ถ่านไฟเก่า

สายรุ้ง

กลัวว่าใจจะไหลเข้าไปอีก
ที่เคยหลีกออกมาจากเธอได้
ทั้งเจ็บปวดและทุกข์จนเกือบตาย
ที่หัวใจมันไหลไปหาเธอ
คิดถึงเธอทุกเย็นและค่ำเช้า
เหมือนคนเมากัณชาพานั่งฝัน
ว่าสองเราต้องได้แต่งงานกัน
สร้างวิมานกลางวันฉันและเธอ
แล้ววิมานที่หวังต้องพังล้ม
เป็นยาขมสุดที่จะผะสาน
ที่เจ็บปวดดวงใจมาแสนนาน
มาถึงกาลที่ฉันต้องจากเธอ
แต่วันนี้ตัวเธอได้มาหา
มาบอกว่าจะมากับปุ๊กกี้
กลัวจริงจริงกลัวเชื้อที่ยังมี
กลับมาติดอีกทีทำอย่างไร
				
comments powered by Disqus
  • มณีจันทร์

    4 สิงหาคม 2550 17:49 น. - comment id 733853

    1179075649.gifd9.gif
  • bananaleaf

    4 สิงหาคม 2550 19:27 น. - comment id 733882

    เอาน้ำรดถ่านให้เปียกเข้าไว้ค่ะ
    น้ำมากย่อมชนะไฟ..21.gif46.gif
  • จันทร์ไร้เงา

    6 สิงหาคม 2550 14:44 น. - comment id 734453

    53.gif70.gifก้มหน้ารับเจ็บมาจากวันวาน
    แต่ก้อยังอยากผสานให้ดังเดิม10.gif10.gifแม้จะเจ็บช้ำเพียงใดขอให้ฝืน
    ถ่านไฟเก่าอยู่เพียงใดก็ไม่ยั่งยืนได้ไม่นาน48.gifเพระสุดท้ายเราจะกลายเป็นเถ้าถ่านที่ไร้ไฟ10.gif10.gif
  • เคท

    9 สิงหาคม 2550 12:10 น. - comment id 735971

    อดีตรักที่เจ็บปวดกับคนเก่า
    ทำให้เราได้เรียนรู้ความเจ็บช้ำ
    ไม่เคยลืมความรักในวานวัน
    แต่ความช้ำยังย้ำเตือนว่าเป็นเธอ
    เธอคนนี้ที่ทำให้หัวใจเจ็บ
    เธอคนนี้ทำให้เข็ดกับความรัก
    เธอคนนี้ทำให้เราต้องอกหัก
    เธอคนนี้ไม่มีรักให้เราอีกต่อไป
    แม้วันนี้เธอคนนี้จะหวนกลับ
    แต่ความรักคงเรียกกลับ..มาไม่ได้
    รักที่สอง กับรักแรก ห่างกันไกล
    เพราะรักแรกมีหัวใจ......แต่รักที่สองมีให้แค่ร่างกาย

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน