๐ มองดูแหวน..แทนใจ..พี่ให้น้อง เพื่อจับจอง..ห้องใจ..จนไหวหวาม เมื่อแรกได้..ให้สุข..ในทุกยาม แทนถ้อยความ..แห่งรัก..และภักดี ๐ แหวนหยกเขียว..เกี่ยวใจ..ยามไกลห่าง บอกให้นาง..วางใจ..มั่นในพี่ จะจัดแจง..แต่งน้อง..ในสองปี จนวันนี้..พี่ไย..ยังไม่มา ๐ ไปทำงาน..นานปี..พี่ไม่กลับ นางนั่งนับ..วันคอย..ละห้อยหา รักษาร่าง..นางนี้..คอยพี่ยา จนตี.นกา..มาเยือน..เกลื่อนหน้าไป ๐ อี“บัวผัน“..วันนี้..มีลูกสอง นัง“บัวตอง“..น้อง“หมู“..ลูกผู้ใหญ่ ครู“เพ็ญศรี“..พี่“วรรณ“..อี“ขวัญใจ“ วันนี่ไซร้..ได้ผัว..ถ้วนทั่วกัน ๐ นางต้องเพลิน..เดินสาย..งานหลายแห่ง ช่วยงานแต่ง..ใส่ซอง..ซื้อของขวัญ ของชำร่วย..สวยสะ..สาระพัน วันนี้นั้น..มันกอง..เต็มห้องนาง ๐ เพราะแหวนน้อย..วงนี้..ของพี่นั้น มันกีดกัน..เหล่าชาย..ให้หายห่าง ต่างหลบลี้..หนีหน้า..จนซาจาง คงต้องค้าง..กลางลาน..บ้านคานทอง ๐ นางละห้อย..คอยพี่..หลายปีผ่าน เคยสคราญ..ปานแย้ม..กลับแกมหมอง เนื้อหนังย่น..จนยาน..คนคร้านมอง เพราะแหวนจอง..ของอ้าย..ทำร้ายเอา ๐ ได้แต่ฝัน..วันหวาน..บนคานนี้ ได้แต่งพี่..นี้นั้น..คงวันเผา รอฟังข่าว..เช้าเย็น..ไม่เห็นเงา จนใครเขา..เย้า-หยัน..ฝันมลาย ๐ เด็กเคยเพรียก..เรียก"พี่"..วันนี้"ป้า" รอพี่ยา..มาขอ..ก็รอหาย ผ่านอีกปี..ที่เห็น..คงเป็น"ยาย" ตกเป็นม่าย..ขันหมาก..บนซากคาน ๐ จึงฝากกลอน..วอนว่า..ส่งหาพี่ แหวนสักขี..ที่ให้..ก่อนไกลบ้าน วันนี้ถูก..ผูกห้อย..ร้อยประจาน บนคอหมา..หน้าลาน..วัดบ้านเรา.๚ะ๛
victoriasecret 16 ก.ย. 2554 21:09 น. - ID 141798 
2001
0
0
16 กันยายน 2554 21:36 น. - comment id 1208245
เธอซื่อสัตย์อย่างนี้ ถ้าเขา เขาคงดีใจ หรือไม่ก็เสียใจ
17 กันยายน 2554 00:26 น. - comment id 1208251
น้องนางเอ๋ยพี่ไม่เคยลืมเรื่องแหวน ยึดเป็นแกนนำชีวิตพิชิตโชค ต้องขอโทษทำให้น้องต้องเศร้าโศก เหตุเพราะโลกวิวัฒนาการ พี่มาอยู่เมืองกรุงมุ่งหาเงิน ทำงานเพลินปล่อยใจไร้แก่นสาร ไปหลงลมจมปลักจนดักดาน ถูกแม่ม่ายข้างบ้านเขาหลอกกิน แรกปรนเปรอเผลอไผลไม่ยั้งคิด พอนานเข้าตามติดเป็นนิจสิน จะไปไหนไปด้วยช่วยทั้งสิ้น เป็นอาจินต์หลบลี้หนีไม่ทัน แก่คราวแม่แลไปทำใจหาย อยากให้ตายก็ไม่ตายดังที่ฝัน แต่กลับกวนยวนยั่วผัวทุกวัน ยิ่งเสียกว่าแมลงวันตอมอาจม จะกลับไปหานางที่ร้างไกล กลับไม่ได้ดวงจิตคิดยิ่งขม ต้องทนทุกข์เรื่อยไปใจระทม เกินจะข่มความเศร้ามาเนานาน อนุญาติให้นางจงขว้างแหวน เงื้อเขวี้ยงให้สุดแขนเพื่อล้างผลาญ อย่างเก็บไว้รกคอหมาชาวบ้าน ลืมตำนานแหวนหยกเขียว..มันเสียวใจ อิอิ ไว้เมียตายเมื่อไหร่จะกับมา เหนียงยานก็ยังรักกันได้ อิอิ
17 กันยายน 2554 00:28 น. - comment id 1208252
ข้างบนน่ะ ฤกษ์ ชัยพฤกษ์ ทำไมเหลือแค่ ฤ ก็ไม่ทราบ อิอิ
17 กันยายน 2554 00:32 น. - comment id 1208253
เปงอารายกานนนนนนนนนนนน..... มีอารายก็คุยกานเอาเซ่
17 กันยายน 2554 01:18 น. - comment id 1208254
เอ้ยๆๆๆๆๆ กลอนก็มีสาระดีหรอก แต่พาดพุงตรงแหล่งที่มา เด่วปั๊ดเหนี่ยวพุงแตกเลยน้า จะโดนมิใช่น้อยยยยย ไม่ใช่น้ามีโดนแน่... ทะลึ่งแระน้า..เด่วบุกถึงชุมพรเลยดีมะ
โอ้่...จอจย์....เกิดเป็นคนสวยเลือกได้นี่ลำบากใจจัง...คริคริ
17 กันยายน 2554 07:03 น. - comment id 1208260
เคยเห็นแหวนที่ใส่เหมือนกัน แต่ไม่รู้ประวัติของแหวน เพียงแต่นึกในใจว่าเป็นกระทิง เอ้ย กระเทย ยังมีคนมาหมั่นได้ ถือว่าโชคดีหลายๆอนึ่ง นอกจากแหวน ยังมีกำไล สร้องคอ ต่างหู ตุ๊กตา ภาพถ่าย เสื้อ กางเกง ถุงน่อง รองเท้า ฯลฯ ที่เป็นของแทนใจอีกเยอะ แต่แทนใจใครใครบ้าง อันนี้ไปคิดกันเอง
17 กันยายน 2554 08:52 น. - comment id 1208267
มองดูแหวนแทนทรวงดังบ่วงบาศก์ สุดอนาถหลงคำจึงช้ำขม เฝ้าแต่รอและคอยบนรอยตรม ใจระทมคอยพี่ทุกวี่วัน จากคืนวันผันเดือนจนเคลื่อยคล้อย เฝ้ารอคอยผ่านปีที่ผกผัน มองนิ้วนางข้างซ้ายให้จาบัลย์ หยกเขียวนั้นทำน้องให้หมองใจ จะเอาไปจำนำก็ลำบาก ไม่รับฝากบอกทรัพย์เกินรับไหว ไร้ราคาค่างวดร้าวรวดใน แหวนอะไรแค่หินสิ้นราคา โถ! นี่เราโง่เง่าเศร้าใจแท้ รอจนแก่..เหนียงห้อยเฝ้าคอยหา แหวนแทนใจดวงนี้พี่ให้มา ขว้างหัวหมา..หมายังเมินเกินรับเอา พอกันทีหยกเขียวเสียวหัวอก ไม่ตลกสักนิดพาจิตเขลา เสียเวลาฮาเฮเสสรวลเรา เสียเวลามึนเมาเพราะเฝ้ารอ ต่อแต่นี้ภักดีที่พี่สิงห์ รักแท้จริงไม่ลวงดวงใจหนอ รักสับปลับกลับกลอกขอบอกพอ ไม่เคยง้อ..ขอตายที่ชายคาน อิอิ มีข้อฟามมาว่ให้ช่วยหน่อย อิอิ เลยมาช่วยตามคำขอ...ช่วยซ้ำ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
