7 กุมภาพันธ์ 2547 05:13 น.
tiki
ไม่ขอใคร.......แต่จะขอคุณ
คืนนี้.......ฟ้าดูมืด...ลมก็เย็นมาก
เว็บบางกอกซิตี้ที่ไว้เขียนไดอารีมีอันล่มสลาย
เหตุเกิดจากเมื่อสาย และเมื่อบ่ายเป็นต้นมา
ขอถือเอาความเคยชิน
อย่างไรก็ยังอุ่นใจว่า
คืนนี้มีคนเขียนงานงามมา
ยังมีชื่ออยู่ ณ.หน้าเดียวกันนี้นั้น
อะไรทำให้ฉันมาที่นี้
บ้านไทยโพเอ็มนี้อันลือลั่น?
ถ้าไม่ใช่เพราะบทประพันธ์ของคุณนั้น
ช่างอ่านแล้วคม...สำคัญจนตามมา...
บทประพันธ์เรื่องงานพุทธประวัติ
ชีชัดถึงวาระใจที่มีค่า
ฉันอ่านงานของคุณซึ้งทุกครา
กดชื่อคุณ..ก็โผล่มาหน้าบ้านนี้ !
ฉันเฝ้าดูคุณอยู่ห่างห่าง
ระยะหลังถึงเอ่ยถ้อยวจีที่
ฉันชอบจะบอกว่าคุณเป็นคนดี
แต่ตัวฉันนี้ดีหรือไม่ดีฉันไม่รู้
ในเวลาห้วงวันฝันและเหงา
ในเวลาปวดร้าวเข้าสิงสู่
งานประพันธ์งดงามซึ้งควรดู
ซึ้งและอยู่ในใจทุกเวลา
หลายหลายครั้งคุณเขียนตอบงานของฉัน
หลายหลายวันฉันก็บ่นถ้อยภาษา
ในบางครั้งคุณหายไปไม่ผ่านมา
บางทีท่าคุณทักทายมาแล้วผ่านไป
ฉันคงเขียนงานอยู่ที่นี่
อาจจะเพราะยังไม่มีที่จะไปที่ไหน
ส่วนบางเว็บก็มักมีแต่เรื่องงานใด
ฉันส่งใจให้คุณทุกทุกวัน
มีอยู่สิ่งไม่ขอใคร..แต่ขอคุณ
ทุกงานบุญให้แผ่เมตตาให้แก่ฉัน
ทุกความรักให้แบ่งปันให้แก่กัน
ทุกทุกวันฝันจะดีมีเธอเคียง
ฉันขออะไรมากไปหรือเปล่า
เกือบปีเข้า...คงขอไม่มาก...และไม่อยากเสี่ยง
ฉันไม่ขอมากกว่านี้...ขอสิทธิ์นี้เพียง
ความรักฉันเยี่ยง...ในกลอนกานท์..หวานหวานของคุณ
ฉันอาจถือสิทธิ์มากไปสักนิด
และขอถือสิทธิ์ที่เธอเกื้อหนุน
และขอวางใจไว้ในมือนักบุญ
ขอความการุณย์ให้อุ่นอกใจ
ไม่มีจันทราในราตรีนี้
ไม่มีคนดีที่เคยเคียงใกล้
มีแต่งานฉันท์กาพย์กลอนละไม
ที่คุณฝากไว้ให้ฉันยินดี
คุณจะอยู่หรือจากไปมันไม่สำคัญ
ฉันเรียนรู้วันที่มีคุณได้ทุกที่
ฉันเรียนรู้ใจที่อ้างว้าง..แล้วยินดี
ได้เรียนรู้ท่าที..ที่ก้าวเข้าหาคุณ
ฉันขอก้าวมายืนเคียงข้าง
ฉันขอวางมือไว้ที่มืออบอุ่น
ฉันขอนั่งอิงแนบแอบอยู่ข้างคุณ
ฉันขอความอบอุ่นจากคุณสักครั้ง..!!
และฉันรู้ค่าของคุณมากมาย
ทิกิ_tiki
7 กุมภาพันธ์ 2547 00:11 น.
tiki
ควันหลงกลอนแม่ปูลูกปู อิอิ
@ วัยเด็ก......เธอต้องการอะไรบ้าง ?
ทุกทุกอย่าง.......หรือบางอย่างให้ค้นหา
ทางชีวิต.......จะก้าวไป.......คล้ายมายา
บนมรรคาของชีวิต.......สิทธิ์ของเธอ................( ๑)
@. คนดีเป็นอย่างไร..? เด็กใครรู้
พ่อ..แม่..ครู.......บอกลูกปูอยู่เสมอ
ภาพผู้ใหญ่เป็นคนดี.......ที่น่าเจอ
เด็กบ่นเพ้อ.......อยากได้เห็น.......เป็นสัจธรรม ............( ๒)
@ ผู้ใหญ่ทุกคนดุจแม่ปู.......ชูนำคบ
ลูกปูเคารพ.......เดินตามมา.......หน้าถลำ
ตุปัดตุเป๋.......ผู้ใหญ่เดินเซ.......เร่คะมำ
ให้เด็กจ้ำ.......ก้าวติด.......คิดเมินคน.............( ๓)
@. เป็นผู้ใหญ่.......เปรียบร่มไม้.......ให้พึ่งพิง
เด็กอยากอิง.......พิงผู้ใหญ่.......ไม่ฉงน
ถามปัญหา.......ประสบการณ์.......เชี่ยวชาญกล
ขอปัญญา.......ผู้นำคน.......ผู้ล้นธรรม............(๔ )
@ เด็กนั้น.มอง.......ผู้ใหญ่.......คล้ายกระจก
เดินวนวก.......ตามมรรคา.......คราเช้าค่ำ
เยี่ยงความชั่ว.......ความดี.......ที่เวร-กรรม
.เด็กถามซ้ำ.......ฉงนใจ.......ในกรรม-เวร...........( ๕) .....
@. อย่าสอนเด็ก.......ดีต่อหน้า.......ว่าลับหลัง
สอนหิริ......*.เกรงชั่ว* ยัง.......ต้องเลือกเฟ้น
*โอตตัปปะ*.......กลัวบาปธรรม.......ย้ำประเด็น
*เกรงความชั่ว*.......*กลังบาป*เห็น.......แม้ลับตา
............(๖ )
@ สอนให้ดี.......เหนือธรรมดา.......ค่าคำสอน
ธรรมอย่าย้อน.......หลบหาย.......กลายคุณค่า
ธรรมวันเด็ก.......ขอผู้ใหญ่.......ให้เมตตา
ดี*ต่อหน้า*.......ลับหลัง *ตั้งใจดี*.............( ๗)
@. การกระทำ.......ของผู้ใหญ่......ให้ธรรมะ
เด็กนั้นจะ......ซึมซับ.......สมศักดิ์ศรี
ขอผู้ใหญ่เป็นแบบอย่าง.......ทางวิธี
ชีวิตนี้.......*ลูกปู* งาม.......ตาม *แม่ปู*............( ๘)
@.....เพิ่งมาลงเพราะว่าส่งไป
นิตยสารบางฉบับแต่ไม่ได้ลงนะอิอิ
ก็แถมให้กะเด็กแถวนี้ อิ
ทิกิ_tiki
ไร้สีสันวรรณะเพศวัยไร้ตัวตน
6 กุมภาพันธ์ 2547 14:32 น.
tiki
น้ำแก้วแรก.....ครูและศิษย์
อาจารย์หยิบชอล์คขึ้นตรงหน้า
แล้วเริ่มบทพรรณนาเรื่องเศรษฐศาสตร์
อนึ่งนั้นบทเรียนนี้เพื่อชาติ
คนฉลาดพึงศึกษาฟังคารม
นักเรียนจ้องมองนึกตรึกตามสอน
ให้มองย้อนความปราถนา..คราจะสม
ต้องการอะไรก็บึ่งไปให้ได้ชม
ความต้องการนี้..ไม่โสมม...เลยมนุษย์
แต่ทรัพยากรนั้นมีจำกัด
พูดชัดชัดต้องไขว่คว้าถึงที่สุด
เมื่อมีความปราถนาให้เร่งรุด
คนก็สุดจะยับยั้งตั้งใจตาม
ครั้นเมื่ออุปทานมีอยู่คู่อุปสงค์
ก็เดินตรง สู่เป้าหมาย...อย่าได้ขาม
แต่อุปสงค์...ก็เหมือนน้ำ...หลายแก้วงาม
เจ้าผลีผลามด่วนไป...ให้กระหาย
ที่ปราถนาน้ำสีแดงดูแรงฤทธิ์
ครั้นลำบาก...เหนื่อยหิว.คิด..ช่าง..โหดร้าย
ก็ตรงรี่...หาอุปทาน..อันมากมาย
เจอน้ำใส.......แก้วใหญ่...ก็รับพลัน.....
อั้ก อั้ก อั้ก...ดื่มเข้าไป..ให้..ดับร้อน
อุปสงค์..มีเป็นฟ่อน...ก็หุนหัน
ขออีกแก้ว แก้วที่สอง...ต้องใจครัน
กระหายนั้นยังไม่ดับ...รับแก้วสาม..!!
ลองถามใจเราเอ๋ย..เฉลยลูกศิษย์
กินน้ำตามไปติดติด..จนพุงหลาม
แล้วอาจารย์ก็วางน้ำแดงใสงาม
แต่เพียงแค่..ก็มองตาม...สำลักลม..!
คืออุปสงค์...อุปทานได้พบกัน
จะน้ำสวรรค์..แก้วไหน...ใครจะข่ม
ก็วันโหย...แห้งเหือด...เลือดระบม
ใครเล่าตรม.....ตกเศร้า....เคล้าน้ำตา
เปรียบประดุจอุปสงค์อันสำราญ
ได้พบพานน้ำใส..ใจรอท่า
ถึงน้ำสวรรค์...เลิศพลัน....ที่ชั้นฟ้า
คงขอลา...ไม่อยากรับ....นับเนื่องตาม
อาจารย์สอนเสร็จแล้วก็ยิ้มกริ่ม
ไปลองลิ้ม....น้ำสวรรค์...ใครจะห้าม..?
ลูกศิษย์โง่...ดาลเดือด...เหือดประนาม
ใครวะตาม....แกมาสอน...ห่อนนึกเลย
ด้วยหลงกล....ดื่มน้ำ...สามแก้วนั้น
ครูก็หวาน.....ลิ้มสวรรค์....หน้าตาเฉย.
พวกเธอศิษย์....คงคิดล้าง...ครูอย่างเคย.?
อย่านึกเลย.....มือคนละชั้น.. ....ศิษย์สั่นเทา...!!!!
.....
ทิกิ_tiki
ไร้สีสันวรรณะเพศวัยไร้ตัวตน
The 1st glass of Water...........Teacher...and student..
(The Direct Interpretation from ทิกิ_tiki..
a poet of non-color..non-class..non-gender..non-age..and non-self..!!!!
The teacher pinched the chalk stick in his hand..
Starting his lesson of Economy ..
Well,,This is the best of our nation_land..
Smart guy like u all listen,,carefully.
Student..stares with imagination...
For his desiration is quite..a destiny..!
What he wants is what you rush for..that .reason..
Your desire is not that dirty !
Oh !.but the Resource is quite at a limited..
For clarity..You have to reach for that..heavily..
For your desire..is quite...your summit..
Dont stop for anything..but..your eternity.
Once the Supply is there near the Demand
Youd better take your route..directly
Youd better..take the demand..within an enhance..
There are several glasses of water waiting...for your thirsty....
The desired Red radiance glittering crystal...wine glass..
Looks like a heavy...task to reach when.. .in poverty..
Then rushing through all the supplies...when scarcity..is harsh.
Taking that fisrt glass of water...rapidly.......
Oh waw..wawsh ..wawsh..taking with thirst..
Quenching my hottest..thirst .. hunger..killing my pains..hopefully
With all my huge desire..at first
May I have Second..and third...glasses...there are plenty..
Lets look at your heart.student,,..reveals.the teacher..
You took..non-stop glasses of water..continuosly..
And right now the radiant red .wine..this marvellous..precious....Sirs..
Just you look For you are..fullfilled.,.burbed..quickly.
Whence..The Demand and Supply are met
Whatsoever ..best from the heaven.. you ..now deny
Once in a hard dry bitter day with sweat..
Who was with me...who felt terribly in melancholy. cry
Comparing to the pleasant desire
For a clear plain glass of water waiting..happily
Whatsoever that brilliant from heaven...crytal glass of red wine..
I may say something..peacefully...See you again.
Then the Teacher ended his lesson with a grinning smile.
He then took that glass of precious red wine ..without constraint.
Those stupid students ...with..anger of being fooled..cry..
Who invited this kind of wicked..guy teaching us ?
Oh we are trapped...with that instructions to quench our thirst
With the third..you.take our red wine.you are so bad..so much
Ah well Dear student who always take all the revenge..at first
Who will let you do that to me.?.Im alerted..with my protection.
.They are all in trembles......
Dear English Reader
If you think I wrote something wrong ..Please dont be hesitate
to kindly tell me to make it clear with your language ..
Because this is
not my mother_tonged language. But I just want you who
are half -bred or Foreign visitor to OUr Thai Poem WebBoard
find it clearly understand able from .. myheart .Thats all ,
Thank you for your kind consideration..
ทิกิ_.tiki ,
. ในนามของความรัก ...และเมตตา
เหล่าดรุณน้อยแห่งข้า...
เพราะความไว้วางใจ...ภัยจึงตามมา
โลกเป็นเช่นนี้แหละหนา
ด้วยมนุษย์นั้นคือศิษย์คิดล้างครู..!!
เฮ้อ ไปเต้นระบำดีกว่านะ....อิอิ แหมกว่าจะแปลเสร็จ เหงื่อตก
ทิกิ_tiki
ไร้สีสันวรรณะเพศวัยไร้ตัวตน
5 กุมภาพันธ์ 2547 22:04 น.
tiki
บานคลี่...รับแสง...แห่งใจ
เก็บความทรงจำเก่า.......
ร้อยเอา......แต่......บทกวี
ซึมซับเอาใจ....ดวงนี้
บานคลี่...รับแสง....ตะวัน
ขวบปีเคลื่อนคล้อย..ลอยลับ
ความหวาน...จารจับ...คิดฝัน
เรียงร้อย..สร้อยสา..สุธาวัลย์
นำฝันใส่เพลง..บทกวี...
ฝันเอย..........อย่าเลย.....อย่าลับ
เยือนกลับ.......คืนถิ่น....แห่งที่
เคยรัก....เคยฝัน...ขวัญชีวี
อย่าลี้........ลับเลือน.....เบือนลา
ฝากเพลง...บทนี้.....ให้จอมขวัญ
เจ็บช้ำ..วันใด...ให้มาหา
รอคอย......เธอกลับ...นับวันมา
เห็นหน้า........ตัดพ้อ...ล้อใจ ?
ไม่เท่าไหร่....ชีวิตก็สั้น
ไม่เท่าไหร่..ก็จากกัน..ฝันไปไหน...
เมื่อยังพบ คราตื่น....ให้ชื่นใจ
วอนเธอ..คืนใจ...มาให้ที
ให้เสมือน...ดอกไม้..ในสวน
แย้มยวน...บานกลีบ...รีบรี่
ยามตะวัน...ย้อนมา..เริ่มนาที
ชุบชีวี...ชูขวัญ..ฝันถึงเธอ
tiki
05 ก.พ. 47 - 22:04
ดอกหญ้าสวย แซมดอกไม้ ตามป่าเขา
ช่วยแบ่งเบา ลมฟ้าฝน โหมแรงกล้า
แบ่งน้ำเลี้ยง ให้ดอกไม้ เติบชีวา
เปรียบแสงจ้า ในใจ ให้พลัง
..กระบี่รับใช้
ดอกหญ้าเขียวใสใบระบัด
เติมความชัดให้ดอกไม้ได้ภาพหลัง
สีดอกหญ้าฉากผ่านตาครากำบัง
ดอกไม้ทั้งผืนป่า จ้าสีแดง... ทิกิ
ดอกไม้ ในสวน เริ่มเหี่ยวเฉา
ลมแห่งเหงา โบกโบยเบา ดอกใกล้แห้ง
รอเพียงฝน และแสงฟ้า ส่องกลางแปลง
แสงแดดแจ้ง ฝนพรำ ดอกไม้โต......กระบี่รับใช้
กาลเวลาเลือนมาผ่านไป
ทุกดอกใบได้แสดงแข่งอักโข
ถึงลำต้นจะเริ่มซีดดูเซโซ
กลีบดอกคงบานโร่.โถ..คงทน ...ทิกิ
แต่ดอกหญ้า ในสวน นั้นตายยาก
ไม่ต้องฝาก ชีวิต กับฟ้าฝน
เอนโอนอ่อน ยามพายุ พัดใจตน
มิเคยสน ว่าต้องเจอ กับอะไร ...
จาก : กระบี่รับใช้
รหัส - วัน เวลา : 216084 - 06 ก.พ. 47 - 00:58
..เพราะเป็นหญ้า...คราโอนลู่...ไปกรูเกรียว
หยิบมือเดียว....หรือทั้งแผง...แรงต้านไล่
ลมก็ผ่าน.....พราวพรู......ล้วนดูใจ
ไม่หักโค่น......ดังไม้ใหญ่...ไร้ร่มเงา ...ทิกิ
........เปรียบดอกหญ้า ดังจิตใจ ของมนุษย์
ซึ่งคอยฉุด ดึงใจ ในยามเหงา
อาจเป็นเพียง ฉากหลัง มีเพียงเงา
ยามคราเศร้า ได้ดอกเขียว เติมพลัง
....กระบี่รับใช้
คือดอกหญ้า.....เป็นฉากหลัง...นั่งเป็นรอง
มองเจ้าของ....เขาประคอง....ป้องเบื้องหลัง
เป็นเพียงฉาก.......ใจมิอยาก...จากกำบัง
จึงจำนั่ง.......เศร้านัก...เมื่อรักโล้ ......ทิกิ...
.เห็นดอกไม้ เติบโตได้ ด้วยแดดแสง
ดอกหญ้าแจง จำนรรค์ ยินดีโข
เห็นดอกไม้ โบกสะพัด ไม่เหี่ยวโซ
หญ้าเอนโย้ คลอเคล้า อยู่ข้างเคียง
จาก : กระบี่รับใช้
เป็นอีกวัน...ฉันรำพัน....ด้วยเพลงดิน
หอมไปสิ้น.......หญ้าถวิล.....ดินไร้เสียง
เป็นดอกหญ้า.......ยังมีดิน....คอยปองเรียง
สวาทเพียง.......ดินทราย.....เย็นในใจ ....ทิกิ...อิอิ
3:50 นาฬิกา
บานคลี่เพื่อรับไออุ่น
ละมุ่นด้วยความอ่อนไหว
สะพัดด้วยใจที่ละไม
คงอยู่เรื่อยไป...ด้วยใจที่มั่นคง...
มาเยี่ยมนะคับ กลอนเพราะมากครับ *-*
จาก : รหัสสมาชิก : 6184 - พู่กันของหูกวาง
รหัส - วัน เวลา : 216183 - 06 ก.พ. 47 - 07:21
กระบี่เอ๋ย กระบี่รับใช้
เพื่อนมากมายชอบใช้ให้ซื้อน้ำแข็ง
โซดาหมดสุราพร่องช่างอ่อนแรง
ทั้งเมื่อยแขนเมื่อยขาเกินอดทน
เมื่อตะกี้ พอดีติดงาน(ม่ะช่ายเดินซื้อน้ำแข็งนะครับ ) เลยมาต่อให้จบอะครับ กลอนคุณ tiki น่ารักดีนะครับ เหมือนสาวๆมี poppy love เลยครับ ใสมากๆ
จาก : กระบี่รับใช้
รหัส - วัน เวลา : 216117 - 06 ก.พ. 47 - 02:52
อิอิ คนมีความสุขก็อย่างงี้แหละค่ะ อิอิ
xปอลอ นะคะ puppy love ค่ะ แปลว่าความรักของลูกหมา
ส่วน poppy love ทิกิไม่เอานะคะ แปลว่าความรักของดอกฝิ่น ค่ะ อิอิ อื๋ยย์ เล่นแรงจัง กระบี่รับใช้ !!
5 กุมภาพันธ์ 2547 12:42 น.
tiki
ฤา...เมตตา...ไม่เคยระทม ...?
วรรณกรรมแห่งความเมตตาต่อมวลมนุษยชาติ
เมื่อข้ามบทบาท..........ล้ำเส้น....ข้าม...ตัณหา
ไปเกี่ยวร้อย....ถ้อยความ........หวามอุรา
ใจก็พา........สลดใจ.......ในเพลิงธรรม
มือคู่นี้ละหรือ.....เคยถือเขียน
คำแวะเวียน........เพียรหา.......อักขราระส่า
ฤาเคยอ้อน........วอนในพจน์........บทระกำ
เคยถือคำ.....ยอกย้อน......วอนหัวใจ
แล้วถือเศร้า.........ไว้ทุกบท.......ยินรดหลั่ง
น้ำตาพลั่ง.......พร่างมา.........คราชิดใกล้
เคยโศกตรม......ระทมทุกข์.........อยู่เพียงใด
ด้วยมิได้.........เมตตา.....ภาษากลอน
กินน้ำตา........ทุกบท.....และทุกบาท
น่าอนาถ.......ความไข.......ใครเคยสอน
ให้รินหลั่ง......เศร้ารันทด.....ทุกบทตอน
แล้วรินย้อน.....ร้อนรัก........ในอักขรา
สิถามใจ........ใครคนนี้.....เคยขมไหม้
สักเพียงไร........ใจนั้น........เคยฝันหา
ระลึกหวาน.......ที่จารสอด.......กอดกายา
ลูบไล้ข้า........จากเรือนผม.....พรมทั้งกาย
ที่รันทด......สลดใจ......ข้าฯได้รับ
เคยสดับ......รับรู้.....คู่ความหมาย ?
เคยไหม.....ได้ยินเสียง....ใจแทบวาย
เกือบปางตาย.......ด้วยฤทธิ์รัก......สลักวอน
.ข้าฯนั่งนิ่ง........บัดนี้.......ที่ธารโศก
วิปโยค.....ชะโงกเงา........เจ้าวัยอ่อน...
ฤารู้รัก.......อักขรา.....กลับมาย้อน.....
มาไล่ต้อน.....ข้าฯให้ช้ำ....ระกำใจ
จึงจบบท.....เพียงเท่านี้.....ในสี่บาท
ด้วยอนาถ.....ใจของข้าฯ.......ซึ่งหมองไหม้
ร้าวรันทด.......รินหลั่ง......พลั่งทั้งใจ
ด้วยหน้าที่.....มีแต่ใจ.....ต้องเมตตา..!!
และจบบท.....ที่กล้ำกลืน......อันฝืนทน
ร้าวระคน......หมองหม่น......ดูดั่งบ้า
ไม่ระวัง.......ในกลอนร้าว.......เขาส่งมา
รินรดข้าฯ......โศกธารา.....เกินกดใจ....
. ในนามของความรัก ..เมตตา..แต่ข้าฯเองเล่า ???
..เจ้านั้นเคยเมตตาข้าฯ หรือ ??
ทิกิ_tiki
***************************************************************************************
ในแต่ละบท......แต่ละบาท.......เธอวาดหวาน
ดึงวิญญาน...ให้ผูกกัน....ให้พันใกล้..
..ให้ ร่ำร้อง.....เรียกขาน....วันผ่านไป
ให้รินรด.......หมดใจ....ให้แก่เธอ
ดูทีหรือ.......อำนาจอักษร.......พรแห่งฟ้า
จะมัดข้าฯ........ทั้งกายา.....นาทีเผลอ
จะมัดข้าฯ.......ล้าดวงใจ.....ยามพบเจอ
อ่านพร่ำเพ้อ.......คำคม........คารม..วรรณ
ดั่งต้องมนต์.......ดลสมาน....แห่งมานถ้อย
ซึ่งเกี่ยวก้อย......ร้อยไว้....แห่งใจฝัน
คำนั้นหรือ........ช่างดึงดื้อ......ถือดึงดัน
ช่างรุกรัน.....คมบาด....ให้ขาดใจ
ข้าฯ....รินหลั่ง.......พจนา.......ในครานี้
มิถือดี......คิดว่าตน......นี้เป็นใหญ่
จะครั้งครา.......พบพูดจา.....ทุกคราไป
ขอน้ำใส.........ชะโลมใจ......ให้อาทร
คือห่วงหา.......ห่วงฝัน....ทุกวันคืน
คือสดชื่น......ยามให้เห็น........ในอักษร
คือความฝัน.....บันดาล.....ในงานกลอน
อย่าร้าวรอน.....ดั่งไฟ...จงใสเย็น
. ในนาม..ของความรัก..สลักฟ้า
ขอผ่านมา......แผ่ประกาย......ให้เล็งเห็น
ขอฝากความ......งามประกาย......ด้วยบำเพ็ญ
งามเมตตา.....โอบเย็น.....เป็นนิรันตร์
ทิกิ_tiki
13:22 พฤหัสบดี....๕ กุมภาพันธ์ พุทธศักราช ๒๕๔๗
ไร้สีสันวรรณะเพศวัยไร้ตัวตน
หน้าส่วนตัว
1443
Calendar
Lovers
1 คน เลิฟtiki
