ความทุกข์เด็กสายวิทย์

เม็ดซายน์


 ความทุกข์ของเด็กวิทย์ 
เพิ่งรู้ว่าเด็กวิทย์มีชีวิตไม่ราบรื่น 
ได้นอนไม่กี่ตื่นเพราะเรียนหนักอึ้ง
ไม่ใช่ ซูเปอร์แมน กินแรงเยอร์ บินเอาของไปตึ๊ง
เลยรู้ซึ้งถึงความเป็นไปในวิทยากร
เรียนเข้าไป ฟิสิกส์,เคมี,ชีวะเราก็อุตสาหะเรียนจนหัวเบอะบาน
ถ้าแทนข้าวได้คงกินเป็นอาหาร
ถ้าเป็นจักรยานก็คงถีบไปจนตาย 
นั่งอ่านนั่งท่องร้องเป็นเพลง
ช่างครื้นเครงคล้ายบ้าชีวาสลาย 
พอสอบเมื่อไรหัวใจแทบวอดวาย
สอบเสร็จอยากฆ่าตัวตายเพราะคะแนนแบนติดดิน 
กลายเป็นคนหลังเขาเขตเงาฝน
เจอผู้คนหน้าเป็นโมเลกุลฮีโมโกลบิน
ไม่เคยดูหนัง ฟังเพลงก็ไม่ได้ยิน
เพราะทุกสถานถิ่นมีแต่เรียนกับเรียน 
				
comments powered by Disqus
  • yuki

    29 เมษายน 2546 20:01 น. - comment id 133062

    ขนาดนั้นเลยเหรอ
    
    โชคดีจังที่เราไม่เรียน วิทย์ - คณิต 
     
    อิอิอิ
  • แนน

    4 พฤษภาคม 2546 21:28 น. - comment id 135286

    น่าสงสารจัง
  • ยุงลาย

    5 พฤษภาคม 2546 00:56 น. - comment id 135373

    เราก็เรียนสายวิทย์  แต่ไม่เคร่งครัดขนาดนั้น
    แต่ว่า...ไอ้เรื่องคะแนนมันแสนจะตอกย้ำ
    มันชอกช้ำน่าขย่ำเข้าใจไหม
    ขนาดลอกเพื่อนทุกข้อยังบรรลัย
    ไม่เข้าใจใครตรวจผิดหรือลอกผิดเอง
    

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน