เกิดอะไรใจอ่อนแพ้อ่อนไหว
เจ้าหัวใจเต้นตึ้กตั้กชักว้าวุ่น
เลือดสูบฉีดแรงกล้าสบตาคุณ
แก้มละมุนมีสีฝาดวาดชมพู
มีเขินเขียมเหนียมอายน่าขายหน้า
กลัวกลัวกล้าแปลกเปลี่ยนไปใจหดหู่
ใจแข็งกร้านกลับกลายเป็นเอื้อเอ็นดู
อยากจะรู้เกิดอะไรใจตัวดี
มีซึมเศร้าเหงาหงอยบ่อยจนแปลก
ด้วยผิดแผกเพราะรั้นดื้อถือศักดิ์ศรี
มากอ่อนโยนโอนอ่อนผ่อนไมตรี
ในวันนี้นี่ปรานีมีเมตตา
อยากจะรู้ดูความนัยใจเคยแกร่ง
ไยอ่อนแรงมุ่งมาดปรารถนา
เส้นรอยหยักจักขีดเขียนเปลี่ยนเวลา
จารคุณค่าของสิ่งใดไปเก็บงำ.
21 สิงหาคม 2550 11:07 น. - comment id 741716
ดีค่ะ Salukphin จ้า Black MooN แวะมาทักทายค่ะ เกิดอะไร กับฉัน ในวันนี้ อยู่ดีดี ใจก็สั่น และหวั่นไหว เมื่อเจอเธอ หันมายิ้ม แล้วผ่านไป หรือว่าใจ แอบหวั่นไหว เพราะคนดี

21 สิงหาคม 2550 12:21 น. - comment id 741784
ก็คงคล้าย ๆ ขี้ผึ้งโดนไฟนั่นแหละ อิอิ กลอนนี้งดงามนะครับ แต่งได้สี่บท น่ารักมาก อิอิ

21 สิงหาคม 2550 12:34 น. - comment id 741798
นั่นซีคะ เอ...เกิดอะไรขึ้นเนี่ยยยยย...

21 สิงหาคม 2550 13:19 น. - comment id 741857
แบบนีเขาเรียกว่า เกิดความรักครับ

21 สิงหาคม 2550 15:47 น. - comment id 741960
เกิดเป็นหัวใจสีชมพู ใช่ไหมเอ่ย

21 สิงหาคม 2550 21:39 น. - comment id 742186
อิอิ....ชักจะสงสัยแล้วซีคะคุณBlack MooN
ขอบคุณค่ะคุณฤกษ์(ไม่ได้ล๊อกอิน)....ตื่นเช้าสมองโปร่งค่ะเลยเขียนอย่างเขินๆได้สี่บทค่ะ
งั้นนางฟ้าคงต้องจับมือกับคุณwhite roseเพื่อแก้อาการแบบนี้แล้วนะคะ
อุ๊ย! ...คิดแบบนี้เลยหรือคะพี่ชายก่องกิก
อันนี้นางฟ้าตอบไม่ได้ค่ะคุณเก็จถะหวา
