ตะบันตะแบง.. แสร้งเสเท่ผิวเผิน หน้างกเงิ่นเดินหาเสียงไม่เกี่ยงหนี ทั้งขี่ควายไถนาอวดท่าดี ออกทีวีมีบทตอน.. ละครการเมือง ! สร้างภาพ สร้างภพประจบลิ้น มือคลุกดินกินคลุกโคลน เป็นคนเชื่อง จับแก้มได้แถมให้จูบ ลูบไม่เคือง แต้มกระเตื้อง เปลืองตัวทนบ่นหลังไมค์ ยอมจิตตก ระหกระเหินเดินเข้าตรอก เคยตะคอกหมาขี้เรื้อนเปื้อนรถใหม่ วางมาดหรูข่มขู่ลั่น หมาบ้านใคร ? จำต้องฝืนกลืนน้ำลาย ไหว้บ้านนี้ ฟรีทุกอย่าง จะสร้างเสริมเพิ่มไม่ลด เอาอะไรทูนให้หมด ตดก่อนขี้ หอมจนเคลิ้มเริ่มอยากได้ ใคร่อยากมี เป็นเศรษฐี คราวนี้แน่ ไม่แชเชือน พอชนะ..ก็ละทิ้งนิ่งหดหาย แห่เข้าไปในสภากล้ากลบเกลื่อน นโยบายขายความคิดก็บิดเบือน กินบนเรือนขี้ค้างคา อย่างน่าอาย ตะบี้ตะบัน แบ่งหั่นปันเค้กชิ้น ตะกละกิน รุมตะกลามพุงหลามใหญ่ ทิ้งรากหญ้า ที่กาให้ได้เป็นนาย ไม่ย่างกราย หายเหมือนตด..หมดละคร ! แล้วก็ย้อน มาฉายใหม่ในบทเดิม..(ไม่เคยจำ)
ศรีสมภพ 9 มิ.ย. 2554 11:34 น. - ID 140573 
1222
1
0
10 มิถุนายน 2554 11:54 น. - comment id 1198496
สะใจ... สะท้อนอารมณ์สังคมได้ดี
10 มิถุนายน 2554 11:55 น. - comment id 1198497
เล่นคำได้เฉียบเลยค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
