27 กุมภาพันธ์ 2552 20:38 น.

.... สมมุติ ที่จะซ่อน ....

ลานเทวา

ท่ามกลางโลกอันเปล่าเปลือย

หนักและเหนื่อยกังวลจะพ้นผ่าน

หาพบเพียงผิวเผินในเนิ่นนาน

อันตรธานที่สุดสมมุติใด

ซ่อนเอย จะซ่อนเร้น

ซ่อนทุกอย่างที่เป็นไว้ตรงไหน

ซ่อนสัมพันธ์วันเก่ากับเงาใด

ฤาซ่อนใจลืมผ่านกาลเวลา

จะซ่อนโศกซ่อนตรมระทมทุกข์

หรือซ่อนสุขร้างเร่เสน่หา

ซ่อนความจริงความฝันอันลวงตา

ฤาเคยซ่อนเงามายาพ้นจากใจ

โลกมิเคยปิดบัง

แต่เจ้ายังหมายซ่อนความอ่อนไหว

ซ่อนทุกสิ่งทุกอย่างบนทางไป

ทั้งมิรู้ว่าทำไมต้องปิดบัง

หรือเจ้าหมายซ่อนชีวิต

ซ่อนทุกอย่างอันสถิตในสิ่งหวัง

ซ่อนความลวงความจริงความชิงชัง

ซ่อนชีวาอันพ่ายพังไว้กับกาล

.......................

โดยคำ ลานเทวา

1475

love

comment

24 กุมภาพันธ์ 2552 14:08 น.

โศกนาฏกรรมในฤดูหนาว

ลานเทวา

เสียงอาซานสุดท้ายสิ้นปลายเสียง
ท่ามบทร่ายคัมภีร์เพียงจะปลุกปลอบ
อภิธรรมสะท้อนกล่าวในราวรอบ
ถามชีวิตเจ้าวางมอบพระเจ้าองค์ใด

รอยยิ้มอาญากรสงคราม
บริสุทธิ์นิยามโดยความใคร่
เหมือนความบ้าที่ผ่านมาแล้วผ่านไป
บนรองรอยบรรลัยซากหักพัง

เสียงขีปนาวุธแหวกอากาศ
แทนเพลงอิมเมจิ้นที่ไหววาดในความหวัง
แลก่ายกองศพซากฝากจีรัง
สันติภาพชิงชังโลกเสียแล้ว

ภูเขา และสายลมต่างร่ำไห้
ยามลมหนาวผ่านใจระโหยแผ่ว
สันติสุขแห่งวิถีไร้วี่แวว
ถนนลูกรังทอดแนวเป็นสีเลือด

เราต่างหากที่ปกป้องพระเจ้า
ด้วยความเขลาอันมิเคยแห้งเหือด
เราจึงต่างบิดเบือนต่างเฉือนเชือด
ท่ามกลางความสลบเหมือดของสันติธรรม

โลกสิ้นแล้วซึ่งศรัทธา
ต่อเหล่าสรรพชีวาผู้ต้อยต่ำ
กระสุนปืนจึงบ่งผ่านการกระทำ
บอกชั่วดีชี้นำแพ้ชนะ

โลกบันทึกสรรพสิ่งเรื่องราว
บนหน้าข่าวทีวีอิสระ
ภาพสงครามวิปโยคโลกปะทะ
สื่อโศกนาฏกรรมขณะหนาวฤดู
..
โดยคำ ลานเทวา

1024

love

comment

20 กุมภาพันธ์ 2552 12:47 น.

เมารัก....!!!!

ลานเทวา


กระดกหมดหมื่นแก้ว..............................รำพึง
รินส่งดับคะนึง.....................................บ่งร้าว
โศกแสนจ่มใจจึง........................เมาร่ายรำพัน
ด่ำดื่มข่มใจน้าว........................ไป่พ้นระทม ฯ



รินกรอกบอกขื่นช้ำ.................................ใจทน
แลหนึ่งจักเสียคน...................................ป่านนี้
เถอะใจข่มกังวล.........................เกิดก่อภายใน
ไยเล่ารักจึงลี้...........................ห่างพ้นในทาง ฯ



ถามเหล้าเหล้าไป่รู้..................................ใดยล
ถามกู่อยู่ในตน......................................ไป่แจ้ง
เมามายแต่รักรน........................พาลเบื่อโลกแฮ
แลท่าบ่ถึงแล้ง..............................แน่แล้วชีวา ฯ



ฝนเอยจงหลั่งไล้......................................โลมกู
ชะซึ่งน้ำตาพรู...................................พร่างพร้อย
หักใจหนึ่งพธู............................นวลแจ่มเจ้าเอย
จากล่วงสิบชาติคล้อย..............อย่าได้พ้องพาน ฯ


----------------------------------------

โดยคำ ลานเทวา

2137

love

comment

20 กุมภาพันธ์ 2552 10:46 น.