11 กุมภาพันธ์ 2550 21:57 น.

สิ่งที่เห็นยังเช่นนั้น

ความเป็นคนย่อยยับ
จนอับในวิถี
โศกอุราประดามี
ชีวีทุกข์ดักดาน

ใครแลใครเห็น
ความลำเค็ญมิพ้นผ่าน
ดอกเบี้ยงามเบิกบาน
ดอกเหงื่อรานหลั่งโลมริน

แดนดินดั่งแดนเดือด
แดงสายเลือดมิหายสิ้น
กี่ศพซบแผ่นดิน
กี่ชีวินที่ลาลับ

ผิดหรือที่มาเกิด
สัตว์ประเสริฐใดสดับ
เผลอฆ่าเผลอเผายับ
โศกมิซับหรือไรใจ

แผ่นดินเอ็งมิใช่เจ้า
ไยถึงเฝ้าคิดเป็นใหญ่
โลกนี้ใช่ของใคร
เหตุอะไรถึงอยากครอง

จะฉิบหายในวันพรุ่ง
ยังจะยุ่งหยิ่งผยอง
เหลิงอำนาจวาดลำพอง
หลงคะนองหรือพ้นตาย

สัตว์เอย ! สัตว์
หยุดกินกัดความดีงามและความหมาย
หยุดเบียดเบียนหัวใจให้วุ่นวาย
หยุดสร้างความฉิบหายให้แผ่นดิน



ลานเทวา