ความไม่รู้พอ

ธันดร

กุหลาบงาบผลิดอกออกเกษร   
หมู่ภมรรอนลงดงน้ำหวาน
ดูดดื่มกินดั่งถวิลมาพบพาน    
ได้สำราญหวานลิ้นกินสมใจ
พอสมใจไปจรลีจาก               
แล้วกลับฝากกลีบใบที่เหี่ยวไว้
กลับลอยลมบินถลาหาดอกใหม่ 
คล้ายอะไรมนุษย์แน่ไม่รู้พอ				
comments powered by Disqus
  • ช็อกโกแล็ต

    16 ตุลาคม 2547 16:49 น. - comment id 352205

    อ่า นัสตั้งไม่เก่งจ้ะด้วยสิ
    เอาเปงว่าเข้ามาอ่านแระกันค่ะ^^
    ได้ข้อคิดกลับไปด้วยน๊อออ
    แต่มนุษย์บางคนก้อไม่เปงอย่างนั้นน๊อ ^o^
  • extreme life

    16 ตุลาคม 2547 20:05 น. - comment id 352261

    กลอนนี้ชื่อผึ้งน้อยเจ้าร้อยรัก
    ดียิ่งนักเปรียบเปรยที่เคยเห็น
    เป็นกลอนดีมีความหมายในความเย็น
    เป็นกลอนเด่นปรัชญาหายากจริง
    
    ผึ้งก็ไม่รู้จักพอแฮะ ^o^
  • ธันดร

    17 ตุลาคม 2547 09:05 น. - comment id 352421

    ขอคุณในความคิดเห็นครับ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน