นิทานเก่า เล่ามา ตาจำได้ หญิงชรา ป่วยไข้ ไม่สุขสม ร่างสั่นเทา มองไป ไม่น่าชม ข่นอารมณ์ ลูกสะใภ้ มิใยดี กินอาหาร หกเลอะ เปรอะไปทั่ว ชังแม่ผัว มากเหลือ เบื่อจริงนี่ ทำชามข้าว แตกไป ก็หลายที เลือกชามที่ บิ่นและเก่า เอาให้ใช้ หยิงชรา พยายาม ทำตามหมาย ห่วงลูกชาย จริงแท้ อยากแก้ไข เมื่อกินข้าว จึงนาง ห่างออกไป มิอยากให้ ขุ่นข้อง หมองทุกคน หลานถูกสอน เอาไว้ ให้เกลียดย่า แต่ดูว่า หลานนี้ มีเหตุผล เพราะย่าป่วย เจ็บไข้ ได้ทุกข์ทน ฟังแม่บ่น ก็เมย ทำเฉยชา จะเตือนใจ ให้แม่ แกได้รู้ ย่าเป็นผู้ เคยการุณย์ ทรงคุณค่า อยากให้แม่ เปลี่ยนใจ ทำไงนา บอกเรื่องย่า หนูหนอ ขอดูแล เพราะชามเก่า แตกไป เกือบไม่เหลือ ห่วงก็เมื่อ ตอนถึง ซึ่งคราแม่ อายุมาก เมื่อชรา ถ้างอแง หนูคงแย่ หาสิ่งใด ใส่ให้กิน
คนกรุงศรี 14 พ.ค. 2554 21:47 น. - ID 140219 
1855
0
0
15 พฤษภาคม 2554 12:24 น. - comment id 1194154
สวัสดีครับแวะมาทักทายครับ ไว้ว่างๆเจอกันที่โลตัสบางปะอินนะครับ
16 พฤษภาคม 2554 07:45 น. - comment id 1194195
ถึงเวลาคนเราก็ต้องแก่ชรา เหมือนกันทุกคน คนแก่ไม่ใช่คนไร้ค่า ควรให้ความดูแล และเอาใจใส่ ขอบคุณสำหรับ นิทานดีๆ อีกเรื่องครับ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
