยื่อใยที่เธอมีให้มา
ในวันนี้สิ่งที่ใจได้รับรู้
คงไม่สู้ต่อไปไม่ห่วงหา
คงไร้ค่าไปแล้วเรื่องเวลา
เกินเยียวยากับสิ่งที่เป็นจริง
ตัวเธอเองก็คงไม่รู้ใจนัก
กับคำรักที่มีให้ดั่งชายหญิง
แท้จริงแล้วแค่เพียงได้พักพิง
และแอบอิงยามท้อและเหนื่อยใจ
ไม่คิดโกรธหรือโทษเธอสักนิด
ต่อจากนี้จะไม่คิดไม่เหลวไหล
ต้องยอมรับความจริงที่เป็นไป
ไม่เป็นไรยอมจากไปแต่โดยดี
ขอร้องเธอจงอย่าดีกับฉัน
ความผูกพันมันยากเกินหลีกหนี
จะพยายามไกลห่างทุกนาที
เพื่อจะมีเวลารักษาใจ
ขอร้องเธอจงอย่าดีกับฉัน
คำรักมั่นไม่ต้องกลัวเข้าใจไหม
รักของฉันที่มีที่ให้ไป
รักจากใจไม่อยากได้สิ่งใดคืน
ขอร้องเธอจงอย่าดีกับฉัน
ปล่อยคืนวันผ่านไปอย่าได้ฝืน
จากวันนี้หากไม่มีเธอหยัดยืน
ไม่สดชื่นคงไม่นานจะหายดี
จากนี้ไปแค่พี่ชายก็ดีแล้ว
ให้คลาดแคล้วจากรักที่สุขขี
กลายเป็นรักที่ใจนั้นเคยมี
ฉันคนนี้ไม่อยากทำร้ายเธอ
หน้าส่วนตัว
900
