25 สิงหาคม 2547 11:00 น.
zilver
แว่วเสียงเพลงบรรเลงรักนักเสี่ยงโชค
สายลมโบกใบไม้พริ้วปลิวไสว
ธารน้ำหลากไหลเชี่ยวคดเคี้ยวไป
คิกถึงใครคนหนึ่งซึ่งจากจร
พลัดถิ่นถานจากบ้านนาลาบ้านนอก
คนเขาบอกว่าเมืองฟ้านั้นน่าสน
เลยจากมาสู่เมืองฟ้าที่น่ายล
ผ่านผู้คนแปลกหน้าช่างน่าอาย
อยู่ทำไมเมืองฟ้าที่ลวงหลอก
ที่เขาบอกล้วนไม่จริงสิ่งทั้งหลาย
ที่พานพบที่พบเจอตั้งมากมาย
ช่างน่าอายสิ่งที่ได้คือ น้ำตา
กลับบ้านนอกดีกว่าลาเมืองใหญ่
ทิ้งมันไปกับความรักที่เสาะหา
กลับไปบ้านถานถิ่นไกลที่จากมา
เพื่อพบหน้าคนที่รัก....คนรู้ใจ
25 สิงหาคม 2547 10:38 น.
zilver
เป็นยังงัยนะกับคำว่ารัก
กว่าที่จะกลับมาตั้งหลักก็สายเลียแล้วเพราะใจเผลอ
กว่าจะคิดได้ก็กลับกลายเป็นว่าใจมันรักเธอ
ตอนนี้สิ่งที่ใจค้นเจอคือแอบชอบเธอคนนั้นให้หมดใจ
เฮ้อ...ความรักหนอความรัก
สอนให้ฉันคนนี้รู้จักคำที่คนเค้ามักพูดกันเอาไว้
ความคิดถึงห่วงหาตลอดเวลาสิ่งที่ยู่ในใจ
คือความรักที่มีให้..จากใจดวงนี้...ที่มั่นคง
แต่มันไม่ใช่กับคนนี้
สิ่งที่ใจรู้ดีความรักที่มีมันมากมายแค่ไหน
มากเกินกว่าที่จะกล่าวถึงเรื่องราวความรักในใจ
เหตุผลที่อยู่ข้างใน..เพราะเธอคือหวานใจ
.............ของใครอีกคน...........
16 สิงหาคม 2547 14:57 น.
zilver
มากเกินกว่าใจที่จะชอบ
มากเกินกว่าที่ใจจะมอบ....ความห่วงหา
มากที่สุดในจนล่นเอ่อ.....คือความรักเธอที่ให้มา
มากเกินคว่าจะพูดจาที่จะบอกเธอว่า ..ฉันรักเธอ
อบอุ่นใจเสมอเวลาใกล้
ทุกอณูของหัวใจที่รักเธอ...ไปไม่ใช่เพราะพลั้งเผลอ
ก็เธอเป็นทุกอย่าง....ช่วยคลายความอ้างว้างที่ได้เจอ
ไม่ใช่ฉันละเมอ..ที่ฉันบอกเธอว่าจะรักเสมอและตลอดไป
มีเธอเพียงคนเดียวเท่านั้น
ที่ใจคิดจะผูกพัน......ในทุกคืนวันที่ใจหวั่นไหว
ไม่ใช่แค่นั้นสิ.....แต่มันเป็นทุกวินาทีที่ใกล้และห่างไกล
ไม่อยากจากไปไหนแค่คิดว่าจากไกล......ใจก็อ่อนแอ
มีเพียงสัญญาเท่านั้น
คำพูดที่บอกเธอทุกวันว่า........ฉันจะรักเธอเสมอ
เชื่อใจฉันนะคนดีว่าทุกๆวินาที...ใจดวงนี้มีแต่เธอ
พูดได้เต็มปากไม่ได้ละเมอ ว่าฉันคนนี้รักเธอ
..........มากที่สุดในใจ..................
4 สิงหาคม 2547 11:45 น.
zilver
อัดอั้นในใจทุกครั้งยังหวั่นๆ..
คงไม่บอกแล้วกัน..จะขอเก็บมันไว้อย่างนี้
กลัวเหลือเกินคำตอบ..โอ๊ยทำตัวไม่ถูกทุกที
ความรู้สึกที่ใจมีทำยังงัยดี..ถึงให้เธอรู้ใจ
เจอกันทุกครั้งยังไม่..กล้า
ทุกทีต้องหลบตาเดินจากมา.รู้มั๊ยว่าหวั่นไหว
บอกดีไม่บอกดี........โอ๊ยสับสนทั้งปีนะหัวใจ
จะบอกให้เธอรู้ได้งัย..ว่าใครๆก็มองแต่เธอ
คนเขาก็มองกันใหญ่..
ไม่ว่าเธอจะไปที่ไหน..คนเขาก็มองอยู่เสมอ
ก็เธอเป็นคนน่ารัก.เขาคงอยากรู้จักอยากมองเธอ
เหมือนกับฉันที่อยากเจออยากบอกเธอว่า...งัย
คนเขามองอีกแล้ว...
คงไม่มีวี่แววที่เขาจะเลิกมองเธอใช่ใหม
อั้นยังงัยก็ไม่อยู่คงต้องบอกให้เธอรู้ถึงบางสิ่งในใจ
คนน่ารักของใครๆ เปิดหน้าต่างทิ้งไว้...รีบปิดเร็ว
30 กรกฎาคม 2547 09:56 น.
zilver
เมื่อโมเลกุลแห่งความคึดถึง...
สัมผัสกับอะตอมของห้วงคำนึง..ที่อ่อนไหว
ทำปฏิกิริยากับสารเชิงซ้อนบนห้วง..ของหัวใจ
คะตะลิตส์คือความชิดใกล้..เพิ่มความรู้สึกในใจ
............ให้เปลี่ยนแปลง.........
เกิดเป็นสารเชิงซ้อนโมเลกุลรัก
มีหน้าที่หลักคือ.......คอยเติมความห่วงหา
ตั้งแต่เริ่มต้นจนถึง.........สิ้นสุดปฏิกิริยา
จนกว่าวันเวลาของความห่วงหา...จะหมดไป
เอนไซม์ที่คอยขวางกั้น
ปฏิกิริยาความรักความผูกพัน..ให้เอนไหว
เอนไซม์แห่งการลาจากที่จะคอยพรากให้จากไกล
ทำให้โมเลกุลที่เกิดใหม่บนห้วงของใจ..ไม่เติบโต
ยับยั้งการทำงานของเอนไซม์...
ด้วยไอโซโทปของความรักมากมาย..ในใจนี้
ยังมั่นคงเสมอ...เพราะรู้ว่าเธอเป็นคนดี
ปฏิกิริยาความรักทีมี...เกิดขึ้นทุกวินาที
.......และจะดำเนินต่อไป...............
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟzilver
หน้าส่วนตัว
1350
