12 ตุลาคม 2545 09:24 น.
Zen
ยอมซักครั้งจะเป็นไร
ปล่อยเขาไปแล้วก็ลืม
คงไม่นอนดึกดื่นเพราะเขาหรอกจริงมั้ย?
เขามีดีตรงไหน ไม่เข้าใจ
มีแต่ในใจฉันที่คิดว่า
คนที่ทำให้เธอน้ำตาใหล
ไม่มีดีตรงไหน...ไม่มีดีแม้แต่เสี้ยวของคำว่านิดเดียว
12 ตุลาคม 2545 09:19 น.
Zen
ยังจะโกรธกันอีกเหรอ...เพื่อนซี้
เธอเห็นคนๆนี้เป็นอะไร
วั้นก็ได้ขอยอมรับผิดทั้งหมด
ขอแค่เธอหายโกรธ...แค่นั้นพอ
12 ตุลาคม 2545 09:14 น.
Zen
เราเคยนับดาวบนท้องฟ้า
เดินตามล่าความฝันเคียงข้างกัน
พอถึงวันที่เราต้องแยกทาง
ฟ้าก็คงอ้างว้างไร้แสงดาว
12 ตุลาคม 2545 09:08 น.
Zen
จะให้ฉันลืมเธอได้อย่างไร
ในเมื่อใจของเรายังผูกพัน
จะให้ฉันละทิ้งความทรงจำ
ก็เหมือนคนใจดำ...ว่ามั้ยเธอ
เอางี้แล้วกันนะเพื่อนเกลอ
ไว้เมื่อเจอกันใหม่ในครั้งหน้า
อย่าได้ลืม...จงจดไว้ในสมอง
เพื่อนแท้ของฉัน...ยังไงก็คือเธอ
หน้าส่วนตัว
629
