28 กุมภาพันธ์ 2545 16:04 น.
Tawan
ตั้งแต่วันที่เธอ - ฉันเอ่ยคำลา
ก็รู้ตัวเลยว่าฉันไม่มีค่าแค่ไหน
ไม่มีค่าแม้กรวดทรายที่เธอเหยียบย่ำไป
ไม่มีค่าแม้เพียงเสี้ยวใน -- หัวใจเธอ
แต่ก็ดีแล้วใช่ไหม ที่ได้รู้
คงดีกว่าต้องฝืนอยู่กันไปอย่างนั้น
แม้จะเสียใจที่รู้ว่าตลอดมาเธอหลอกกัน
แต่ก็คงดีกว่าต้องเจ็บช้ำต่อไป -- เสียน้ำตา
ขอบคุณเธอนะ ต้องขอบคุณมากๆ
กับบทเรียนที่เธอผ่านมา ฝากเอาไว้
กับความหมายของคำว่ารักที่ค้างอยู่ในใจ
กับความไว้ใจ ที่สุดท้ายได้คืน-- แค่น้ำตา --
28 กุมภาพันธ์ 2545 14:24 น.
Tawan
ไม่อยากบอกเลยว่ายังรักเธออยู่
กลัวเธอรู้แล้วจะว่าฉันไม่เอาไหน
ทำเป็นเก่ง เริงร่าตอนเธอมาจากไป
แท้จริงแล้วหัวใจฉันแทบขาดรอน
แต่จะให้ฉันทำอย่างไรได้ล่ะเธอ
ก็ไม่อยากเผลอเผยความรู้สึกจริงๆนั้น
ไม่อยากบอกเธอว่าไม่อาจลืมและวัน
เพราะรู้ดีว่าเป็นคนที่เธอนั้น -- ไม่เคยแคร์ --
จึงต้องจำใจ จำเป็นให้เธอเดินจาก
ถึงไม่อยากให้เธอจากหรือห่างฉันไปไหน
แต่ที่สุดแล้วฉันต้องแสร้งทำเป็นเข้าใจ
ทั้งที่ในหัวใจ เจ็บมากมายเสียเหลือเกิน
** /// ** /// **
21 กุมภาพันธ์ 2545 13:12 น.
Tawan
บอกกับตัวเองว่าจะไม่รักเธอแล้ว
เสียงหัวใจเต้นแผ่วๆ แทบไม่เคลื่อนไหว
ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าเป็นเพราะอะไร
เป็นเพราะฉันขาดเธอไม่ได้ หรือไรกัน
แต่เธอก็รู้มันถึงเวลาแล้ววันนี้
เมื่อเธอเองไม่มีทางเลือกใดที่ให้ฉัน
เพราะหัวใจและความรักได้มาถึงทางตัน
และแล้วจึงถึงวันที่ฉันต้องตัดใจ -- ไปจากเธอ --
19 กุมภาพันธ์ 2545 18:57 น.
Tawan
เธอว่าฉันทำตัวเป็นผู้หญิงอกหัก
นั่งเขียนกลอนรักอยู่ได้หน้าตาเฉย
ไม่รู้สินะ...ก็มันยังไม่คุ้นเคย
ยังทำเฉยไม่ได้ที่เธอมา -- บอกลากัน
ขอทำตัวเป็นผู้หญิงช่างฝันหน่อยแล้วกัน
มันคงทำให้อะไรดีขึ้นได้บ้าง เธอว่าไหม
อย่างน้อยก็ได้ระบายอะไรออกไป
แม้เธอจะไม่เคยเข้าใจ -- ก็ช่างเธอ
ขอฉันนั่งคิด นั่งซึ้ง นั่งฝัน
ถึงความผูกพันของเราก่อนหน้านี้
แม้ว่ามันไม่อาจกลับมาได้ก็ตามที
แต่แค่นี้ฉันก็สบายใจ -- ได้จริงๆ --
18 กุมภาพันธ์ 2545 20:09 น.
Tawan
ฉันนั้นไม่เคยเป็นคนสำคัญ
และไม่มีวันเป็นไปได้ ด้วยใช่ไหม
เมื่อตลอดมาเธอนั้นไม่เคยมีใจ
ที่เคยบอกว่าเข้าใจ ก็หลอกลวง....
**** **** **** ****
โปรดอย่าหลอกฉันอีกเลยได้ไหม
ไม่อยากให้ตัวเองมีความหวังอยู่อย่างนี้
เมื่อไม่เคยรักก็ขอแค่ความหวังดี
อย่ามาหลอกให้ฉันคนนี้ รักเธออีกต่อไป...(ได้ไหมเธอ)
หน้าส่วนตัว
581
