หลงเทิดทูนบูชา ในวาจาอันแสนหวาน เคลิบเคล้มตรึงดวงมาน ประสบการณ์ห่างชั้นเชิง ยกย่องว่าสูงส่ง เปรียบดังหงส์หลงระเริง จิตเตลิดเปิดเปิง ลงกองเพลิงเริงโลกีย์ พลีกายถวายหัว เอาเนื้อตัวกลั้วราคี เปลือยกายเปลือยฤดี พรหมจารีย์ฉีกกระจาย ความรักหรือความใคร่ แต่หัวใจหิวกระหาย สวาทมิคลาดคลาย ใช้ร่างกายกลั้วกามา บุปผาแย้มกลีบยวน ดั่งเชื้อชวนภุมรา เกสรสวยบาดตา มีหรือว่าจะรั้งรอ โลมเลียและเกาะกิน ละเลงลิ้นลามทั้งช่อ หวานล้ำฉ่ำลำคอ จนเพียงพอแล้วบินหนี สูญเสียสิ้นความสาว ความรวดร้าวเข้าแทนที่ กระเขาทำซ้ำย่ำยี หมดราศีมิเหลือเลย ผ่านกันอีกกี่คน จะยอมทนหรือนิ่งเฉย หรือผ่านแล้วผ่านเลย เซ่นสังเวยจนเคยชิน
ช่อมะไฟ 5 ก.ค. 2548 16:52 น. - ID 78179 
1219
3
0
5 กรกฎาคม 2548 17:23 น. - comment id 488479
ปล่อยใครกระโดดมาหละค่ะ ผู้หญิงไร้เงายังไม่เห็นสักคนเลย อิอิ
5 กรกฎาคม 2548 17:27 น. - comment id 488481
ยกห่วงแป้นรองโดดมารับคะ อุ๊ยหวาดเสียว....เกิดโดดออกมาพลาด เป็น เจ้าหญิง เจ้าชายนิทรา ไม่มีใครไปดูแลนะคะ สงสัยเผ่าชอกีต้มน้ำเดือดแรงไปหน่อย แวะมาอ่านค่ะอิอิ
5 กรกฎาคม 2548 17:57 น. - comment id 488538
ห่าน หงส์ หลงจากฟ้า หรือ ไก่ กา เดรัจฉาน มนุษย์ .. สุดต้านทาน มนต์ดลดาลกามารมย์ ความรัก คือ ความใคร่ นิยามใจ .. ยามเสพย์สม ความรัก คือ อารมณ์ นิยามคม .. โลกโลกีย์
5 กรกฎาคม 2548 19:52 น. - comment id 488572
พลีกายหมายสังเวย เพื่อชดเชยสิ่งโหยหา ความรักในโลกา หรือมีค่าเพียงโลกีย์ ชีวิตมิสิ้นสุด ยากจะหยุดอยู่กับที่ เวลาและวารี ไม่เคยที่จะคอยใคร โหยหาแต่ความรัก ผูกสมัครอย่าผลักไส รับรักเข้าห้องใจ พลีใจกายให้เธอครอง ไปๆมาๆรู้สึกจะงงเองค่ะ
5 กรกฎาคม 2548 22:31 น. - comment id 488601
ถวายกายเพื่อยื้อซื้อใจเขา เป็นความคิดงี่เง่าเขาหรือเห็น ทั้งกาย-ใจถูกขยี้พรหมจารีย์กระเด็น เขาก็เผ่นไปโลดแล้วโทษใคร หายใจเข้าจนลืมหายใจออกหรือครับ คุณช่อ เห็นแล้วอึดอัดปั๋ง
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
