สังคมถูกข่มขืน มิอาจฝืนยืนเผชิญ มนุษย์เร่งรุดเดิน ประเมินทบงบประมาณ เส้นสายเครือข่ายล้อม จำออมชอมยอมดักดาน ยุ่งยากหากทัดทาน ภัยจะเกิดไม่เลิศลอย ต้องรับจับแนวร่วม เป็นส่วนรวมสวมรูปรอย ผีบ้านผีป่าพลอย คอยสิงสู่หดหู่จัง ขัดขืนยืนไม่ติด อ่อนน้อมชิดปิดความชัง กังวลปนระวัง เกรงอำนาจชาติกาลี ฮึดสู้รู้ว่าพ่าย คงถูกป้ายหลายคดี ทางลอดปลอดภัยมี ต้องเข้าด้วยช่วยคนพาล คือคำสารภาพ ใช่ใจบาปกราบสาบาน จำต้องเกี่ยวข้องงาน เป็นปลาเน่าเข้าตำรา
สุกรวดี 20 ต.ค. 2548 17:45 น. - ID 82643 
1049
5
0
21 ตุลาคม 2548 12:37 น. - comment id 529176
21 ตุลาคม 2548 22:36 น. - comment id 529374
กินข้าวหม้อเดียวกัน แต่อาจจะชอบกับข้าวคนละอย่างนะ คุณกุ้ง แหะ แหะ ป้าหมู .. สวัสดีค่ะ
21 ตุลาคม 2548 09:56 น. - comment id 529498
สำเนียงม่วน สำนวนชัด สะท้อนความจริงได้โดนใจ
24 ตุลาคม 2548 17:16 น. - comment id 529563
คุณอัลมิตรา lเป็นแรงใจให้กันวันเหงาเหงา เป็นร่มเงาต้นไม้ให้พักผ่อน ยามที่เหนื่อยเมื่อยล้าเชิญมานอน มาเขียนกลอนร่วมกันเพื่อบันเทิง หลายวันไม่ได้เปิดดูเพราะตกกระดานไปแล้ว....
21 ตุลาคม 2548 14:08 น. - comment id 530972
กินข้าวหม้อเดียวกัน....ก็ต้องหวานอมขมกลืนกันไปน่ะค่ะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ..
20 ตุลาคม 2548 21:41 น. - comment id 531699
นั่นแล้วค่ะ เขียนได้ลึกซึ้ง ไม่อยากร่วมพวกพาล แต่ก้จำเป็นแบบเข้าเมืองตาหลิ่ว ต้องหลิ่วตาตาม ไม่งั้นก็เตะก้านคอกัน แหะ แหะ เขียนได้น่าอ่านมากค่ะ วันก่อนเห็นกลอนคุณแต่โอ๊ย มีไร ยุ่งๆๆๆเยอะแยะไม่ได้ตอบค่ะ ดีใจที่ได้พบนะคะ
20 ตุลาคม 2548 18:28 น. - comment id 535694
:)
21 ตุลาคม 2548 08:28 น. - comment id 535887
เขียนได้ดีมาก ค่ะ
20 ตุลาคม 2548 18:16 น. - comment id 535898
แวะมาอ่านครับผม
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
