เจ้าดำ

ผ.อ.สมพิศ

ก็เกเร เฉไฉ ตามวัยเด็ก
ตั้งแต่เล็ก เติบใหญ่ ไร้พ่อแม่
อยู่ในแหล่ง ชุมชน คนจอแจ
กับย่าแก่ สองคน ทนอยู่ไป

เก็บขยะ เยอะก็ พอได้อิ่ม
แต่รอยยิ้ม ยังอยู่ ดูซื่อใส
มาโรงเรียน มิขาด ประหลาดใจ
ข้าวกลางวัน มีให้ มันได้กิน

ไร้หลักฐาน การเรียน ทะเบียนราษฎร์
เหมือนต่างชาติ จรจัด คนพลัดถิ่น
เคยสอนว่า อย่าท้อ ต่อชีวิน
หลังได้ยิน มั่วสุม กลุ่มค้ายา

รับจ้างส่ง ก็ได้ เงินใช้สอย
ตำรวจคอย ไต่ถาม เที่ยวตามล่า
เห็นหายไป หลายวัน มันไม่มา
สืบถามหา ข่าวคราว ของเจ้าดำ

เปิดภาคเรียน ปีใหม่ ไม่เห็นแล้ว
ไร้วี่แวว มองหา เด็กคลาคล่ำ
หลายวันจ้อง มองดู อยู่ประจำ
เจ้าเพื่อนนำ ข่าวเล่า ให้เราฟัง

เจ้าดำอยู่ สถาน บ้านพินิจ
เพื่อนสนิท ให้ดำ ทำตามสั่ง
แค่ส่งยา ไม่ยาก อยากมีตังค์
แต่ครั้งหลัง ตำรวจล่อ ขอซื้อยา
				
comments powered by Disqus

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน