13 กันยายน 2545 00:47 น.
zonkung
ไม่อยากเป็นแล้วคนดี
ไม่อยากได้ยินคำ-คำนี้แล้วรู้ไหม
ได้ยินได้ฟังแล้วแทบขาดใจ
คนดีบ้าอะไร ไม่เห็นเธอมีใจต้องการ
เธอบอก อย่ามารักฉันเลย
ยังมีใครมากมายให้ค้นหา
เป็นเธอค้นหรือฉันค้นให้บอกมา
จะได้ไม่เสียเวลามาร่ำไร
หากเธอไม่รักไม่ต้องการ
พูดมาอย่างที่ใจอยากเลยก็ได้
ไม่ต้องแล้วคำว่าเธอดีเกินไป
ได้ยินแล้วเหนื่อยใจ..อยากจะเลว
10 กันยายน 2545 19:49 น.
zonkung
ฟ้าฝนไม่เป็นใจ..กับการเดินทางไกลครั้งนี้
ส่งลมพายุมากมี...กระหน่ำขวางให้หลบไปพักข้างทาง
วิ่ง-วิ่งมาแต่ไกล..ใครหนอยืนเดียวดายอ้างว้าง
เธอส่งยิ้มทักเรา.เราส่งคืนตาม..แล้วต่างเงียบกันไป
ยืนมองพายุฝน..ดูท่าคงอีกนานกว่าจะหาย
ได้กลิ่นกาแฟหอมกรุ่นมาแต่ไกล..หันไปมองหาที่มา
คุณจะไปกับผมไหม ..มีร้านกาแฟไม่ไกลอยู่ข้างหน้า
ฝนยังไม่หยุดแล้วยังใกล้เวลา..ที่ฟ้าจะทำหน้าที่ดับไฟ
เธอยืนมองหน้างง-งง บอกตามตรง..ฉันไม่กล้าไปไหน
กับคนที่ไม่รู้แม้แต่ว่าชื่ออะไร อ้อ ผมชื่อซน ว่าไง
จะไปกันหรือยัง ฉันชื่อว่าพิม เธอยิ้มบอกสั้น-สั้น
เราสองวิ่งฝ่าฝนไปด้วยกัน ไม่นานถึงร้านกาแฟ
ผมกำลังจะเดินทาง ไปตามหาความรักแท้ อยากหาใครสักคนดูแล
ฉันเชื่อว่าไม่ใช่แน่ที่คุณบอกมา เธอยิ้มอย่างรู้ทัน
ทำเอาเขินจนไม่กล้าหันไปมองหน้า เปลี่ยนเรื่องเลยดีกว่า
แล้วคุณล่ะ จะเดินทางไปที่ใด ฉันไปเรื่อยๆ รอมแรมไปทุกที่ไกลใกล้
แล้วเราต่างคุยกันไป อีกสักพักใหญ่จนฝนเริ่มซา
นี่ก้อมืดค่ำ... คุณยังจะเดินทางต่อไปหรือไม่น่า...
เอางี้ ที่นี่มีที่พักนี่นา อยู่พักเอาแรงดีกว่าตื่นเช้าแล้วค่อยไป
ไม่ใช่อย่างที่คิด คนละห้องไงอย่าเข้าใจผิดรู้มั้ย เธอยิ้มไม่ว่าอะไร
แล้วแยกย้ายกันไปตามห้องตัวเอง.....แต่สุดท้ายเราต่างนอนไม่หลับ
เลยมานั่ง.. พูดคุยถึงความฝัน.....ที่ต่างวิ่งหาอยู่...พูดคุยไปถึงทุกที่ทุกฤดู
ที่เราเคยไปเห็นไปสัมผัสมา....คุยไปจนหวั่นไหว..ไม่รู้เธอเป็นใคร
แต่น่าค้นหา..ยิ่งมองลึก.....ยิ่งจ้องตา..ถูกใจเกินกว่าจะพูดไป
นั่งคุยจนเกือบเช้า....เสียงฝีเท้าพระอาทิตย์...เดินมาใกล้
ไม่รู้หลับไหลไปเมื่อใด...รู้แต่ตื่นมาไม่เจอใครที่ควรเจอ
ทิ้งไว้เพียงข้อความ..บอกว่านักเดินทางอย่าพร่ำเพ้อ
เราต่างเป็นคนพเนจรที่มาพบเจอ...อย่าได้หลงละเมอถึงคนข้างทาง
เป็นเรื่องธรรมดาในการแรมรอน....ที่ต้องโคจรพบใครอีกมาก
หากแต่ฟ้าฝนเป็นใจ...ที่จะนำพา..เจอกันครั้งหน้า..คงไม่ใช่เรื่องบังเอิญ
***หมายเหตุ*** ชื่อคนเป็นเพียงเรื่องที่แต่งขึ้น ไม่เกี่ยวข้องใดๆกับบุคคลที่มีอยู่จริง นะครับ ^_^
9 กันยายน 2545 22:34 น.
zonkung
เมื่อวันนี้เธอมีแต่ใจให้เขา
กับเรื่องเราอย่าให้ค้างคา
บอกมาเลยให้มันจบไปเถอะนะ
รักษาน้ำใจมันเสียดายเวลา
ฉันคนนี้ไม่เป็นไร...เพียงแค่นี้คงไม่ตาย
จะมีก็เพียงน้ำตา.....ไปอยู่กับเขา
ให้หมดตัวและหัวใจ
ไม่ต้องทิ้งไว้....เยื่อใยไม่ต้องการ
ถ้าหากแค่เพียงสงสาร...กลัวฉันทรมาน
ก็ไม่น่าทำกันอย่างนี้แต่แรกเลย.....
8 กันยายน 2545 23:05 น.
zonkung
รักเขาให้น้อยกว่าฉัน
เท่านั้นเองที่ฉันขอ
เธอมีใครกี่คนกว่าจะพอ
ฉันไม่ห้ามไม่ว่าเลยสักคำ
แต่ให้เขาเป็นคนที่ 2 คนที่ 3
จะเรียงอีกเป็น 10 ไม่ว่าทั้งนั้น
แต่รักเขาให้เป็นรองฉันละกัน
ขอแค่นั้นเธอคงไม่เห็นว่ามันมากเกินไป..
6 กันยายน 2545 20:23 น.
zonkung
มีความในใจจากใครคนนี้
อยากจะบอกเธอคนเดียวที่แสนดี
ว่ามีรักจริงจะมามอบให้เธอ
ไม่มีเพรชพลอยกำนัลเลิศเลอ
อาจไม่เท่าเทียมกับใครอีกหลายคน
ที่เขามาห่วงหาและรักเธอ
แต่ใจคน-คนนี้มีรักจริง
แค่นี้เพียงพอหรือเปล่า
พร้อมจะสร้างรักและฝันสองเราร่วมทาง
มีแค่นี้เธอพอใจมั้ยให้เธอคิดดูและตัดสินใจ
อาจจะไม่มีแหวนมาสวมนิ้วนาง
แต่รับรองไม่มีหลุมพรางหลอกเธอให้เสียใจ
จะทำทุกอย่างให้เธอประทับใจ แค่เธอตกลงมาใช้ชีวิตร่วมกัน
จากใจใครคนนี้ที่ซื่อตรงต่อเธอ และจะเป็นของเธอคนเดียว...
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟzonkung
หน้าส่วนตัว
793
