คงเหนื่อยอ่อนนอนพักไม่อยากตื่น แม่ทรามชื่นกลับจากใต้วันไหนหนอ หลายๆคนในห้องหวังตั้งหน้ารอ เข้ามาต่อกลอนกันเหมือนวันวาน วันที่ห่างหายไปช่างเงียบเหงา ได้แต่เฝ้านึกไปเหมือนไฟผลาญ ไปกับใครใคร่รู้ใจนงคราญ หรือมีงานการกิจชวนติดตาม นึกให้หวงห่วงใยเฝ้าใฝ่หา พิมญดาอยู่อย่างไรอยากไตร่ถาม คนอยู่ไกลห่วงใยใคร่ติดตาม ทุกโมงยามนั่งลุกสุขไม่มี หากได้ยินเสียงกล่าวที่ป่าวร้อง ขอให้น้องนวลนิ่มแม่พิมฯนี้ ออกมาเผยเอ่ยไขในวจี ก่อนฤดีสุดสวาทจะขาดรอน
หนุ่มน้อย. 12 พ.ย. 2550 13:29 น. - ID 109526 
770
5
0
12 พฤศจิกายน 2550 15:13 น. - comment id 787274
นึกว่าคุณหนุ่มน้อยคอยดูแล แล้วที่แท้คนดีอยู่ที่ไหน ทราบข่าวแล้วบอกด้วยช่วยเบาใจ ก่อนฤทัยสุดสวาทจะขาดรอน
12 พฤศจิกายน 2550 16:26 น. - comment id 787305
จริงใจไม่ไก่กาแบบนี้...ขอประทับตรา...ย.ห ให้ค่ะ (อย่าห่วง)เดี๋ยวช่วยเชียร์แระกัน...40%...ขอเวลาไปซุ่มซ้อมท่า บูม ก่อน
12 พฤศจิกายน 2550 18:23 น. - comment id 787381
พิมญดา..ได้ยิน..แล้วตอบด้วย.. ใจระทวย..พ่อหนุ่มน้อย..เฝ้าคอยหา.. จากไปนาน..คิดถึงเจ้า..นะกานดา.. รีบกลับมา..หนุ่ม (เหลือ) น้อย..ยังลอยคอ..เอ๊ย!..รอคอย.. **** ร่วมแจมด้วยคนนะคะ.. สู้ ๆ ค่ะ **** คริคริ
12 พฤศจิกายน 2550 19:38 น. - comment id 787410
ตอบคุณ nok_yak คห. 1 ถึงหนุ่มน้อยหนุ่มใหญ่ไม่หาญหัก ด้วยใจรักภักดีไม่รี่ร้อน ไม่ทำให้ขุ่นข้องให้น้องงอน ด้วยอาทรอ้อนคำด้วยน้ำใจ
12 พฤศจิกายน 2550 19:44 น. - comment id 787418
ตอบ คุณโคลอน คห. 2 คุณโคลอนตอนนี้บอกว่าอย่าห่วง ขอเวลาซุ่มซ้อมท่วงท่าบูมก่อน ประทับตราครานี้ว่าแน่นอน ยิ่งกว่าเชียร์ละครบ้านทรายทอง
12 พฤศจิกายน 2550 20:25 น. - comment id 787445
สงกะสัยอาการขั้นโคม่า แม้นกินยาอย่างไรไม่หายแน่ นอกจากได้เห็นหน้าแม่ดวงแด ไข้ที่แลก็จางหายในพริบตาแบบนี้ ยาอะไรก็คงใช้ไม่ได้ผล นอกจากยาใจ อิอิ
12 พฤศจิกายน 2550 20:40 น. - comment id 787458
นั่นสิ นั่นสิ พิมญดา ยาใจคนจนไปไหนคะนี่ พี่มินนี่ไม่ได้มาหลายวัน คิดถึงจัง
13 พฤศจิกายน 2550 00:16 น. - comment id 787528
ว๊าว คุฯ พิมณดา รีบ ๆ มานะคะ เดี๋ยวคนบางคนจะทนไมไหว มีใครเค้ารออยู่น้า
13 พฤศจิกายน 2550 10:11 น. - comment id 787654
ตอบ คุณหมองอิง คห.3 คุณหมองอิงหญิงสาวเข้ามาเกริ่น ร่ายเพลิดเพลินเจริญกลอนให้หนุ่มน้อย* ว่าลอยคอ ระมิงค์สาย ว่ายรอคอย รีบกลับมารับพี่หน่อยอย่าปล่อยจม
13 พฤศจิกายน 2550 10:16 น. - comment id 787671
ตอบ คุณผู้หญิงไร้เงา คห.6 คุณผู้หญิงไร้เงาเจ้าเสน่ห์ เข้ามาเหล่บอกอาการขั้นโคม่า* รักษาหายนั้นไซร้ไม่ใช่ยา "พิมญดา" มาพลันหายทันที
13 พฤศจิกายน 2550 10:32 น. - comment id 787693
ตอบ คุณพี่มินนี่ คห.7 พี่มินนี่บอกยาใจไปไหนคะ ไม่พบปะหลายวันพลันสงสัย คนซื่อซื่อตอบคำตามถึงทรามวัย เธออยู่ไกล หนุ่มน้อย คอยค๊อยคอย
13 พฤศจิกายน 2550 10:56 น. - comment id 787706
ตอบ คุณหัวใจอ่อนหวาน คห. 8 หัวใจอ่อนหวานร้องว๊ายว่าตายแล้ว ไยน้องแก้วปล่อยบางคนทนไม่ไหว ตะโกนลั่นขานขับกลับมาไว ว่ามีใครรออยู่นาน สงสารจัง
13 พฤศจิกายน 2550 11:55 น. - comment id 787741
พี่ก็พูดเกินไปหรือเปล่านั่น ไม่กี่วันใจจะขาดอนาถเหลือ พิมญดาใช่ใจเค็มเช่นดั่งเกลือ เอามีดเถือเกลือมาทาฆ่าหัวใจขอบคุณความคิดถึงและห่วงใย
13 พฤศจิกายน 2550 14:34 น. - comment id 787821
ไม่มีความสุขใดที่ได้พบ เหมือนประสพกับคุณในวันนี้ สองสามวันที่จากไปเหมือนหลายปี จนชีวีสายสวาทแทบขาดใจ เคยถามไถ่หัวใจตั้งหลายหน ดวงกมลตนขาดคุณไม่ได้ คิดถึงคุณทุกคืนค่ำอยู่ร่ำไป เมื่อคุณได้กลับมาใหม่..ดีใจจัง
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
