12 กรกฎาคม 2546 10:41 น.
กรอฝ้าย
แฟนคือคนที่เราต้องคอยแคร์
รักอาจแย่ถ้ามีความไหวหวั่น
ต้องคอยง้อหากอยากดีกัน
แม้ว่ามันไม่ผิดในบางครั้ง
แฟนคือคนที่เป็นกำลังใจ
ยามอ่อนไหวท้อแท้และหมดหวัง
มีเธอคอยเป็นแรงกำลัง
แม้พลาดพลั้งเธอรับรู้และเข้าใจ
12 กรกฎาคม 2546 10:28 น.
กรอฝ้าย
เพื่อนคือคนที่สามารถกอดคอกันได้
เพื่อนเป็นคนที่อยู่ใกล้ไม่เคยห่างหาย
เพื่อนเป็นอะไรที่ลึกซึ้งมากมาย
แค่ทักทายแต่ละวันก็รู้ซึ้งถึงข้างใน
ไม่พอใจนั่งคุยได้ทุกเรื่อง
จะเป็นเรื่องไร้สาระก็ใส่ใจ
สามารถฟังเราระบายความในใจ
คอยห่วงใยกลัวเพื่อนตะเหงาใจ
6 มิถุนายน 2546 18:08 น.
กรอฝ้าย
อยู่ๆก็บอกคำว่ารัก
เธอแกล้งทักแล้วก็กล่าวคำว่าลา
เธอตั้งใจทำร้ายกันไม่ห่วงหา
อยากรู้ว่ามาทำร้ายกันทำไม
เธอต้องการให้จบเพียงแค่นี้
ดูฉันมีความเศร้าความเสียใจ
ฉันทำให้เธอเสียใจเมื่อไหร่
เธอจึงให้คำกล่าวว่าเลิกกัน
30 พฤษภาคม 2546 16:26 น.
กรอฝ้าย
บทเพลงทุกเพลงสื่อความหมายหลากอารมณ์
มีเศร้าขื่นขมเหงารักและสมหวัง
ทั้งหมดกลั่นออกมาเพราะใจสั่ง
เป็นพลังถ่ายทอดจากบทเพลง
จากใครคนหนึ่งส่งถึงใครอีกคน
รักท่วมท้นด้วยความหมายของเพลง
ว่ารักเกลียดยังไงคล้ายตัวเอง
เป็นบทเพลงที่สะท้อนอารมณ์ทุกแง่มุม
30 พฤษภาคม 2546 14:53 น.
กรอฝ้าย
รอจะเอ่ยคำว่ารัก
แต่สายนักเกินจะเอ่ย
เมื่อเวลาผ่านเลย
ที่คุ้นเคยกลับเหินห่าง
จากเคยรักและผูกพัน
ต่างเดินกันคนละทาง
เพราะรักนั้นจืดจาง
ใจอับปางก่อนเดินทาง
หน้าส่วนตัว
883
