แด่.คนไทยทุกคน

โอ้ละหนอ

พ่อข้าเจ้าอยู่ดีมีสุขบ่
พ่อนั่งผ่อ(ดู)ลูกพ่อแล้วท้อไหม
นั่งดูแล้วพ่อน้ำตาก็ตกใน
แผ่นดินไทยเหตุไฉนเป็นฉะนี้
         พ่อข้าเจ้าอย่าเสียใจเกินไปนัก
         ขอพ่อจักอยู่เย็นเป็นสุขศรี
         อยุธยานี้ไม่สิ้นซึ่งคนดี
         คงจะมียอดขุนพลมาดลใจ
ขี่ม้าขาวเข้าเมืองมาสงบศึก
ให้สองฝ่ายตรองตรึกนึกขึ้นได้
แผ่นดินนี้หาใช่เป็นของใคร
เป็นของลูก-หลานไทยทั้งแผ่นดิน
           ให้ยอมละยอมลดหมดอุปสรรค
           อย่ายอมหักให้ยอมงอขอถวิล
            ให้ต่างฝ่ายต่างนึกถึงคุณแผ่นดิน
             หากหมดสิ้นลูก-หลานไทยอยู่ไหนกัน
หนึ่งนิ้วชี้สี่นิ้วงอขอให้คิด
ชี้หน้าด่าคนอื่นผิดคิดน่าขัน
อีกสี่นิ้วงอด่าตัวทั่วทั่วกัน
ก้มลงมองตัวเองนั้น "ฉันผิดเอง"
               ถ้าคิดได้-ได้คิดจงปิดฉาก
               ให้ลงจากเวทีที่ข่มเหง
               น้ำใจพ่อ-พ่อจะได้หายหวั่นเกรง
               เพื่อบรรเลงชาติไทยต่อไปเอย.
อันขุนพลขี่ม้าขาวข้าเจ้าว่า
อยู่ไม่ไกลหรอกหนาถ้าเฉลย
อยู่ไม่ใกล้ไม่ไกลใจคุ้นเคย
ทั้งสองฝ่ายต่างละเลยไม่ใส่ใจ
                 หยุดแล้วคิดสักนิดจะคิดออก
                 หรือจะต้องให้บอกก็บอกได้
                 อันขุนพลขี่ม้าขาวอยู่ที่....ใจ
                 ทุกคนไซร้เป็นยอดคนขุนพลไทย
เป็นขุนพลของพ่อที่ก่อเกิด
ให้กำเนิดแผ่นดินอันยิ่งใหญ่
จงจับมือถือมั่นต่อกันไว้
เพื่อชาติไทยคงมั่นนิรันดร์กาล