..@...ดรุณพจน์..รจนา....โลกาภิวัฒน์..@ บทกลอน.............. คืออักษรรายเรียงเพียงลิขิต คือคำความห้ามไม่ได้ในความคิด คือถูกผิดคนตีความลามทางร้าย บทกลอน ทุกขั้นตอนสื่ออะไรในความหมาย โลกไซเบอร์ไม่พบเจอดูวุ่นวาย อ้างนิยายสารพัดมามัดรัก..... แปลกประหลาด วัฒนธรรมรักพรวดพราดดูแปลกหนัก เคาะสามตัวมั่วมุดสุดยึกยัก แปลเป็นรักชั่วฟ้าสถาพร เด็กน้อย เจ้าจะเชื่ออะไรในอักษร เขาหลอกเจ้าทุกถ้อยคำอ่านตามกลอน ใจก็ย้อนยลทุกข์สุขไม่มี สื่อเครือข่าย เคาะเพียงนิดก็ขยายลามรุกรี่ **รัก***นั้นเคาะเพาะออกไปในนาที จะได้กลับมาทั้งนี้เป็นร้อยพัน เชื่ออะไร? เจ้าจะเอาอะไรมาวัดนั่น วิสัยไทยเรากว่าจะแต่งจะผูกพัน ต้องเรียนรู้นิสัยกันไปนานปี ว้าวุ่น เจ้าเด็กน้อยต่างเสียศูนย์ไปทุกที่ เชื่อไม่ได้โลกเครือข่ายล้วนราวี ต้องสังคมผู้ใหญ่ดีมาดูแล อนาถใจ เหล่าเด็กไทยใครที่ไหนจะแยแส ต่างขาดรักเหลือจะล่วงในดวงแด จะเนรมิตกายมาแก้ได้อย่างไร ?..... แก้ไข.. ทุกครอบครัวต้องเพ่งมองให้ใจใส่ พ่อแม่ต้องสอดส่องมองช่วยไป ใครเป็นใครแจกอะไรให้ลูกเรา ? เด็กน้อย กว่าจะโตกว่าจะตามทันความเขา กว่าจะรู้กว่าหนักแน่นไม่หูเบา รู้ตัวเรารู้ตัวเขา..อีกกี่วาร ห่วงนัก เหล่ากุมารากุมารีที่เพียรอ่าน นับแต่นี้จะมีใครประจัญบาน คอยระรานเพลงเกี้ยวที่เลี้ยวใจ สงสาร กระซิบผ่านสายใยแก้วขดแนวใหญ่ ขอปัญญาช่วยผ่านมาสู่เด็กไทย พูดอะไรปัดไกลตนได้พ้นทาง สวมเกราะ หากไม่เหมาะสวมเกราะใจเสียบ้าง ดวงใจน้อยเหล่านั้นช่างเปราะบาง คือสีจางอ่อนวัยยังใสสะมุน ความรัก อันจริงใจหาไม่ได้ไม่เกื้อหนุน จะคบใครในเครือข่ายมันชุลมุน ขอพ่อคุณแม่คุณคิดให้ดี จริงใจ ยากจะหาน้อยกระไรเครือข่ายนี่ ให้ระวังอักษรใจไว้ให้ดี อีกภาพลามหลู่สตรีมีมากมาย ความฝัน เก็บความฝันของเจ้าไว้กันหาย เก็บในกานท์กลอนฝันพรรณราย อย่าได้คลายรักอักษรในกลอนกานท์ ค่ามนุษย์ สังคมนี้ช่างไกลสุดรุดทางผ่าน ระมัดระวังคบใครเกรงใจมาร ลือสะท้านโลกภพลบทางร้าย เกื้อหนุน ร่มรายบุญพ่อแม่กันก่อนสาย ดูลูกไว้ในสังคมนี้อันตราย จะหลอกล่อกันไปจนผิดทาง ทุกทิศ ช่วยกันคิดช่วยระวังกันทุกข้าง สื่อสอนเด็กอบรมใจ อย่าไว้วาง ทุกทุกอย่างทุกช่องทางระแวดระวัง เหนื่อยใจ มองมองไปเด็กไทยอาจพลาดพลั้ง ขอผู้ใหญ่คบเด็กให้ระวัง ถนอมใจคอยนึกหยั่งสั่งให้ดี วรรณกรรม อย่าเฆี่ยนซ้ำแพร่ภาพอันบัดสี สื่อเครือข่ายลามกร้ายคืออัปรีย์ คิดให้ดีก่อนวางภาพก่อนวางคำ จบละคร ทุกบทตอนคือละครย้อนกระหน่ำ ทุกบทตอนคือภาพชัดตระบัดคำ ทุกบทย้ำให้แลเห็นเช่นบทเรียน เอ่ยคำ เมตตานำพร่ำร้อยคอยส่งเขียน แต่ร้อยคำนั้นง่ายไม่วนเวียน แต่ร้อยใจนั้นมันเฆี่ยนเยาวชน อีกครั้ง โปรดระวังใจเด็กจะหมองหม่น โลกเครือข่ายห้ามไม่ได้มันพิกล เรทเอีกซ์อาร์มันปะปนเยาวชนไทย ดูแล้วเศร้า ที่สิ่งเร้าใครเล่านำมาใส่ ทุกคำจารหว่านออกเพื่อหลอกใจ ได้อะไรที่บทละครสอนมานาน ? . ในนามของความรัก แห่งโลกจริงไม่อิงโลกเครือข่าย ทิกิ_tiki ไร้สีสันวรรณะเพศวัยไร้ตัวตน
@...วันช่างผันเร็วเกินกั้น...@ น้องสาวพาน้องชายมาพบพี่ ยิ้มเขินเขิน ..ยินดี..ทั้งสีหน้า *น้องแน้ท*พา.....หนุ่มสุด.....เร่งรุดมา ยืนยิ้มเผล่.....ข้างหน้า.....ถนนกลาง สวัสดีค่ะพี่.....มีน้องมา.....ด้วยอีกคน หันไปยล.....เห็น*น้องชาย*.....เอียงแอบข้าง อ๋อน้องชาย.....ค่ะพี่....ยิ้มบางบาง มองท่าทาง.....เขินประหม่า.....ท่าทางอาย เหล่า*พี่น้อง*.....ทักยินดี.....แสนปรีดา มาคบหา.....พี่น้องบางกอกฯ.....สมใจหมาย ได้มาพบ.....กันวันนั้น.....ได้ทักทาย แล้วเคลื่อนย้าย.....ไปพบพาน.....ที่ลานเบียร์ พี่ดื่มโค้ก.....น้องดื่มเบียร์.....กลบเกลี่ยเขิน หลบตาเมิน.....มองดนตรี.....เสพี่เสีย ดูนักร้อง.....น้องดีเจ.....เต้นนัวเนีย ไม่น่าเพลีย.....นั่งกลางแจ้ง.....แสดงตน ความรู้สึก.....ของพี่น้อง.....ทั้งผองสาม สนุกสนาน.....งดงาม.....กว่าทุกหน ระหว่างคุย.....ดนตรี.ดัง....ฟังซุกซน ผ่อนคลายคน.....งานหนัก.....ให้พักใจ คุยกันนาน.....พาลไปมอง.....ทั้งสองข้าง คนเลิกร้าง.....ลาลับ.....เลือนกลับไหล เราทั้งสาม.....มัวคุยสนุก.....ไม่ลุกไป ล้วนจิตใจ.....ใกล้กัน.....ฝันมานาน มิตรภาพ.....จากไซเบอร์.....ซึ่งเจอพบ ได้ประสบ.....คบคลุก.....สนุกสนาน บ้านบางกอกฯ.....นำพี่น้อง.....มาพ้องพาน สนิทใจ.....เจือจาน.....กันมากมาย ถึงยามดึก.....พาน้องสาว.....ไปส่งคอร์ท มองตลอด.....จนขึ้นตึก.....ลับตาหาย จึงขับรถ.....จากไป.....เคลื่อนลับกาย ส่งน้องชาย.....ระหว่าง.....ทางกลับเรือน นึกวันนั้น.....ผ่านไปหรือ.....คือความฝัน ผ่านเร็ววัน.....ลืมบันทึก.....นึกถึงเพื่อน มาวันนี้.....พี่จึงขอ.....พ้อไว้เตือน หากน้องเยือน.....เยี่ยมกราย.....ได้อ่านดู หวังว่าน้อง.....คงเป็นสุข.....อย่าทุกข์นัก ให้ความรัก.......ได้คืนหา.......ฝันมาสู่ คิดถึงวัน.......เราพบกัน.......เคยชื่นชู ฝันเคียงคู่.......ยิ้ม...แล้วฝัน...กันให้ไกล ทิกิ_tiki
เพื่อสิทธิเสรีภาพ แห่งฐานันดร ๔ ด้วยจรรยาบรรณแห่งอิสระสื่อสารมวลชน ขอน้อมดลใจให้ท่านได้สรรค์ผ่าน งานทุกงานจารด้วยใจไว้ในงาน ดำรงธารอักษราภาษากวี งานที่เขียนเวียนผ่านจารจากใจ คืองานผันความคิดสิทธิ์ทุกที่ ไม่เปรียบต่างจากฐานันดรสี่ ผู้ต้องมีสิทธิเสรีในงานเขียน คือความคิดสิทธิ์แห่งชนบนหน้าที่ ผู้ต้องมีจรรยาบรรณไว้ติงเปลี่ยน ผู้ต้องถือปากกาไว้พากเพียร คมคิดเขียนจารสังคมบ่มนิยาม ........งานของสื่อมวลชนคนอิสระ งานสาธารณะผู้สนองอย่าจองห้าม ช่วยเว้นไว้ให้สื่อมวลชนได้ยลงาม สืบนิยามวารสารทุกด้านคน .........ขอฝากไว้ในมือรัฐและสื่อสาร เห็นแก่บ้านแก่เมืองประเทืองผล ให้ลูกหลานอนาคตจักได้ยล งานความจริงในฝูงชนเมื่อวันวาน เพื่อสิทธิเสรีภาพ แห่งฐานันดร ๔ ขอคารวะแด่สถาบันสื่อทุกสื่อด้วยใจ ทิกิ_tiki
หน้าส่วนตัว
1216
,.-:*``*:-.,_@,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_@,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,@_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,@.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.@,_,.-
. ,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:- ,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-
@....@.....กวีดิจิตอล.....อิสระดิจิตอล..@....@...
,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:- ,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-
@....@....คือหนึ่งคน.....งานเขียน....อิสระ
จะสาระ.....ไม่สาระ.....ก็เรื่องของฉัน
สองมือนี้......พิมพ์ได้......กระไรทั้งวัน
หัวใจนั้น....ถ่ายรัก.......ลงอักขรา
......คือ กวีอิสระ.....อิสระกวี
จะภพไหน...ภพนี้......หรือภพหน้า
คงรักในจักรวาลและท้องฟ้า
แต่เกิดมา......อักษรา......คือชีวิต
@...กวีนั้น....นี่หรือ......คืออิสระชน..
เขียนอยู่บน.....อักษราฤทธิ์.....อิสระสิทธิ์
เมื่อรักบทงาน.......อันตน........ได้ค้นคิด
ก็จารไว้......แนบสนิท......กับสื่อนั้น
,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:- ,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-
. ...........เมื่อมีดาบ.......ก็วาดดาบ......บนผืนดิน
ฝากชีวิน.......บทสุดท้าย.....ใครห้ำหั่น
เมื่อมีปาก........ก็เอ่ยอ้าง....หว่างจาบัลย์
ทุกนิ้วนั้น.......เขียนจารฟ้า.......หน้ากำแพง........@ .....
............... @....และเมื่อสื่อ.....ข้ามฟ้า.....วินาที
กดอักษร.......ณ.มือนี้......กี่ลำแสง
ก็สาดส่อง.....ทั่วโลกา.......อิสระแสดง.......
.กวีดิจิตอล.....กระจ่างแจ้ง แสงแห่งใจ..@...
,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:- ,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-
,.-:*``*:-.,_@,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_@,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,@_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,@.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.@,_,.-
..*****...เธอจะรักหรือไม่มันไม่สำคัญ
บอกซ้ำซ้ำอยู่อย่างนั้นมานานไฉน..?
แล้วเธอก็พูดอยู่ได้ทุกวันไป
*ว่าอย่ารักฉันได้ไหมมันไม่มีทาง* .*
ฉันก็จะบอกเธอใหม่ว่า.
,_,.-:*``*:-.@,_, .*เธอจะรัก.....หรือไม่.....ไม่สำคัญ*
เพราะรักฉัน....เขียนมันไว้..ซึ่งใจระหว่าง
มือทั้งสอง...ตระกองแป้นพิมพ์...ไม่จืดจาง
อีกตาสอง...จ้องไม่ห่าง...จากหน้าจอ... .*
.......แล้วจะให้ฉันเลิกรักเธอได้อย่างไร?
เธอคือหัวใจหลุดหายคล้ายพร่ำพ้อ
เธอเป็น**ตัวอักษร**อ้อนและรอ
จะให้ขอไม่รักจอได้อย่างไร...?.....,_,.-:*``*:-.@,_,.
,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:- ,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-
ทิกิ_tiki
จากใจแท้จริงของคนหน้าจอ
@....@.....กวีดิจิตอล.....อิสระดิจิตอล..@....@...
,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-
@...กวีนั้น...หรือ..?..คืออิสระชน..@
.ในนามของความรัก
ทิกิ_tiki
ไร้สีสันวรรณะเพศวัยไร้ตัวตน
,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:- ,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-
,_@,.-:*``*:-.,กวีนั้นหรือ......คืออิสระ....ผ่านลำแสงไฟเบอร์อ๊อพติค,_@,.-:*``*:-.,
,.-:*``*:-.,_@,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_@,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,@_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,@.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.@,_,.-
@..หนักแน่น..ดุจตะวัน..เพื่อแผ่นดิน..@
Oh what a faithless praise..!
Life is always be
As you and I will see.
...............Keep Pride in your heart..
Keep Faith in your mind...
Keep the Future .all together...
And forever .., keep love as it shines..! .....
....เหล่าพฤกษาเอนรับจับแสงสี
ฟ้าสาดแสงแรงรวีที่สาดส่อง
มวลบุปผาลดาช่อล้อแสงทอง
รวิส่องต้องพฤกษาถลาลม....
เมื่อยามบ่าย.....คล้ายโลก...จะลาล่วง
พฤกษ์ทั้งปวง......เตรียมเอ่ยลา.....*ข้าฯขื่นขม
หากอาทิตย์.......จะลาโลก.....จะโศกตรม
แสงผสม.........จะกลืนหาย..........มลายเลือน*
แล้วราตรี.....ที่หมองเศร้า...จะเข้าจับ
ใจเร่งลับ......ซึมไฉน.....หาใดเหมือน
ฟ้าจะริน......น้ำค้าง......มาพร่างเยือน
เราจะเฟือน......หม่นหมอง.....ตริตรองใจ......
อย่าเศร้าสร้อย.......น้อยใจ......กระไรนัก
จงหาญหัก......อารมณ์.......ข่มความไหว
อย่าสะเทือน......ก้องสะท้อน......อย่าร้อนไป
หน้าที่เรา.........หน้าที่ใคร.....ให้นำพา...
ให้อบอุ่น......ชุบชีวี....ที่ผ่องผุด
ทิวารุด....ห่อห้อม....ย้อมคุณค่า
ให้รู้จัก.....ทำงานล่วง...ดวงทิวา
เคลื่อนช้าช้า...ทว่า..หนักแน่น...เพื่อแผ่นดิน...
@........,มือทั้งสอง....ปล่อยมา.....เพื่อลาจาก
ต้องอดกลั้น........อย่างมาก......ยามผันผิน
น้ำตาหนึ่ง......คลอคลอง.......ห้องชีวิน
จวนเจียนหยด.....แต่กลืนกิน...เก็บในทรวง.......@
. ในนามของความรัก...แห่งมนุษย์ชาติ
ทิกิ_tiki
ไร้สีสันวรรณะเพศวัยไร้ตัวตน
Calendar
Lovers
1 คน เลิฟtiki
Lovings
tiki เลิฟ 2 คน
Lovers
1 คน เลิฟtiki
Lovings
tiki เลิฟ 1 คน
