บนถนนสู่ดาวเดือน ข้าคือคนฟั่นเฟือนเร่ขายฝัน เก็บตะกอนราตรีทิวาวัน มาเสกสรรค์สื่อผ่านกานท์วจี อรรณพห้วงแทนหมึกจารึกวาด ดาริกาผ่องผาดแต้มแต่งสี มวลลำนำแห่งบุหงามาลี ถักเป็นสร้อยทิพย์มณีมาลัย ด้วยปรารถนาแห่งฝัน คีตารมณ์รำพันวิญญาณไหว ณ ริมทางสัญจรแรมรอนใจ ข้าวางสร้อยลำนำนั้นไว้แด่คนจร เฝ้ารอคนผ่านมาซ่านซึ้ง สังวาลสร้อยรำพึงอันไหวอ่อน เร่เข้ามาเถิดหนาอย่าตัดรอน มาชมก่อนไม่ซื้อหาไม่ว่าไร ณ ริมถนนสู่ห้วงดาวเดือน ข้าคือคนฟั่นเฟือนนิราศรัย ปั้นแต่งฝันเร่จรตะลอนไป สุดแต่ใครจักปองจับจองซื้อ -------------------------- ลานเทวา
ลานเทวา 20 ส.ค. 2550 20:03 น. - ID 106237 
1483
1
0
21 สิงหาคม 2550 07:56 น. - comment id 741605
ผม..ขอเหมาหมดเลยครับ ..บอกตรงว่าผมชอบแนวกลอนของคุณลานเทวา..เพราะมาก ติดตามตลอดครับ
21 สิงหาคม 2550 08:53 น. - comment id 741644
.ใช้คำเพราะจังเลยค่ะ
21 สิงหาคม 2550 12:14 น. - comment id 741775
คิดถึงเพลงของ..วงเฉลียงค่ะ....
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
