4 ธันวาคม 2545 18:04 น.
Zen
ที่ทำดีคอยห่วงคอยดูแล
มันก็แค่การโกหกใช่ไหม
ถ้าจริงๆ ไม่เคยจะจริงใจ
ก็ไม่ควรมาใกล้ชิดกันอย่างนี้
ขอบอกว่าโกรธโกรธจริงๆ
แต่ไม่อาจจะทิ้งความรักที่มี
ปล่อยหยดน้ำที่หนีออกจากตา
นำคำว่า ลาก่อน ไปให้เธอ
4 ธันวาคม 2545 18:02 น.
Zen
ถ้าหากไม่รักกัน
ทำอย่างนั้นไปทำไม
ถ้าทำเหมือนใครๆ
ฉันก็ไม่ว่าอะไร
ฉันเองนึกว่ารัก
กลับอกหักน่าแปลกใจ
น้ำตามันก็ไหล
และข้างในก็ละลาย
ถ้าไม่รักก็บอก
อย่ามัวหลอกให้ฉันอาย
ฉันมันไร้ความหมาย
ขอ bye bye เลยละกัน
4 ธันวาคม 2545 18:00 น.
Zen
แม้น้ำตาจะหลั่งไหลมากเพียงใด
ก็คงไม่อาจทดแทนใจที่มี
และคงไม่อาจทำให้คืนนี้
รู้สึกดีแม้คนอื่นห่วงก็ตาม
เพราะใจฉันถูกปิดอย่างมิดชิด
ทุกครั่งที่ฉันคิดอย่างไร้ความ
เรื่องอดีตของความรักที่งดงาม
ฉันอยากตามไขว่คว้ามันคืนมา
แต่รักเราได้ล่องลอยไปไกล
คงสายไปใช่มั้ยสำหรับการกลับมา
งั้นฉันคงปล่อยมันไปพร้อมน้ำตา
พร้อมเวลายามค่ำคืนที่ไร้แสงไฟ
4 ธันวาคม 2545 17:55 น.
Zen
พยายามหักห้ามใจก่อนจะรัก
เพราะรู้ว่าการอกหักมันเจ็บปวดเท่าไหน
ทำยังไงจึงจะย้อยยังจุดนั้น
จุดที่ฉันยังไม่ได้รักเธอ
รู้ซึ้งดีว่าจะเป็นเช่นนี้
ฉันเองที่ไม่ดี ไปรักเธอ
แต้ความรักที่เหลือขอเก็บไว้
ขอเก็บใส่ไดอารี่ วันนี้ที่เราจากกัน
4 ธันวาคม 2545 17:43 น.
Zen
เลิกคิดเลิกเศร้าไม่ได้เสียที
เพราะว่าใจที่มียังล้นเหลือ
และทุกวินาทียังอยากเจอ
เพราะฉันเผลอรักคนที่ไม่รักกัน
คนๆนั้นจึงเป็นได้แค่ความทรงจำ
หน้าส่วนตัว
717
