ใจของฉันนั้นรู้ดีมีคำตอบ
รัก เกลียด ชอบเบื่อหน่ายเร้นกายหนี
รู้พันผูกปลูกสมัครสามัคคี
รู้หน้าที่สิทธิ์ของใจใช่ลืมตน
ทำวันนี้ดีที่สุดมิหยุดยั้ง
หรือหันหลังเพราะน้อยใจในคำก่น
ก็จะเอาอะไรวัดใจคน
ต่างเหตุผลกลนัยที่ใจมี
ใช่หยั่งรู้ดินฟ้ามหาสมุทร
เป็นมนุษย์ยุดกิเลสไว้ไม่หน่ายหนี
คาบพระธรรมนำมาบอกหลอกปรานี
หวังแต้มสีสาดคาวร้อยร้าวใจ
หากปลงได้ไฟกิเลสเศษกระสันต์
ร้อยจำนรรจ์เนื้อโง่งงและหลงใหล
คงสงบจบปล่อยวางถูกทางไป
โลกทั้งใบคงสดสวยด้วยความดี.
22 กุมภาพันธ์ 2552 09:34 น. - comment id 954020
ผมว่าไม่เสมอไปนะคับที่ว่าใจของเรารู้ดีไปเสียทุกครั้งทุกเรื่อง เพราะเราเรายังมีอัตตา ที่คิดว่าเราเข้าใจตัวเราและคิดว่าคนอื่นเข้าใจเรา สิ่งที่รู้ก็เพียงสิ่งที่ใจเราปรุงแต่งขึ้นให้ เหมาะกับสภาพความรู้สึกตอนนั้น สงสัยเขียนยาวไป เพียงความเห็นนะคับ

22 กุมภาพันธ์ 2552 12:53 น. - comment id 954058
ขอบคุณค่ะคุณวิทย์ ศิริ ที่แสดงความคิดเห็น.....เปิดใจยอมรับฟังค่ะ...

22 กุมภาพันธ์ 2552 19:42 น. - comment id 954204
ดีใจด้วยนะคะที่รู้ใจตัวเอง หายากมากค่ะ แบบนี้
