1 สิงหาคม 2545 19:33 น.
zonkung
เด็กน้อยเอยเจ้าควรอยู่อย่างสดใส
ท่องเที่ยวไปไม่ไกลอยู่หน้าบ้าน
ถึงเวลาเจ้าหิวแม่มาตาม
กลับเข้าบ้านแม่นั่งป้อนให้อิ่มพี
เด็กน้อยเอยเดี๋ยวนี้นั้นเปลี่ยนไป
ทนไม่ไหวต้องคอยจะวิ่งหนี
จากน้ำมือผู้ใหญ่ที่ยำยี
ทั้งๆที่เป็นสายเลือดของตัวเอง
สังคมหนอสังคมเวียนเปลี่ยนผัน
ความจัญไรเข้าวิ่งคอยข่มเหง
เด็กน้อยต้องอยู่อย่างหวั่นเกรง
กลัวตัวเองต้องตายไม่รู้ตัว
ผู้ใหญ่เอ๋ยท่านนั้นเป็นอะไร
เคร่งเครียดใดถึงลงมือกับเด็กน้อย
ท่านรู้ไหมทุกบาดแผลที่เป็นรอย
มันจะซ้ำช้ำเข้าไปเป็นแผลใจ
ทั้งลึกบาดเข้าในความรู้สึก
สุดหาทางจะเยียวยารักษาได้
จากเด็กน้อยนัตย์ตาแสนสดใส
กลับหม่นไหม้เหลือเพียงรอยน้ำตา
1 สิงหาคม 2545 10:37 น.
zonkung
ฉันวันนี้เป็นเพียงทางก้าวผ่าน
ให้เธอในวันที่ปวดใจร้าวราน
เป็นคนคอยสมานรักษาแผลใจ
จนถึงตอนนี้เธอเองดีขึ้นมีรักใหม่
เธอพร้อมจะก้าวเดินจากไป
ทิ้งใครคนนี้ที่คอยเยียวยา
ไอ้ฉันไม่ใช่พระเอกในนิยาย
จะได้บอกไม่เป็นไรหรอกหนา
เข้าใจเธอดีที่แล้ว-แล้วมา
เธอเพียงต้องการคนเช็ดน้ำตาสักคน
ซึ่งจะเป็นใครก็ได้ที่ผ่านมา
เพื่อล้างใจเธอจนหายหมองหม่น
บังเอิญวันนั้นฉันผ่านมาเดินชน
เรื่องเราจึงเริ่มต้นอย่างไม่มีสัญญา
เป็นยังไงก็ได้พอเธอหายเลยพร้อมทิ้งขว้าง
ฉันเองก็ยอมตกลงตามความต้องการ
แต่ก่อนจากฉันมีเรื่องหนึ่งต้องเอ่ยมา
เธอเองคงเคยขึ้นทางด่วนบ้างใช่ไหม
เวลาการจราจรติดขัดจนแทบบ้า
ผู้คนอยากรวดเร็วจึงยอมจ่ายค่าผ่านทาง
ไอ้ทางผ่านเลยอยากเก็บตังค์เหมือนกัน
...................จ่ายด้วยนะจ๊ะที่รัก ทางผ่านคนนี้คิดไม่แพงหรอก อิอิ...
29 กรกฎาคม 2545 23:45 น.
zonkung
คนดีตกน้ำไม่ไหล ตกไฟไม่ไหม้ ตกบันไดหัวแตก
กรุณาอย่าขับขี่พาหนะ เพราะจะทำให้ความสามารถในการดื่มสุราลดลง
วัตถุเมาไว
ยิงปืนนัดเดียว ดัง ปั้ง สองนัดปั้งๆ
รักดีห้ามจั่ว ไม่มีผัวขึ้นคาน
มือไม่พาย เดี๋ยวเปียก
เจ็บใจคนรักโดนรังแก ข้าจะเผาบ้านแกให้วอดวาย
28 กรกฎาคม 2545 23:51 น.
zonkung
ร้องบอกถึงพระจันทร์
ว่าฉันคือคนฝันที่แสนเหงา
และคืนนี้หัวใจจมน้ำเมา
ด้วยฝันเศร้าที่ก่อตัวขึ้นมา
นำพาความรักไปจากกัน
ก่อความช้ำจนใจฉันเหว่ว้า
ในที่สุดฉันเองมีน้ำตา
ไหลรินมาอย่างไม่ได้ตั้งใจ
ละเมอพร่ำเพ้อเหมือนคนบ้า
กาลเวลาไม่อาจช่วยอะไรได้
ฉันคงต้องจมอยู่กับน้ำตาต่อไป
จะจดจำไว้ไม่ให้ใจได้รักใครอีกเลย
25 กรกฎาคม 2545 03:40 น.
zonkung
เมื่อความรักเธอเป็นอื่น
ฉันเองจึงไม่ฝืนเธอให้อยู่ที่นี่
เมื่อเขาคนนั้นมีหลายอย่างที่มั่งมี
และดูท่าทีเธอเองคงพอใจ
เมื่อทางเลือกที่ดีกว่าอยู่ตรงหน้า
ต่อให้รั้งเธอด้วยน้ำตาคงไม่ได้
หากวันนี้เธอพร้อมจะก้าวไป
ฉันเองไร้ถ้อยคำใดจะเอ่ยมัน
เมื่อความป็นจริงที่มองเห็น
ฉันเองมีให้เธอได้แต่ความฝัน
แม้ฉันเองพยายามจะสร้างมัน
แต่ดูคงไม่ทันเวลาเธอต้องการ
เมื่อฉันเองไม่ดีพร้อม
ฉันจึงยินยอมไม่ขัดขวาง
ให้เธอเองได้เดินไปตามทาง
แล้วทิ้งความหลังทุกอย่างกับคนนี้ .... ที่รักเธอ
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟzonkung
หน้าส่วนตัว
735
