.... ยาย

วฤก


๑ 
๏ มือหยาบผิวย่นกร้าน......................ไกวเปล 
กล่อมว่าอย่าโยเย..............................อย่าร้อง 
เอ เอ้ เห่ลมเพ..................................พัดโบก 
พัดโศกสร่างสิ้นป้อง...........................ปกเจ้าจอมขวัญ ๚ 
๒ 
๏ นัยนาพร่าฟั่นฝ้า............................ฟางเฟือน 
หมองหม่นมืดมัวเหมือน....................หมอกกั้น 
จ้องขจัดหมัดแมลงเยือน....................ยุงไต่ 
ปัดไล่ใดใกล้บั้น................................บั่นล้างเลือนหาย ๚ 
๓ 
๏ เสียงเห่เสียงกล่อมเอื้อน.................เอิงเอย 
นอนก่อนนอนหลับเลย......................ลูกแก้ว 
ดิ้นไยไม่เสบย..................................สะบัดผ่าว ร้อนฤา 
ไข้จับกุมกายแล้ว..............................รุ่มร้อนร้าวหรือ ๚ 
๔ 
๏ ข้าวหุงปรุงรสล้ำ.............................ลองกิน 
พืชผักปักตามดิน..............................ดาษพื้น 
น้ำใสใส่ขันริน.................................รองดื่ม 
ในป่านาน้ำชื้น.................................ชุ่มเลี้ยงชอุ่มเขียว ๚ 
๕ - โตเล่นหาง 
๏ เสมือนมนต์กลเล่ห์เย้....................ยึดกุม 
ลืมไร่ไปรุมสุม..................................เสี่ยงร้าย 
หน่ายนาบ่าชุมนุม.............................เนืองแน่น 
มุ่งสู่เมืองหมายคล้าย.........................คลั่งไคล้ไหลหลง ๚ 
๖ 
๏ ทิ้งนาทิ้งไร่ร้าง...............................ลืมหลง 
ทิ้งย่าทิ้งปู่ปลง...................................ปลีกลี้ 
ทิ้งลูกปล่อยทิ้งลง...............................หรือนั่น 
ทิ้งค่าคนป่นปี้...................................แปลกแท้แปรไฉน ๚ 
๗ 
๏ แม่เจ้าคืนถิ่นครั้ง..........................คราวหนาว 
กลับถิ่นกลิ่นคาวฉาว.........................โฉ่คลุ้ง 
ครรภ์เจ้าเร่าร้าวราว.........................ลาญแหลก 
คลอดเสร็จเล็ดพุ่งฟุ้ง.........................ฟ่องฟ้าเวหาหาย ๚ 
๘ - นาคบริพันธ์ 
๏ หลานยายเราอยู่สู้...........................สืบตน 
สืบต่อต้านทุรน..................................ทุเรศร้อน 
ทุเรศรุกขุกขมทน..............................ทุกข์ท่วม 
ทุกข์ถั่งประดังซ้อน.............................ซัดคล้ายคลื่นโถม ๚ 
๙ - วัวพันหลัก 
๏ เจ้าเป็นเช่นดั่งแม้น.........................มุกมณี 
มณีที่แม่เจ้าพลี...................................แผ่ให้ 
ให้ยายยึดฝากผี...................................เผาศพ 
ศพเน่าไม่เปล่าไร้................................ร่างสิ้นดินถม ๚ 
๑๐ 
๏ จะถนอมจะกล่อมเกลี้ยง...................เกลาใจ 
รู้จักรักพงไพร....................................แผ่นหล้า 
เกิดดงไม่หลงไกล...............................กลายถิ่น 
กลายเผ่าเฝ้าฝันคว้า...........................ไขว่ค้นจนหลง ๚๛				
comments powered by Disqus
  • ม้าก้านกล้วย

    26 กุมภาพันธ์ 2545 21:03 น. - comment id 37463

    หมอจ๋า คำที่ใช้เรียกสิ่งที่เหนือกว่า สุดยอดเนี่ย มันคำอะไรจ๊ะ จะเอามาเรียกโคลงบทนี้ น่ะ
  • ผีเสื้อปีกบางฯ

    26 กุมภาพันธ์ 2545 21:15 น. - comment id 37469

    ตามมาอ่านค่ะ...คุณหมอ 
    เหนือสุดยอดจริงๆ   ^_^
  • คะน้า

    26 กุมภาพันธ์ 2545 21:48 น. - comment id 37478

    ยกนี้วให้เลยค่ะสุดยอด
  • ไม้เก็ด

    26 กุมภาพันธ์ 2545 23:02 น. - comment id 37489

    สุดยอดยกกำลัง 2 ครับ
  • อัครโชค

    27 กุมภาพันธ์ 2545 00:27 น. - comment id 37498

    ชอบจังเลย..
  • ทะเลขวัญ

    27 กุมภาพันธ์ 2545 02:21 น. - comment id 37520

    ยอดเยี่ยมยุทธกวีไทยโพเอมเพื่อชีวีเพื่อชีวิตไงคะ ด้วยรักและศรัทธาเสมอมาค่ะ
  • ธนรัฐ สวัสดิชัย

    27 กุมภาพันธ์ 2545 03:03 น. - comment id 37525

    สุดบรรยายเลยจ้า
  • ตะวัน

    27 กุมภาพันธ์ 2545 21:20 น. - comment id 37667

    โตเล่นหางนี่คืออะไรเหรอครับ
  • วฤก

    27 กุมภาพันธ์ 2545 22:22 น. - comment id 37674

    โตเล่นหาง นาคบริพันธ์ และวัวพันหลักเป็นชื่อกลบทครับ
    โตเล่นหาง ... บังคับสัมผัสสระคำที่ ๔ กับ ๕ และสัมผัสอักษรคำที่ ๕ กับ ๖
    นาคบริพันธ์ ..บังคับซ้ำสองคำท้ายวรรค กับสองคำต้นวรรคถัดไป โดยคำแรกซ้ำคำ คำที่สองซ้ำอักษร
    
  • วฤก

    27 กุมภาพันธ์ 2545 22:23 น. - comment id 37676

    ส่วน วัวพันหลัก .... บังคับซ้ำคำท้ายวรรค กับคำแรกของวรรคถัดไป ครับผม ...
  • แก้วรัดเกล้า

    28 กุมภาพันธ์ 2545 02:31 น. - comment id 37725

    สุดยอดเลยคะ เหนือคำบรรยายอย่างที่ทุกคนว่าเลยค่ะ
    

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน