นั่งนับวันผ่านเดือน ให้เวลาคล้อยเคลื่อนหมุนเวียนเปลี่ยน ย้ำ ย้ำ กับหัวใจว่ามันไม่เคยเจียม ทุกวันนี้เลยเต็มเปี่ยมด้วยน้ำตา
จัน 15 ส.ค. 2544 01:45 น. - ID 2587 
683
0
0
15 สิงหาคม 2544 03:43 น. - comment id 8625
รักเอยชื่นเชยชูใจ บัดนี้รักห่างร้างไกล ให้คำนึง รักเป็นอย่างไรไปถึง ข้ายังคะนึง อยู่มิวาย ชะเอิงเอย
15 สิงหาคม 2544 04:42 น. - comment id 8631
เอาผ้าห่มแทนผ้าเช็ดหน้า เอาโองมารองดีใหมครับพี่จัน อิ อิ อิ 5 5 5 เพราะมากครับ
15 สิงหาคม 2544 05:00 น. - comment id 8635
ทั้งปี... ทำไม เวลาเศร้าต้องร้องไห้อ่ะ ... หัวเราะดีก่าอีก จะได้สบายใจ ฮิฮิฮิฮิ
15 สิงหาคม 2544 13:22 น. - comment id 8686
อ่า.....ผ้าเช็ดหน้ากับถังน้ำจะพอเหรอ...จัน....อิอิ กลอนน่ะเศร้า แต่พออ่านโน๊ตแล้วอดแซวไม่ได้ซะนี่....คิกคิก
16 สิงหาคม 2544 04:08 น. - comment id 8702
เลือกแต่รูปนี้ ใจไม่ค่อยดีเลย คือจะบอกว่าให้กลับไปอ่าน ยา อย่า ย้า คุณวฤกมาตอบต่อท้าย ใบไผ่ หมดคำอธิบายที่ดี ยกให้คุณวฤก ถ้าจะกรุณาตอบ จะเป็นพระคุณยิ่ง
16 สิงหาคม 2544 08:16 น. - comment id 8733
เศร้าอ่าค่ะ ..........แต่โน้ตน่ารักดีมีถังน้ำด้วย
16 สิงหาคม 2544 09:39 น. - comment id 8746
อิอิ ชอบจัง
16 สิงหาคม 2544 10:23 น. - comment id 8761
น่ารักดีค่ะ เพราะด้วยค่ะแต่ก็ออกเศร้านะคะน้ำตาออกมาเต็มกะละมังเลยค่ะ อิอิอิ
16 สิงหาคม 2544 23:28 น. - comment id 8798
ทำไมชีวิตถึงเศร้าจังจ๊ะ
17 สิงหาคม 2544 07:27 น. - comment id 8840
ทั้งถัง/กะละมัง/โองแถมขวดไว้ใส่น้ำตาอีกใบละกันจ้ะจันจ๋า^_^เศร้าแต่อย่าให้ความเศร้าทำร้ายเรานะ อกกว้างๆ บวกไออุ่นจากน้องน้อยคนนี้ยังว่าง ให้บริการซบได้ตลอด24ช.ม.นะขอรับพี่จัน
21 สิงหาคม 2544 09:19 น. - comment id 9227
รักเอ่ยอยู่แห่งไหนหนา จากไปไหนหนา รักเอย
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
