นิ่งเสียเถิดนะน้องอย่าร้องไห้ แม้น้ำตาเจ้าหลั่งไหลเป็นสายสร้อย ดอกกุหลาบหรือผลิได้ในกองพลอย สักกลีบน้อยหนึ่งหวังยังไม่มี ความรักคืออะไรในเรือนแหวน เขามอบแทนกายใจไว้ที่นี่ รอบเรือนร้างรังร้ายไร้ชีวี ประดับแก้วอัญมณีไว้บนนั้น หยดหยาดน้ำจากตาอันพร่าพร่าง คลอดวงตาฝ้าฟางเขาสร้างฝัน เป็นหยาดเพชรเล่นไฟไปวันวัน เห็นนรกเป็นสวรรค์ไม่รู้ตัว เจ้านกน้อยในกรงทองของพี่เอ๋ย เมื่อก่อนเคยร่อนบินทุกถิ่นทั่ว ถูกถ่วงทองสองขาเสียน่ากลัว ครอบหูหัวบินขืนไม่ขึ้นแล้ว
ม้าลาย 27 เม.ย. 2549 17:14 น. - ID 88750 
2594
10
0
27 เมษายน 2549 17:44 น. - comment id 573715
ตอบคำพี่ชีวิตขีดไม่ได้ เมื่อมีใครกองแหวนแทนก่องแก้ว ใช่ว่าน้องยอมรับกับพลอยแพรว แต่ไร้แววดิ้นรน .. จากกลลวง ด้วยพระคุณคุ้มหัวเขาทวงได้ เกินคำใดอ้างเอ่ยจึงเลยล่วง เขาจึงจับนกน้อยเข้ากรงกลวง โถมเงินถ่วงเป็นบุญคุณคุ้มตัวตน น้ำตาไหลใช่เป็นแก้วเก็จเพชร แต่จะเล็ดทีละนิดทีละหน จำต้องกลั้นหวั่นไหวใจต้องทน ไม่ให้ล้นเอ่อออกทางแววตา พี่อาจพ้อว่าน้องหลงกองทรัพย์ ต้องยอมรับชะตากรรมอันล้ำค่า เลือกไม่ได้หรอกชีวิต นะ พี่ยา ขอพี่อย่าประณามความเลวน้อง
27 เมษายน 2549 18:21 น. - comment id 573716
พันธนาการหัวใจใครผูกมัด ดั่งโซ่รัดตีตรวนล้วนกักขัง อยากปลดแอกแหกคอกออกจากรัง กลับถูกรั้งยื้อยุดฉุดกลับคืน วางกฏกรอบขอบเขตขีดเส้นกัก ดุจกับดักกั้นไว้มิให้ฝืน กรงทองครอบชอกช้ำสุดกล้ำกลืน จะขัดขืนอย่างไรไร้หนทาง อย่าลืมเลือนบางสิ่งนะเจ้ากลอย คำที่คอยบอกย้ำยามรุ่งสาง ถึงทะเลผาสูงมุ่งคั่นกลาง แค่เส้นบางควรกล้าท้าข้ามไป จิตเสรีมุ่งหมายจรดปลายฟ้า เพียงศรัทธามุ่งมั่นอย่าหวั่นไหว อันโซ่ตรวนจงปลดทั้งหมดไป แล้วเริ่มต้นหนใหม่ไร้พันธนาการ
28 เมษายน 2549 12:50 น. - comment id 573884
นึกถึงหนังจีนเรื่อง the promise .. นางเอกกลายเป็นนกน้อยในกรงทอง ตอนที่พระเอกพาเธอหนี เหมือนว่าเธอบินได้เลย ค่ะ
28 เมษายน 2549 12:51 น. - comment id 573885
ชอบทั้งคำ ่ทั้งความหมาย จริงๆ ค่ะ
30 เมษายน 2549 09:57 น. - comment id 573965
คุณบินเดี่ยวฯ :) พันธนาการหัวใจใครบังคับ โซ่หรือศัพท์ผูกไว้มิให้หนี ใช้ชีวิตหนึ่งชีวิตคิดดีดี โลกใบนี้เป็นของเราอยู่เท่าไร อุปสรรคกีดขวางหาทางฝ่า ทุกปัญหาแน่วแน่จะแก้ไข อิสรภาพตราบมีอยู่ที่ใจ ทุกวันใหม่ขอบฟ้ามีตะวัน ลองเปิดหูเปิดตาหาทางคิด ทุกหนทางชีวิตอย่าปิดกั้น ก้าวทุกก้าวจงกล้าจะฝ่าฟัน ทำความฝันให้เห็นเป็นความจริง มีชีีวิตเพื่อใช้ให้้้คุ้มค่า เกิดโตมานั้นยากลำบากยิ่ง ขอแค่อย่าถอดใจเอาไปทิ้ง สรรพสิ่งในโลกกว้างสร้างเพื่อเรา
1 พฤษภาคม 2549 09:14 น. - comment id 574090
คุณอัลมิตรา เรื่องของอิสรภาพกับความมั่นคงนี่พูดยากจริงๆนะ คนเปิดกรงให้ก็หายากอยู่แล้ว แต่ที่สำคัญกว่าคือนกที่ไม่ยอมบินออกจากกรงเองต่างหาก ยังไงความกลัวและความไม่รู้ก็ยังเป็นปัญหาสำคัญของมนุษย์ทุกยุคอยู่ดี ในอุดมคติเราพูดได้ทั้งนั้น แต่ความจริงก็คือ ใจมีความสุขไม่ได้ถ้ากายทุกข์ และกายมีความสุขไม่ได้ถ้าใจทุกข์ เรื่องเศร้ามหาอมตะนิรันดร์กาล :(
1 พฤษภาคม 2549 10:16 น. - comment id 574094
คุณ เพรง.พเยีย ขอบคุณครับ ความคิดเริ่มต้นเรื่อง ดอกกุหลาบไม่เกิดในกองเพชรพลอย นี่ได้มาจากการสนทนากับลุงเวทย์น่ะครับ :) ถ้าจะมองความเป็นจริงในธรรมชาติ คนกับต้นไม้ยังไงก็ไม่เหมือนกัน แต่พอคนไปคิดแทนต้นไม้ ก็จะได้คติชีวิตมากมาย อันเนื่องมาจากการใช้สัญญลักษณ์นั่นเอง นอกจากนี้ เรื่องเดียวกันยังมองได้อีกตั้งหลายมุม เช่น ถ้าถามว่า คุณๆผู้หญิงอยากได้ของขวัญจากแฟนเป็นดอกกุหลาบหรือเพชรมากกว่ากัน คนที่ก็ตอบตรงๆจะไม่คิดคำตอบนาน แต่บางตนก็ต้องคิดประดิษฐ์คำก่อนเพื่อให้คนฟังรู้สึกดี ทั้งที่เลือกไม่ยากอยู่แล้ว แต่ยุ่งตรงสมองมนุษย์อันซับซ้อนสร้างภาพนี่แหละ อิๆ
28 เมษายน 2549 18:31 น. - comment id 574234
นกน้อยในกรงทอง ได้แต่มองท้องฟ้ากว้าง อยากบินทิ้งถิ่นทาง แต่แตกต่างเส้นทางจริงถ้านกพูดได้ เขาต้องพูดว่า ปล่อยให้ฉันเป็นอิสระที อิอิ
28 เมษายน 2549 23:57 น. - comment id 574299
คุณปราณรดีพี่อาจพ้อว่าน้องหลงกองทรัพย์ ต้องยอมรับชะตากรรมอันล้ำค่า เลือกไม่ได้หรอกชีวิต นะ พี่ยา ขอพี่อย่าประณามความเลวน้อง ........................ ตอบคำน้องว่าชีวิตขีดเองได้ มีหัวใจก็เราเป็นเจ้าของ ความรักนั้นมีค่ากว่าเงินทอง ไม่มีใครครอบครองเป็นของใคร หากบุญคุณคุ้มหัวจึงกลัวบาป ศิโรราบเงินทองที่กองให้ เขาจะชี้ตีค่าว่าเท่าไร และจะคุ้มค่าไหมเมื่อแลกมา เป็นน้อยในกรงหลงกองทรัพย์ ย่อมเท่ากับหัวใจไม่มีค่า ของนอกกายนั้นหรือคือมายา แสวงหาเท่าใดไม่เคยพอ ใจเป็นสุขทุกสิ่งเห็นก็เป็นสุข ใจเป็นทุกข์โกยทองมากองก่อ ทุกข์ย่อมคงฝังจมทับถมรอ ประกายทอทุกข์ส่องทั้งทองทา
29 เมษายน 2549 07:17 น. - comment id 574313
พี่คิดหรือว่าน้องหลงกองทรัพย์ เล่ห์คนเลวสับปลับพี่ก่นว่า แม้ชีวิตขีดได้เพียงมายา แลกประนามกล่าวหาว่าชั่วทราม แม่ป่วยเป็นอัมพาตแทบขาดใจ พี่อยู่ไหนไม่ห่วงคิดทวงถาม เงินที่มีที่เห็นเป็นเพียงนาม ถูกหนี้ทามซ้ำทวงทุกเช้าเย็น ใช่เห็นเงินเกินจำเป็นเป็นพระเจ้า แต่น่าเศร้าพ่อเป็นหนี้ที่ทุกข์เข็ญ เขาเรียกร้องจองจำจึงจำเป็น สละตัวอย่างที่เห็นเพื่อตอบคุณ พี่อยู่ไหนไม่ลืมตามองมาบ้าง ได้แต่อ้างเสรีใจว่าให้วุ่น บ่นชีวิตขีดเองได้ ... ใครเจือจุน แต่บาปบุญคนสะสมไม่เท่ากัน ใช่น้องอยากเลือกจองจำช้ำชีวิต แต่ไร้ทิศทางใดให้แปรผัน ตัดสินใจไม่เลือกก็เท่านั้น ถูกคนหยันโง่งมจมตรากตรำ แล้วหนี้พ่อป่วยแม่จะแก้ไข พี่เมินหมางอยู่ไหนไยเอ่ยพร่ำ ในคืนที่โลกหม่นทนตรากตรำ กลับมาซ้ำเติมใจให้เจ็บเกิน คนไม่ทุกข์อ้างได้เลือกชีวิต แต่คนติดผงเข้าตาใครห่างเหิน เข้ามานั่งในหัวใจใช่เพียงเงิน ชีวิตใช่เพลิดเพลินเหมือนพี่มอง ถูกขังกรงเช่นนี้บินที่ไหน ทั้งหัวใจถูกกักกระอักหมอง หากเลือกฆ่าตัวตายคงสมปอง พี่คงชมว่าน้องกล้าเลือกทาง
2 พฤษภาคม 2549 05:49 น. - comment id 574387
2 พฤษภาคม 2549 13:40 น. - comment id 574439
คุณผู้หญิงไร้เงา เป็นนกน้อยในกรงใช่หงส์ฟ้า มิอาจเอ่ยเย้ยท้าพญาเหยี่ยว คงโศกเศร้าเหงากายอยู่ดายเดียว กับเศษเสี้ยวเมล็ดฝันเขาหว่านมา
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
