ภุชงคปยาตฉันท์ ๑๒ ๏ ตะกายหมายจะมีศักดิ์...........................มิหยุดพักและผ่อนถอน ระลึกว่าณรงค์รอน....................................มล้างราบอรินทร์ลาญ ๚ ๏ จะเยื้อแย่งและแข่งคว้า.........................มินำพาพระธรรมขาน มิรู้บาปและกรรมดาล...............................สนองสู่พบูตน ๚ ๏ ประสบยศและยิ่งศักดิ์...........................พะวงนักจะเหหน สถิตไว้ไฉนทน.........................................ระแวงคนจะปล้นปลง ๚ ๏ สดับเสียงเผดียงคำ................................มนัสด่ำกถาหลง ละเมอเพ้อเสมือนดง................................พนัสค้อมและอ้อมลาญ ๚ ๏ ตริว่าวาสนาตน.....................................ทะลักล้นสกลขาน เสมอข้ารึเปรียบปาน................................ประดุจเทพพิมานแมน ๚ ๏ ตะกายหมายจะมีศักดิ์...........................ระดมหนักอุบายแสน จะเยื้อแย่งและเหยียบแทน.......................มิรู้การณ์จะผลาญใคร ๚ ๛
วฤก 18 มิ.ย. 2545 00:04 น. - ID 16819 
1433
1
0
18 มิถุนายน 2545 04:37 น. - comment id 56138
โอยยยยยย ต้องแปลอยู่นานเลยค่ะ ^_^
18 มิถุนายน 2545 10:15 น. - comment id 56162
ศัพท์หรูเกินความสามารถข้าน้อย ต้องคอยเปิดปทานานุกรมแทบทุกคำ แหะ แหะ
18 มิถุนายน 2545 11:44 น. - comment id 56166
อำนาจอาจจะพอแข่งหรือแย่งกันได้แต่ วาสนานี่คงจะไม่ได้เนาะต่อให้พยายามแค่ไหนก็คงไม่มีทาง (o^___^o) คล้ายๆกับคนที่ บุญมีแต่กรรมมาบัง (ป่าวนะ?)
18 มิถุนายน 2545 23:02 น. - comment id 56300
นี่สิ ถึงจะเป็นเสาหลักของวงการกวีในวันหน้า
20 มิถุนายน 2545 15:10 น. - comment id 56679
ความแตกฉานทางภาษาที่สรรหาคำต่าง ๆ มาประกอบเป็นฉันท์นี้ ได้เรื่องเหมือนกันนะคะพี่วฤก ต้องแปลไทยเป็นไทยกับยกใหญ่เชียว^_^
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
