17 ธันวาคม 2555 11:50 น.
ลานเทวา
สันดาน เจ็บ...บทที่ ๒.
.............................
แม้จะเดียวดายบ้าง บนทางฝัน
ล่วงหัวใจวัยวัน พ้นผันผ่าน
สบสุขชื่น ขื่นร้าว มายาวนาน
ทบท้นความทนทาน เนิ่นนานใจ
ผ่านเจ็บจำซ้ำซาก ฟากชีวิต
วนยะถาสารทิศ ยุคสมัย
บางงดงามความฝัน ลุวันวัย
บางเสื่อมทรามซ่านนัย ใช้ชีวิต
ต่างเรารู้ผิดชอบ คำตอบอ้าง
หลากหลืบเร้นเส้นทาง ต่างจริต
โลกหมดจดงดงาม เพียงความคิด
ให้รนคว้าสารทิศ ความจริง ฝัน
อาจบางสิ่งง่ายงาม เพียงหลับตา
เพลินผ่านภาพมายา ชวนไหวหวั่น
เคลื่อนดำรงหลงใหล กับวัยวัน
ล่วงปัญหาสารพัน ความเป็นไป
กี่เจ็บจำซ้ำซาก ฟากชีวิต
ครุ่นมรรคาสารทิศ อันคุใคร่
นับประสาโง่เขลานั้น เรา ใคร
ทนเจ็บจำย้ำใจ ทุกวี่วัน…
………….โดยคำ..
10 ธันวาคม 2555 18:07 น.
ลานเทวา
มันมากมายไปแล้ว ที่สูญเสีย
ล้าหัวใจละเหี่ย ระโหยร่ำ
บางรู้สึกรัยทด เกินจดจำ
กับบางภาพที่ตอกย้ำ ซ้ำซากใจ….
การต่อสู้ที่ดู เหมือนงดงาม
ณ สมรภูมิสงคราม ผู้ถามไถ่
โอ พิสุทธิ์จุดหมายนั้น คืออันใด
กี่ความเขลาเราใคร มิอาจรู้….
เพื่อสิ้นดับสิ่งใด ในสิ่งหนึ่ง
สิ่งที่ซึ่งชิงชัง การตั้งอยู่
เพื่อบางสิ่งได้เกิดใหม่ ในอณู
ผลิผ่านหนฤดู ชอบ ชิงชัง….
เหมือนจะมากไปแล้วกับ บางเวลา
สิ่งที่หลายคนตั้งตา และคาดหวัง
กี่หนเล่าความหมาย อันพ่ายพัง
ซ้ำซากผ่านประดัง อยู่เช่นนั้น….
…………………
โดยคำ ลานเทวา
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟลานเทวา
หน้าส่วนตัว
1052
